Γι’ αυτό, υπάρχουν η λύπη και η αθυμία, όχι για να μάς κυριεύουν όταν πεθαίνει ένα αγαπημενό μας πρόσωπο ή όταν χάνουμε χρήματα ή όταν δοκιμάζουμε κάποια αποτυχία, αλλά για να μάς βοηθούν στον πνευματικό αγώνα μας.
Ας λυπούμαστε, όχι για τη θλίψη ή τη βλάβη που μάς προξενεί κάποιος, αλλά για τις αμαρτίες μας, με τις οποίες λυπούμε τον Θεόν.
Γιατί, οι αμαρτίες δίωχνουν μακριά μας τον Θεό, ενώ οι θλίψεις που δοκιμάζουμε από τους άλλους ανθρώπους, Τον κάνουν να μένει κοντά μας ως Προστάτης.
Εφαρμογή “ΒΗΜΑΤΑΡΙΣΣΑ” – 14 Απριλίου 2019