Στις 23 Οκτωβρίου εορτάζουμε την εύρεση των τιμίων λειψάνων της Αγίας ενδόξου Οσιομάρτυρος Ανυσίας της εν Θεσσαλονίκη.
Εκ γης τα σα λείψανα Μάρτυς φανέντα,
Πάσι την ουράνιον φαίνουσι χάριν.
Αμφί τετάρτην Ανυσίης φαάνθη οστέα γήθεν.
Η λάρνακα με τα ιερά λείψανα της Αγίας Ανυσίας στον Ιερό Ναό του Αγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης.
Στο εγκάρσιο κλίτος, από την αριστερή πλευρά του Ι. Βήματος, βρίσκεται η λάρνακα με τα ιερά λείψανα της Αγίας ενδόξου Οσιομάρτυρος Ανυσίας της εν Θεσσαλονίκη.
Το τίμιο σώμα της για πολλά χρόνια ήταν θαμμένο στη γη σε άγνωστο μέρος, ώσπου το 1980, διανοιγομένης της οδού 3ης Σεπτεμβρίου κοντά στο Γ’.Σ. Στρατού, ανακαλύφθηκε ο τάφος της όπου βρίσκονταν τα σεπτά λείψανά της, τα οποία με ευλάβεια ανακομίσθηκαν και κατατέθηκαν στον Ι. Ναό του Αγίου Δημητρίου, επιτελώντας πλήθος ιάσεων και θαυμάτων σε όλους αυτούς που τιμούν την Αγία και την προσκυνούν με πίστη.
Η Αγία Ανυσία, έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (298 μ.Χ.). Καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη και ήταν θυγατέρα γονέων ευσεβών και πολύ πλουσίων. Όταν πέθαναν οι γονείς της, η Ανυσία στάθηκε κυρία του εαυτού της. Ούτε τα πλούτη που κληρονόμησε τη μέθυσαν, ούτε η ορφάνια της την παρέσυρε. Αλλά με φρόνηση και εγκράτεια, προσπαθούσε πάντα να μαθαίνει «τι εστίν ευάρεστον τω Κυρίω». Τι δηλαδή, είναι ευχάριστο και ευπρόσδεκτο στον Κύριο.
Η ευσέβειά της αυτή, την έκανε γνωστή στους ειδωλολάτρες. Μια φορά λοιπόν, ενώ πήγαινε στην εκκλησία, τη συνάντησε κάποιος ειδωλολάτρης στρατιώτης. Αφού την έπιασε βίαια, την έσυρε στους βωμούς των ειδώλων και την πίεζε να θυσιάσει στους Θεούς. Η Ανυσία ομολόγησε ότι πιστεύει στον Ένα και αληθινό Θεό, τον Ιησού Χριστό, και Αυτόν αγωνίζεται να ευχαριστεί κάθε μέρα. Ο στρατιώτης εξαγριωμένος, άρχισε να βλασφημεί το Θεό και τότε η Ανυσία τον έφτυσε στο πρόσωπο. Ντροπιασμένος αυτός, έσυρε το σπαθί του και διαπέρασε τα πλευρά της. Έτσι η Ανυσία, πήρε το αμαράντινο στεφάνι του μαρτυρίου. Η μνήμη της τιμάται από την Εκκλησία μας στις 30 Δεκεμβρίου.
Το δε Συναξάριον της σημερινής ημέρας σημειώνει: «Το δε τίμιον αυτής σώμα έκειτο υπό γην, χρόνοις πολλοίς τεθαμμένον και άγνωστον τελούν• τη δε δ’ του μηνός Ιουλίου, του σωτηρίου έτους 1980, διανοιγομένης οδού δι’ εκσκαφέων, νεύσει θεία, ανεκαλύφθη ο τάφος αυτής, παρά πάσαν ελπίδα, ένθα τα σεπτά οστά αυτής, άτινα ευλαβώς ανακομισθέντα, κατετέθησαν εν τω ναώ του Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου. Τούτου ουν την μνείαν εορτάζοντες, άγομεν ετήσιον εορτήν, δοξάζοντες τον θαυμαστόν εν Αγίοις Κύριον, και υμνούντες την αυτού Οσιομάρτυρα Ανυσίαν. Κέκριται δε ίνα η εορτή αύτη τελείται τη κγ του μηνός Οκτωβρίου. Εγένετο η εύρεσις αύτη, αρχιερατεύοντος εν τη Αποστολική των Θεσσαλονικέων Εκκλησία του μακαριστού Μητροπολίτου κυρού Παντελεήμονος του Β , τουπίκλην Χρυσοφάκη.»
Μέρος των Λειψάνων της Οσιομάρτυρος βρίσκονται στη Βασιλική του Αγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης. Αποτμήματα δε του Ιερού Λειψάνου της, βρίσκονται στις Μονές Αναλήψεως Πρώτης των Σερρών καί Κύκκου της Κύπρου.