Μια παλιά αλλά και θαυμαστή ιστορία των μέσων του 20ού αιώνα, γίνεται πολύ επίκαιρη σήμερα που μεγάλος θόρυβος ακούγεται γύρω από την λαβίδα της Θείας Κοινωνίας και τον φόβο της μετάδοσης του κορονοϊού.
Η συγκλονιστική ιστορία του πατέρα Χρύσανθου. Του ανθρώπου που δεν δίστασε να κοινωνήσει μετά από την λήψη της Θείας Κοινωνίας εκ μέρους των χανσενικών της Σπιναλόγκας. Των λεπρών. Μια συγκλονιστική ιστορία που αναδεικνύει όλο το μεγαλείο της χριστοήθειας ενός παπά, σε μια δύσκολη εποχή, όταν 600 άνρθωποι ζούσσαν σε μια επίγεια κόλαση τοποθετημένη σε ένα νησί. Το νησί της Σπιναλόγκα.
Μέχρι που τον γνώρισαν, πίστευαν βαθιά ότι ήταν οι καταραμένοι της ζωής. Ότι υπήρχαν αυτοί από τη μια και οι κανονικοί άνθρωποι από την άλλη. Δεν πίστευαν ότι ένας άνθρωπος θα μπορούσε να τους δώσει το χέρι, να τους μοιράσει το αντίδωρο ιδιοχείρως και όχι από το καλάθι, θα μπορούσε να κοινωνήσει τελευταίος μετά από αυτούς.
Κι όμως! Ο πατήρ Χρύσανθος, ήρθε και τους έκανε να αισθανθούν ότι δεν ήταν οι καταραμένοι του κόσμου, αλλά οι ευλογημένοι του Θεού.