Το 1952 η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε τον συνεορτασμό της εορτής της αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου και της Εθνικής Εορτής των Νικητηρίων στις 28 Οκτωβρίου. Στο Συναξάριο της ημέρας διαβάζουμε: «Τῇ ΚΗ’ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τῆς Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς πάντοτε καὶ κατ’ ἐξαίρετον τρόπον σκεπούσης τὸ εὐσεβὲς ἡμῶν Ἔθνος, ὡς πάλαι ἔσκεπε τὴν Βασιλίδα τῶν πόλεων».
Ο συνεορτασμός αυτός φανερώνει την ευγνωμοσύνη των Ελλήνων τόσο για την παλαιά όσο και για την πρόσφατη ιστορία τους. Το έπος του 1940 είναι ένα από τα πολλά θαύματα στην ιστορία των Ελλήνων και σαφώς δεν αποτελεί αποκλειστικό καρπό ανθρώπινου αγώνα. Έτσι μαζί με τις τιμές στους ήρωες παράλληλα σημαίνουν οι καμπάνες για να ευχαριστήσουμε τον Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο. Για τους Έλληνες η εθνική ταυτότητα και συνείδηση συνυφαίνεται με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Σκέπης σου Παρθένε, ἀvuμνοῦμεν τάς χαρίτας, ἣν ὡς φωτοφόρον νεφέλην, ἐφαπλοῖς ὑπὲρ ἔννοιαν, καὶ σκέπεις τὸν λαόν σου νοερῶς, ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς. Σὲ γὰρ σκέπην καὶ προστάτιν καὶ βοηθόν, κεκτήμεθα βοῶντές σοι· Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ θείᾳ Σκέπῃ σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου, προμηθείᾳ Ἄχραντε.