Η ευαγγελική περικοπή που θα διαβαστεί την προσεχή Κυριακή στους ναούς μας είναι ένα μικρό τμήμα από την επί την επί του Όρους ομιλία του Χριστού (Ματθαίου κεφ. στ΄, στίχοι 2-33). Μας διδάσκει ότι η καρδιά είναι το κέντρο της ύπαρξής μας και πρέπει να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο δοσμένη στον Θεό, να ζητάει να κερδίσει την Βασιλεία Του και την αγιότητα και όχι να υποδουλώνεται στα υλικά αγαθά.
Η εντολή Του να μην μας καταλαμβάνει αγωνιώδης μέριμνα για την απόκτηση τροφής, ένδυσης και κάθε υλικού αγαθού δεν σημαίνει πως θα είμαστε άπραγοι και θα περιμένουμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας χωρίς πρόβλεψη και χωρίς κόπο. Στην Καινή Διαθήκη βλέπουμε πως ο Χριστός και οι μαθητές Του εργάζονταν και προνοούσαν για τις πρακτικές τους ανάγκες. Όμως, όπως μας συμβουλεύουν στην εκκλησία, δεν πρέπει να αγωνιούμε, αλλά να θυμόμαστε πάντα ότι χωρίς την βοήθεια, την φώτιση και την ευλογία του Θεού, δεν μπορούμε να καταφέρουμε τίποτα καλό.
Να ασχολούμαστε με κάθε έργο μας δραστήρια και υπεύθυνα, με όλες μας τις δυνάμεις, να γνωρίζουμε, όμως, ότι την έκβαση θα την δώσει ο Θεός και γι αυτό να είμαστε όσο το δυνατόν αμέριμνοι. Η αγωνιώδης μέριμνα για οποιοδήποτε θέμα δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης στην πρόνοια του Θεού για όλα τα πλάσματά Του και για τον καθένα μας.
Πόσο φαίνεται η αγάπη του Θεού για εμάς και σε αυτό το σημείο, όπου, όχι μόνο μας φροντίζει στοργικά, αλλά μας βοηθάει να νιώθουμε ήρεμοι, αμέριμνοι και βαθειά ειρηνικοί.
Πηγή: Πεμπτουσία