Αρχιμανδρίτης Ζαχαρίας Ζάχαρου, Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας
Μία εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή, «πάλιν άγομεν εορτήν», μνημονεύοντας όλους όσοι σε αυτή τη ζωή ευαρέστησαν στον Κύριο και έγιναν μέτοχοι της άληκτης ζωής Του. Την προηγούμενη Κυριακή εορτάσαμε την επιδημία του Παρακλήτου και σήμερα η άμωμη Εκκλησία με τη σοφία που τη διακρίνει, θέσπισε τη μνεία των ευκλεών καρπών του Αγίου Πνεύματος, των Αγίων Πάντων. Οι Άγιοι σε κάθε εποχή αποτελούν απτά τεκμήρια της αλήθειας του Θεού και της θαυμαστής σκηνής που έχτισε πάνω στη γη με την επιδημία του Αγίου Πνεύματος. Μαρτυρούν τη γνησιότητα της Εκκλησίας, που στους κόλπους της φέρει επίγειους Αγγέλους και Ουράνιους ανθρώπους.
Μυστικό Πρόσωπο το Πνεύμα το Άγιο, κεκρυμμένος φίλος, αλλά αποκαλύπτεται περίτρανα με τα χαρίσματά Του στους Αγίους. Η μορφή του Χριστού ζωγραφίζεται στην καρδιά των πιστών από το Πνεύμα της Αληθείας και το Πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος αποτυπώνεται στους Αγίους της Εκκλησίας ανά τους αιώνες. Το Πνεύμα το Άγιο προσδίδει εσχατολογικό προσανατολισμό στη ζωή του ανθρώπου, καθώς ζωοποιεί την αναμενόμενη παρουσία του Χριστού ήδη στον παρόντα αιώνα, παρουσία πεπυρωμένη, που αναλώνει και καταργεί τον άνομο[1], ενώ συνάμα ανάβει κάμινο πόθου στις καρδιές «των ηγαπηκότων την επιφάνειαν Αυτού»[2] και τους καθιστά ικανούς να «αποθέσουν πάσαν την βιωτικήν μέριμναν».