Η πίστη της θεωρίας, ως γέννημα των πειρασμών,
παρέχει στο νου θάρρος, έχουσα ως ενέχυρα τις αποδείξεις της θείας επεμβάσεως.
Τότε γεννάται η μακαρία ελπίδα, η οποία δεν καταισχύνει.
Αυτές οι κορυφαίες αρετές, όταν δοθούν από τη χάρη στον φωτισθέντα νουν,
δεν μένουν επί πολύ μόνες, αλλά προσελκύουν ως αχώριστη την μακαρίαν αγάπη,
οπότε ο άνθρωπος γεύεται ήδη από εδώ τα μυστήρια του μέλλοντος.
Άλλο αισθητό σημείο της καταστάσεως αυτής είναι η αδιάλειπτος και καθαρά προσευχή,
η οποία τίποτε δεν ζητεί, ως συνήθως,
παρά μόνον το θέλημα του Κυρίου.
ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ – «Αθωνική Μαρτυρία», Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 2, εκδ, Ι. Μ. Μ. Βατοπαιδίου