Η τρύπα στο Ιερό της εκκλησίας των Αγίων Αδριανού και Ναταλίας στην περιοχή Κατσίγκρι Ναυπλίου.Πρόκειται για ένα εκκλησάκι στον κατάφυτο λόφο του μικρού χωριού Άγιος Αδριανός (Κατσίγκρι), σε απόσταση 5 χιλιομέτρων βορειοδυτικά της πόλης του Ναυπλίου, αφιερωμένο στους Αγίους Αδριανό και Ναταλία. Στο τέμπλο του, μια οπή κάτω από την εικόνα της Παναγίας θεωρείται από τους πιστούς πως συναριθμείται μεταξύ των πολλών θαυμάτων της Ορθοδοξίας. Δίπλα από την Ωραία Πύλη υπάρχει μια τρύπα που, όταν τη δει κάποιος για πρώτη φορά, πιστεύει ότι από εκεί μπορεί να περάσει μόνο ένα μικρό παιδί.
Συγκρίνοντάς τη με την Ωραία Πύλη που βρίσκεται δίπλα της, μοιάζει μικροσκοπική. Η παράδοση λέει πως η οπή παρέχει τη δυνατότητα να διαπερνά μέσα από αυτήν ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα. Όσοι άνθρωποι έχουν επιχειρήσει να περάσουν, τα έχουν καταφέρει, ανεξάρτητα από το βάρος τους. Λέγεται ότι είναι πολύ καλό να περάσει ο επισκέπτης από την οπή, ότι είναι ευλογία. Η παράδοση θέλει να περνάει ο πιστός τρεις φορές. Οι Άγιοι Αδριανός και Ναταλία θεωρούνται θαυματουργοί και η προσέλευση των πιστών είναι μεγάλη, αφού ξεπερνά τα όρια της περιοχής και εκτείνεται σε προσκυνητές απ’ όλη την Ελλάδα. Μάλιστα, αποτελεί σύμβολο πίστης κυρίως για τις γυναίκες και δίνει ελπίδα σε όσες δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν.
Ανεξαρτήτως, ωστόσο, της ιδιαιτερότητας του προσκυνήματος με το θέμα της οπής, πιστεύουμε ότι ακόμα και ο πιο απαιτητικός επισκέπτης- προσκυνητής μπορεί να διαπιστώσει το μεγαλείο της εκκλησίας μέσω της απλότητας του χώρου, την ιστορία και την παράδοση, με τη συνέχιση της πορείας στο σήμερα έως την αιωνιότητα.
Το εκκλησάκι του Αγίου Αδριανού, το οποίο βρίσκεται στον κατάφυτο λόφο του Αγίου Αδριανού και είναι χτισμένο πιθανότατα πριν το 1743, όποτε και αγιογραφήθηκε. Σε ένα έγγραφο που συντάχθηκε και στάλθηκε στους Ενετούς το 1696, αναφέρει τον Ι.Ν. του Αγίου Ανδριανού, γεγονός που ενισχύει την άποψη για κτίση του ναού πριν το 1743.
Πάντως, οι γέροντες του χωριού ισχυρίζονται ότι υπήρχε αναγραφή σε τοίχο με ημερομηνία το 1400. Η φωτιά όμως που έχει κάψει το εκκλησάκι 2 φορές, έσβησε τα ίχνη των αναγραφόμενων ημερομηνιών. Στις αγιογραφίες και ειδικότερα σε μια αγιογραφία αναγράφεται ως έτος δημιουργίας της το 1743. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το δάπεδο, το οποίο είναι κατασκευασμένο από πέτρες. Το εκκλησάκι του Αγίου Ανδριανού είναι ένας μικρός σταυρεπίστεγος ναός.
Ό Άγιος Αδριανός, πολιούχος του γειτονικού χωριού που σήμερα ονομάζεται “Άγιος Αδριανός” προς τιμήν του (παλαιότερα ονομαζόταν “Κατσίγκρι), θεωρείται θαυματουργός και έχει πολύ μεγάλη προσέλευση πιστών από όλη την Ελλάδα.
Ο ναός διαθέτει τοιχογραφίες οι οποίες ανάγονται στον 17ο και τον 18ο αιώνα, αλλά, δυστυχώς, στο πέρασμα του χρόνου έχουν προκληθεί φθορές. Στο υπέρθυρο της εισόδου, η τοιχογραφία είναι σε καλή κατάσταση και αναπαριστά σκηνές από την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Στο δεξί μέρος βρίσκονται οι δίκαιοι που θα κληρονομήσουν τον Παράδεισο και στο αριστερό δαίμονες οδηγούν τους αμαρτωλούς στην Κόλαση, όπου οφιοειδή πνεύματα τους κατατρώνε. Κανείς δεν θα μπορούσε να νιώθει καλά κοιτάζοντας αυτή την αναπαράσταση, ακόμα και αν δεν πιστεύει στη μετά θάνατον ζωή. Το ότι οι αγιογράφοι επέλεξαν να τοποθετήσουν την Κόλαση και τον Παράδεισο στην εξώθυρα με κάνει να πιστεύω πως αυτό ήταν το τελευταίο μήνυμα που έπαιρναν οι πιστοί βγαίνοντας από τον ναό, μια τελευταία υπενθύμιση…
Οι υπόλοιπες τοιχογραφίες είναι σε σχετικά καλή κατάσταση και περιλαμβάνουν ένα πλήθος αγίων, τους ιδρυτές του μοναχισμού, μια επιβλητική απεικόνιση του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και, φυσικά, τον Παντοκράτορα στον θόλο και την Πλατυτέρα των Ουρανών Παναγία στην κόγχη του ιερού. Σε περίοπτη θέση βρίσκεται και η εικόνα του Αγίου Αδριανού, που απεικονίζεται ως έφιππος αξιωματικός στον οποίον ένας άγγελος απονέμει τον στέφανο του μάρτυρα. Η εικόνα αυτή βρίσκεται και ως τοιχογραφία δίπλα από το τέμπλο και ως αργυρή εικόνα κοντά στην είσοδο του ναού, με μερικά αναθήματα πάνω της, δείγματα ευγνωμοσύνης των πιστών.