Οι σημερινοί «ανήσυχοι» Έλληνες δεν καταστρέφουν καταργώντας ότι βρήκαμε από τους πατεράδες μας, αλλά το καταστρέφουν «τελειοποιώντας» το, «εξελίσσοντας» ότι σώθηκε ως εμάς από τους παλαιότερους, τους ενδιαφέρει μονάχα να το «συγχρονίσουνε», να το «τελειοποιήσουνε», δηλαδή, μ’ άλλα λόγια να το χαλάσουνε.
«Τελειοποιείται» η λαική μας μουσική με «ενορχηστρώσεις» και με διάφορες «εναρμονίσεις», με τις οποίες ο Λύγκος ο λεβέντης γίνεται μασκαράς της όπερας με σελάχι και καπελαδούρα στο κεφάλι, με φουστανέλα και μπότες αλά Αρτανιάν, βγάζοντας από το στόμα του κάτι κορώνες που ξεταβανώνουνε σπίτι.
Κοντά σ’ αυτά «τελειοποιείται» και η μουσική στις εκκλησίες μας με τετραφωνίες, με μπολιάσματα από τη Νόρμα του Μπελίνι κι από διάφορα ιταλικά τραγούδια, σε τρόπο που το τροπάρι της Κασσιανής να γίνεται όπερα αλαμπουρνέζικη και το «Σε υμνούμεν» να γίνεται «η ανθισμένη αμυγδαλιά».
«Τελειοποιούνται» ακόμα οι εικόνες στις εκκλησιές. Κάποιοι ζωγράφοι παίρνουνε τις βυζαντινές εικόνες, κ’ επειδή όπως λένε, έχουνε μεν δυνατή έκφραση, ωραίες στάσεις, σπουδαία σύνθεση, αλλά κατά τα άλλα είναι άτεχνες, δηλαδή «αφύσικες», τις τελειοποιούνε δίνοντας τους ότι δεν έχουνε, δηλαδή «προοπτική, ανατομία, φυσικότητα». Μ’ άλλα λόγια ότι πετάξανε οι βυζαντινοί από την τέχνη τους σαν περιττό και βλαβερό, για να μπορέσουνε να δώσουνε στα έργα τους σοβαρόν, αυστηρόν και λειτουργικόν χαρακτήρα, αυτά ίσα-ίσα τα ξαναβάζουνε στα έργα της εικονογραφίας αυτοί οι προκομένοι «συγχρονισταί» και «τελειοποιείται» που κάνανε και κάνουνε εκείνες τις αναιμικές και ανούσιες αγιογραφίες που γεμίζουνε τις εκκλησιές μας.
Αλλά, εκτός από τη μουσική, οι μοντέρνοι ψάλτες και παπάδες έχουνε «τελειοποιήσει» και την απαγγελία των ευχών και των αναγνωσμάτων, που τα λένε με ένα ύφος, που θαρρείς πως είναι «κομφερανσιέ». Μεγάλη πρόοδος τέλος πάντων!
Ακόμα «τελειοποιούν» τα σκεύη του ναού τον φωτισμό (το ιδεώδες τους είναι να γίνει η εκκλησιά σαν αίθουσα κινηματογράφου).
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ