Κάτι για ενθυμούμαστε το πρωί της Κυριακής, όταν και πάλι θα προσέλθουμε εις την Θείαν Λειτουργίαν.
Λέγει, λοιπόν, ο Γέρων Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης:
“Μετά τον αγγελικόν ύμνον και αφού αναγνωσθή ο Απόστολος, όταν ετοιμάζεται ο ιερεύς να πει το Ευαγγέλιον, στρέφεται για πρώτη φορά προς τον κόσμο και τον ευλογεί: “Ειρήνη πάσι”.
Δεν ευλογεί την ώρα εκείνην ο ιερεύς, ευλογεί ο ίδιος ο Χριστός.
Όταν επρόκειτο να αναληφθεί ο Χριστός, εσήκωσε τα χέρια Του, ευλόγησε τους μαθητές και εκείνοι προσκύνησαν και έφυγαν. Αυτό ακριβώς γίνεται εκείνην την ώρα.
Ο ιερεύς, ο μεσίτης, ο αμαρτωλός, αποσύρεται και αφήνει τώρα να λειτουργεί ο Χριστός ο ίδιος!”
ΑΡΧ . ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΟΥ
ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΣ ΑΙΣΘΗΣΕΩΣ
ΟΚΤΩ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
ΕΚΔ. ΙΝΔΙΚΤΟΣ