Εκεί, πάνω σε ένα πευκόφυτο ύψωμα, σε απόσταση αναπνοής από το Μοναστήρι της Αγίας Θέκλης στα χώματα της Κοινότητας Μοσφιλωτής, ορθώνεται το παρεκκλήσι της Παναγίας της «Ελευθερώτριας» και της Αγίας Παρασκευής.
Ένα όνειρο, μια επιθυμία, ένα τάμα που έμελλε να μετατραπεί σε χώρο μνήμης για 121 ψυχές που έφυγαν απρόσμενα το μαύρο εκείνο πρωινό της 14ης Αυγούστου 2005, 14 χρόνια πριν, όταν το αεροπλάνο της εταιρείας «Ήλιος» προσέκρουσε στο βουνό του Γραμματικού στην Αττική και έντυσε στα μαύρα ολόκληρη την Κύπρο. Έξω από το παρεκκλήσι μια μαρμάρινη πλάκα. Χαραγμένα τα ονόματα των ανθρώπων που χάθηκαν.
Σήμερα τελείται το 14ο ετήσιο μνημόσυνό τους, εκεί στο εκκλησάκι της Μοσφιλωτής οι συγγενείς των θυμάτων της Κοινότητας τιμούν για άλλη μια χρονιά τους νεκρούς τους.
Το εκκλησάκι από μόνο του εξάλλου συνδέεται άμεσα με εκείνη την αεροπορική τραγωδία. Ανάμεσα στα θύματα του μοιραίου «μπόινγκ» και η Μαίρη Γεωργίου, σύζυγος του Βάσου Γεωργίου Κουδελλάρη από τη Μοσφιλωτή. Το ζευγάρι είχε από προηγουμένως αποφασίσει την ανέγερση του παρεκκλησίου. Επέλεξαν μάλιστα να το αφιερώσουν στην Αγία Παρασκευή, γιατί από ιστορικές πηγές ανακάλυψαν ότι ο αρχικός ναός της Κοινότητάς τους ήταν αφιερωμένος σε αυτήν και ήθελαν έτσι να γνωστοποιήσουν αυτή την ιστορική αλήθεια και στους νεότερους συγχωριανούς τους.
Δεν καθυστέρησαν καθόλου. Έβαλαν μπρος τις διαδικασίες, ρώτησαν, έμαθαν και αποτάθηκαν στον αιδεσιμότατο αρχιτέκτονα Πατέρα Ανδρέα Βορκά στον οποίο ανέθεσαν την εκπόνηση των αρχιτεκτονικών σχεδίων. Τα σχέδια ετοιμάστηκαν και πάλι χωρίς καθυστέρηση, αφιλοκερδώς από τον αιδεσιμότητο και το ζεύγος το 2004, με την έγκριση της Ιεράς Συνόδου υπέβαλε αίτηση για την ανέγερση της εκκλησίας στο Τμήμα Πολεοδομίας.
Όλα ήταν έτοιμα για να αρχίσει η ανέγερση του ναού. Οι διαδικασίες σταμάτησαν απότομα το πρωί της 14ης Αυγούστου 2005. Ο σύζυγος της Μαίρης όμως, δεν τα έβαλε κάτω. Ο θρήνος και η θλίψη, έκαναν την επιθυμία του για την ανέγερση της εκκλησίας, όπως ακριβώς το ονειρευόταν η Μαίρη, ακόμα μεγαλύτερη.
Με εισήγηση μάλιστα της Καθηγουμένης αδελφότητας της Ιεράς Μονής Αγίας Θέκλης το παρεκκλήσι αφιερώθηκε και στην Παναγία, αφού η μακαριστή σύζυγος του κ. Βάσου όταν ήταν στον κόσμο έφερε το όνομά της. Ταυτόχρονα επιλέγηκε το επώνυμο «ελευθερώτρια» ως παράκληση προς τη Θεοτόκο, να μεσιτεύσει για την απελευθέρωση της Κύπρου.
Η ανέγερση του ναού άρχισε και αφιερώθηκε στη μνήμη των 121 θυμάτων της αεροπορικής τραγωδίας. Η διεκπεραίωση των εργασιών επιτεύχθηκε με εισφορές πιστών και εθελοντική εργασία τεχνιτών και εργατών της περιοχής.
Ο θεμέλιος λίθος κατατέθηκε την Κυριακή 19 Μαρτίου 2006 από το Σεβασμιότατο Επίσκοπο Κύκκου σημερινό μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας Νικηφόρο.
Τα εγκαίνια τελέστηκαν στις 26 Ιουλίου 2006, ανήμερα της γιορτής της Αγίας Παρασκευής στην παρουσία χιλιάδων συγγενών και φίλων των θυμάτων της αεροπορικής τραγωδίας.
Μια ευχή, μια προσευχή και ένα τάμα. 121 ονόματα χαραγμένα σε ένα μνημείο. Ένα παρεκκλήσι καταφύγιο για αυτούς που έμειναν πίσω και ακόμα θρηνούν. Κάθε Αύγουστο οι μνήμες ξυπνούν. Κάθε Αύγουστο η Κύπρος θυμάται το πρωινό εκείνο της παραμονής του Δεκαπενταυγούστου του 2005, που δεν φόρεσε τα καλά της για να προσκυνήσει τη Χάρη της αλλά γονάτισε και έβαλε τον σταυρό της ρωτώντας «Γιατί Παναγία μου».
Ένα τάμα, ένα μνημείο, ένα παρεκκλήσι στο πευκόφυτο ύψωμα, ένα βιβλίο που ετοίμασε ο Βάσος Γεωργίου που έμεινε πίσω χωρίς τη σύζυγό του Μαίρη να εκπληρώσει το κοινό τους τάμα. Στις σελίδες του γραμμένη η ιστορία της εκκλησίας και το περιεχόμενό του αφιερωμένο στις 121 συν 1 ψυχές που χάθηκαν. Μια εκ των θυμάτων ήταν έγκυος.
Το παρεκκλήσι στη Μοσφιλωτή
Ο ναός είναι μονόκλιτος, βυζαντινού ρυθμού, με θόλο. Εξωτερικά επενδύθηκε με ηφαιστιογενείς πέτρες που δένουν αρμονικά με το γύρω φυσικό περιβάλλον. Το εσωτερικό του ναού είναι εξολοκλήρου αγιογραφημένο με τοιχογραφίες, έργα του μοναδίου Δομέτιου. Στην είσοδο της δυτικής πλευράς του παρεκκλησιού φιλοτεχνήθηκαν δύο ψηφιδωτά που φέρουν τη χρονολογία 2006. Εκείνο στα δεξιά, παριστάνει την Αγία Παρασκευή και το ψηφιδωτό στα αριστερά την Παναγία Ελευθερώτρια. Στον ίδιο χώρο, τοποθετήθηκαν τρεις πλάκες πάνω στις οποίες γίνεται αναφορά των εγκαινίων, των κτητόρων και των δωρητών του ναού.
Το παρεκκλήσι φέρει τρεις εισόδους, δυτικά, βόρεια και νότια, ενώ μικρή είσοδος υπάρχει και στη νότια πλευρά του Αγίου Βήματος. Ο ναός, ο οποίος υπαγόταν στην Ιερά Μονή Αγίας Θέκλης, τον Ιούλιο του 2007 παραχωρήθηκε από τη Μονή και πλέον ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Τριμυθούντος και συγκεκριμένα στο Επισκοπείο της Μητρόπολης, το οποίο ανηγέρθη το 2011 κοντά στο παρεκκλήσι.
