Πρωτοπρεσβύτερος Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Δρ. Θεολογίας
«Έχουμε ανάγκη από βοήθεια, έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που, μετά τον Θεό, θα μας κυβερνούν» (Αββάς Δωρόθεος)
Ο πολιτισμός μας μάς παρέχει τα μέσα εκείνα που γεννούν την ψευδαίσθηση ότι είμαστε κυβερνήτες του εαυτού μας. Ότι δεν χρειαζόμαστε κανέναν, αλλά αρκεί το ίδιον θέλημά μας. Έχουμε άλλωστε απεριόριστη πρόσβαση σε τόσες πληροφορίες που μας επιτρέπουν να διαμορφώνουμε άποψη για όλα. Και δεν μας χρειάζεται φιλτράρισμα, αφού θεωρούμε τον εαυτό μας ικανό να σχηματίσει άποψη. Ζούμε την απο-αυθεντοποίηση των πάντων. Δεν υποψιαζόμαστε ότι ακολουθούμε μία παλιά φιλοσοφική αρχή: γενικεύουμε το μερικό, το μεμονωμένο. Η φιλοσοφία λέει ότι μία τέτοια κίνηση σχεδόν πάντα απέχει από την αλήθεια, καθότι τίποτα δεν μπορεί να ισχύει ως γενική αρχή, εκτός εάν τεκμηριώνεται και από άλλες πλευρές. Εμείς όμως επικαλούμαστε την επιστήμη για να γκρεμίσουμε τον Θεό, χρησιμοποιώντας έναν επιστήμονα τον οποίο ταυτίζουμε με την επιστήμη. Άλλοι χρησιμοποιούν τον Θεό, για να γκρεμίσουν την επιστήμη, χρησιμοποιώντας ένα χωρίο της Αγίας Γραφής. Άλλοι την εμπειρία σε κάποιο γεγονός, για να βγάλουν ένα αυθαίρετο συμπέρασμα: «επειδή αυτός έτσι είναι, επομένως όλοι είναι καλοί ή κακοί ή διεφθαρμένοι ή επικίνδυνοι ή αδιάφοροι ή άχρηστοι…».