Ισότητα άνδρα και γυναίκας
Όταν έκανε ο Θεός τον άνδρα, γυναίκα εις τον κόσμο δεν ήταν. Έβγαλε ο πανάγαθος Θεός μίαν πλευρά από τον άνδρα και έκανε μίαν γυναίκα… Ίση την έκανε ο Θεός την γυναίκα με τον άνδρα, όχι κατώτερη.
Έτσι και εσύ, Χριστιανέ, πρέπει να την χαίρεσαι την γυναίκα σου και να την αγαπάς σαν σύντροφό σου και να μην την στοχάζεσαι σαν σκλάβα σου. Διότι και αύτη πλάσμα Θεού είναι σαν και εσύ. Τον Θεόν Πατέρα τον λέγεις και εσύ, Πατέρα τον λέγει και αυτή. Μίαν πίστη έχετε και οι δύο, ένα Βάπτισμα, ένα Ευαγγέλιο, μίαν αγία Κοινωνία, έναν Παράδεισο έχετε να απολαύσετε. Δεν την έχει ο Θεός κατώτερη από εσένα, διά τούτο δεν την έκανε από τα ποδάρια, διά να μη την καταφρονεί ο άνδρας, αλλ’ ούτε πάλιν την έκανε από το κεφάλι, διά να μην καταφρονεί αυτή τον άνδρα, αλλά την έκανε από την πλευρά, δηλαδή από την μέση, διά να την έχει σύντροφό του και της εμφύσησε και ιδίαν ψυχή, σαν και του άνδρα, και ύστερα ονόμασε τον άνδρα Αδάμ και την γυναίκα Εύα.
Ο ευλογημένος γάμος
Να χαίρεστε και να ευφραίνεστε χιλιάδες φορές οι παντρεμένες τίμια. Εις τα πολλά καλά, που σας χάρισε ο πανάγαθος Θεός, σας χάρισε και ευλογημένο γάμο. Να κλαίετε διά τους ασεβείς και απίστους· ανάμεσα εις τα πολλά κακά που έχουν, έχουν και καταφρονεμένο γάμο.
Άκουσε, παιδί μου, όταν θέλεις να υπανδρευθείς, να ζητήσεις πρώτον γυναίκα να μην είναι από συγγένεια σου, όπου το εμποδίζει ο Νόμος της Εκκλησίας· δεύτερον να έχει τον φόβο του Θεού εις την ψυχή της· και τρίτον να είναι στολισμένη με την εντροπή. Επήρες γυναίκα πτωχή; Επήρες σκλάβα. Επήρες γυναίκα πλούσια; Έγινες εσύ σκλάβος, επήρες ραβδί της κεφαλής σου.
Πρώτον να εξομολογείστε και να στεφανώνεστε εις την Εκκλησία.
Και ερωτά ο παπάς τον γαμπρό: Θέλεις, Ιωάννη, την Μαρία διά γυναίκα σου; Αν ίσως και ειπεί: Την θέλω, του δίνει την λαμπάδα, ομοίως ρωτά και την νύμφη: Θέλεις εσύ, Μαρία, τον Ιωάννη διά άνδρα; Αν ίσως και τον θέλει, δεν ομιλεί, μόνον σκύφτει την κεφαλήν της. Ει δε και δεν τον θέλει και είναι χωρίς το θέλημά της, φωνάζει: Δεν τον θέλω. Και όταν ειπεί πως δεν τον θέλει, ο παπάς να μη βάλει χέρι να τους στεφανώσει, γιατί κολάζονται. Αν είναι με το θέλημα και των δύο, ε, τότε να τους στεφανώσει, και έπειτα από το στεφάνωμα να τους μεταλαμβάνει τα Άχραντα Μυστήρια, και αν ίσως και έχουν κανένα εμπόδιο, ας τους κοινωνήσει το κοινό ποτήριο. Ύστερα τους παίρνουν ψάλλοντας και πηγαίνοντας εις το σπίτι κάνει δέηση ο παπάς, ευλογεί την τράπεζα και φεύγει.
Και σαν περάσουν τρεις ήμερες, τότε να σμίγετε το ανδρόγυνο και να φυλάγεστε τις Κυριακές, Εορτές, με ευγένεια σαν Χριστιανοί. Δεν έδωσε ο Θεός την γυναίκα διά πορνεία, αλλά για παιδιά. Και εσύ ο άνδρας να φεύγεις την ξένη γυναίκα, καθώς φεύγεις το φίδι. Και όχι μόνον την ξένη γυναίκα, αλλά είναι καιρός να φεύγεις και την δικήν σου. Έτυχε η γυναίκα σου και έχει συνήθεια ή εγγαστρώθη, πρέπει να φυλάγεσαι. Ή γέννησε και δεν εσαράντισε, δεν εκαθαρίστηκε. Και εάν θέλεις να σμίξεις με την γυναίκα σου, πάρε παράδειγμα· ρώτησε τον γεωργό να ίδεις πόσες φορές σπέρνει το χωράφι: τον χρόνο μίαν φοράν και το αφήνει ως όπου γίνεται και τότες το θερίζει και υστέρα πάλιν σαν θέλει το ματασπέρνει. Ομοίως και εσύ, αδελφέ μου, έσμιξες με την γυναίκα σου, εγγαστρώθηκε; Αναχώρησε «ως ότου να γέννησει, να σαραντίσει, να καθαριστεί και τότες σπέρνεις και άλλο. Και κάμε σαράντα, πενήντα παιδιά.
Ήθελα να σας ειπώ έναν λόγο, μα είναι αισχρός κομμάτι και θέλετε να με κατηγορήσετε. Δεν βλέπετε τα ζώα όπου σμίγουν έως να εγγαστρωθεί το θηλυκό και σαν γεννήσει, τότε ματασμίγουν; Και εμείς οι άνθρωποι δεν το ντρεπόμαστε να είμαστε χειρότεροι και από τα ζώα; Μα πάλιν δεν ημπορείς να το κάνεις αυτό, σου πέφτει βαρύ; Κάνε άλλο· ταπεινώσου και ειπέ πως είσαι ανάξιος, αμαρτωλός και χειρότερος από τα ζώα, κατηγόρησε του λόγου σου και έτσι ημπορεί να σε σπλαχνισθεί ο Θεός, να σε σώσει. Αμή να κάνεις την αμαρτία, να καυχάσαι, να λέγεις πως είσαι και άγιος, γίνεται τούτο να είναι;
Τότε ευλογεί ο Θεός τον άνδρα και τη γυναίκα και τα παιδιά σας και δεν σας κολλά κανένα πράγμα μήτε μποδέματα, μήτε γητεύματα, μήτε κανένα κακό. Έτσι περνάτε και εδώ καλά και πηγαίνετε και εις τον Παράδεισο να χαίρεστε πάντοτε. Και πλέον εξουσία δεν έχετε να χωρίζεσθε και μόνον ο θάνατος και η πορνεία σας χωρίζει…
Για το ανδρόγυνο: «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε»(Γαλάτ. 6, 2)
Άλλο καλύτερον δεν είναι εις την γυναίκα ωσάν όπου να έχει υπομονή και ταπείνωση. Και, αν τύχει και έχει κακόν άνδρα, να υπομένει και να ευχαριστεί τον Θεό περισσότερο από τις άλλες, διότι έχει μισθό πολύν εις την ψυχή της και πάντα με γλυκά λόγια να τον παρηγορεί και να στοχάζεται πως και αυτός αγανακτεί και κινδυνεύει την ζωή ημέρα και νύκτα, διά να την φυλάξει. Και αν έχει και ο άνδρας κανένα ελάττωμα, να τον υποφέρει και να μην τον πικραίνει, άνθρωπος είναι και αυτός, δεν είναι άγγελος. Και να ενθυμάται πάντα τις καλοσύνες του και να συλλογίζεται και τις δικές της κακοσύνες. Ομοίως και εσύ ο άνδρας, όταν σου τύχει κακή γυναίκα, πρέπει να υπομένεις και να ευχαριστείς τον Θεό, διότι έχεις μισθό μεγάλο εις την ψύχη σου και, αν σου πταίσει καμμίαν φορά, μη την συνερίζεσαι και στοχάσου και τις καλοσύνες της. Ακόμη συλλογίσου και τα δικά σου τα ελαττώματα.
Πάλιν εσύ, γυναίκα, έχεις περισσότερο χρέος από τον άνδρα να ανατρέφεις τα παιδιά σου και να τα νουθετείς εις τα καλά έργα.
Γονείς και παιδιά
Ένα δένδρο, αν το κόψεις, ευθύς ξεραίνονται τα κλαριά, ενώ αν ποτίζεις την ρίζα, στέκονται δροσερά τα κλωνάρια. Ομοίως είστε και οι γονείς σαν το δένδρο και όταν ποτίζεται ο πατέρας και η μητέρα, που είστε η ρίζα των παιδιών, με νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνες, με καλά έργα, φυλάγει ο Θεός τα παιδιά σας. Όταν ξεραίνεστε οι γονείς με τις αμαρτίες, θανατώνει ο Θεός τα παιδιά σας και σας βάνει εις την κόλαση μαζί τους.
Είναι μια μηλιά και κάνει ξινά μήλα. Εμείς τώρα τί πρέπει να κατηγορήσουμε, τη μηλιά ή τα μήλα; Τη μηλιά. Λοιπόν κάνετε καλά εσείς οι γονείς, που είστε η μηλιά, να γίνονται και τα μήλα γλυκά.
Δεν είναι κατάρα η ακούσια ατεκνία, ούτε λόγος διαζυγίου.
Ακόμη να προσέχετε οι άνδρες να μη κοιτάζετε τες γυναίκες σας με άγριο μάτι διά πολλές αιτίες, μάλιστα πως δεν κάνουν παιδιά και λέγετε τάχα πως έχετε κατάρα. Ακούσατε να σας ειπώ: τον παλαιόν καιρόν ο Διάβολος έβαλε σκοπό να χαλάσει τον κόσμο και έβανε μίσος εις τα ανδρόγυνα, για να μη κάνουν παιδιά να αυξηθεί ο κόσμος, και έτσι οι άνθρωποι δεν έκαναν παιδιά, αλλ’ ούτε φρόντιζαν διά να υπανδρεύονται και κινδύνευε να χαθεί ο κόσμος.
Τότε ο Θεός, θέλοντας να λείψει αυτό το διαβολικό κακό, πρόσταξε ότι όποιος δεν κάνει παιδιά, είναι κατηραμένος. Διά τούτο και μόνον τον είπε ο Θεός αυτόν τον λόγο, διά να χαλάσει τον σκοπό του κατηραμένου Διαβόλου. Λοιπόν τώρα δεν έχετε κατάρα όσοι δεν κάνετε παιδιά και μη λυπάσθε, αλλά χαίρεσθε, όπου γίνεται το θέλημα του Θεού και όχι το δικό σας και μάλιστα εκείνοι που έχουν παιδιά είναι σκλάβοι και κατά τη ψυχή και κατά το σώμα. Και να φυλάγεσθε να μη κάμετε σαν κάποιοι ανόητοι και τρελλοί, που επειδή δεν γέννησαν παιδιά οι γυναίκες τους, τις χώρισαν και πήραν άλλες. Ο Διάβολος θέλει να χωρίζονται τα ανδρόγυνα και όχι ο Θεός. Έτσι λέγει και ο Νόμος: Κανένα άλλο αίτιον δεν τους χωρίζει εκτός αν ξεπέσουν εις πορνεία. Και όποιος διά άλλο αίτιον χωρίζει την γυναίκα του και πάρει άλλην θα κριθεί ως μοιχός, χειρότερος από τον πόρνο, και πρόκειται να πάει εις την Κόλαση.
Οικογενειακό Εικονοστάσι και αγωγή παιδιών
Να κάνεις μίαν εικόνα του Χριστού, της Παναγίας, του Προδρόμου, να έχεις και τον Άγιο του παιδιού σου και όταν το παιδί σου σηκώνεται από τον ύπνο να σου γυρεύει ψωμί, μην του δίνεις, μόνο να πάρεις το ψωμί, να το βάλεις εμπρός εις την εικόνα του Χριστού και να του πεις: Εγώ, παιδί μου, δεν έχω ψωμί, ο Χριστός έχει. Σήκω να κάνεις τον Σταυρό σου να παρακαλέσουμε τον Άγιόν σου να παρακαλέσει τον Χριστόν να σου το δώσει. Και έτσι το παιδί παρακινείται διά την αγάπη του ψωμιού και ευθύς όπου ξυπνά, τον Άγιόν του βλέπει. Βλέποντας τότε ο Διάβολος το παιδί πως έχει την ελπίδα του εις τον Χριστό και εις τον Άγιόν του, κατακαίεται και φεύγει. Κι έτσι να συνηθίζετε τα παιδιά σας, να τα παιδεύετε από μικρά, διά να συνηθίζουν εις τον καλόν δρόμο.
Πηγή: Ημερολόγιον 2015, Έκδοσις Ιερός Ναός Αγίου Βασιλείου και Κοσμά του Αιτωλού, Ιερά Μητρόπολις Νέας Ιωνίας – Φιλαδελφείας.