Του Κώστα Παναγόπουλου
Ήταν 40 χρονών, ακόμη ακμαίος, με υψηλό αξίωμα ανά χείρας και με όλη τη ζωή μπροστά του για να κάνει απτά, χειροπιαστά τα πιο μεγάλα όνειρα του. Δε διανοήθηκε, όμως, ο Δήμαρχος ότι μπορεί να μείνει μακριά από την πρώτη γραμμή του πυρός.
Ξεσπούν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι. Ο Χριστόδουλος Σώζος έρχεται στην Ελλάδα ως απλός εθελοντής. Λησμονεί το αξίωμα του Δημάρχου και την ήδη επιτυχημένη Δημαρχία του, κάνοντας το ίδιο ακριβώς που είχε κάνει κι ο πατέρας του, που είχε κάμει κι ο παππούς του. Εθελοντής ο πατέρας του Χριστόδουλου το 1866 στην Κρήτη. Εθελοντής ο παππούς του Χριστόδουλου, αρκετά παλαιότερα, στη Μάχη της Ακρόπολης.
Μόνος δρόμος για τον Δήμαρχο η ακολούθηση του ίχνους των προγόνων του, μη δίνοντας δεκάρα αν είναι Δήμαρχος και άρα διέθετε μία καλή δικαιολογία για να ξεφύγει από την ώρα της θυσίας.
«Έφυγε κρυφά» γράφει ο Αρχιμ. Επιφάνιος Χατζηγιάγκου στο μικρό βιβλιαράκι του Σύντομη Ιστορία της Κύπρου, «χωρίς να αποχαιρετήσει ούτε την οικογένεια του, ούτε και το τετράχρονο παιδί του, γιατί φοβόταν μήπως λυγίσει συναισθηματικά. Πολέμησε γενναία και σκοτώθηκε στη μάχη του Μπιζανίου για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, στις 6 Δεκεμβρίου 1912».
Μοναδικός ο Χριστόδουλος Σώζος. Εν ενεργεία Δήμαρχος μιας πόλεως σημαντικής, πέφτει στο μέτωπο σαν απλός στρατιώτης – εθελοντής.
Πολλά περισσότερα, δε μάς χρειάζονται. Κάθε Δημαρχείο της Ελλάδας, της Κύπρου, κάθε Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οφείλει την ανάρτηση της φωτογραφίας του Σώζου σε μέρος εμφανές.
ΠΗΓΕΣ: 1) Αρχιμανδρίτου, Κ. Χατζηγιάγκου, Σύντομη Ιστορία της Κύπρου, Εκδοτική Παραγωγή Κυπρής 2) ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ Ελεύθερη Εγκυκλοπαίδεια, el.wikipedia.org