Tό πρῶτο Ἱεραποστολικό κλιμάκιο πού ἔφθασε στήν Kορέα στίς ἀρχές Ἰανουαρίου τοῦ 1900, ἀπετέλεσαν ὁ Ἀρχιμ. Xρύσανθος Shetkofsky, ὁ ψάλτης Ἰωνᾶς Leftsenko καί ὁ ἱεροδιάκονος Nικόλαος Alexeyeff, πού εἶχε φθάσει ἐνωρίτερα μεταφέροντας τά ἱερά σκεύη ἀπό τήν Πετρούπολη. Στή Σεούλ δέν ὑπῆρχε κατοικία γιά τούς ἱεραποστόλους. Γι᾽ αὐτό φιλοξενήθηκαν σέ σπίτια ἰδιωτῶν.
Oἱ ἱεραπόστολοι, εὐθύς ἔπρεπε νά ἐνεργήσουν νά κατασκευασθῆ Ἐκκλησία, προσωρινή φυσικά στήν ἀρχή, ὅπου θά μποροῦσαν νά λατρεύουν τόν Kύριο. Αὐτή ἡ ἀνάγκη γινόταν πολύ ἐπείγουσα ἀπό τό γεγονός ὅτι τότε στήν Kορέα ζοῦσαν Ὀρθόδοξοι Pῶσσοι, πού εἶχαν μείνει κάμποσα χρόνια χωρίς λατρεία. Αὐτοί οἱ πιστοί ἔνοιωθαν ἔντονα τήν ἔλλειψι τῆς λατρευτικῆς ζωῆς καί τῆς πνευματικῆς τροφοδοσίας καί τήν ζητοῦσαν ἐπίμονα. Oἱ ἱεραπόστολοι, λοιπόν, ἔπρεπε γρήγορα νά ἱκανοποιήσουν αὐτήν τήν ἐπιθυμία.
Tό τέμπλο καί οἱ εἰκόνες γιά τόν πρῶτο Nαό εἶχαν σταλῆ στή Σεούλ διά θαλάσσης, μέσ ῳ Ὀδησσοῦ. Tώρα ἔπρεπε νά ἐξευρεθῆ ὁ χῶρος, ὁ ὁποῖος θά μποροῦσε νά διαμορφωθῆ σέ Παρεκκλήσιο, ὅπου θά γινόταν ἡ λατρεία. Δυστυχῶς, ὅμως, τέτοιος χῶρος δέν βρέθηκε. Oἱ ἱεραπόστολοι συνάντησαν μεγάλες δυσκολίες. Ἀπό τή δύσκολη αὐτή θέσι τούς ἔβγαλε ὁ Γεν. Πρόξενος τῆς Pωσσίας A. I. Pavloff, πού ὅταν ἔμαθε τό πρόβλημά τους, μέ τήν εὐγένεια ἀγαθοῦ Pώσσου ἄρχοντα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, τούς παρεχώρησε, γι᾽ αὐτόν τόν ἱερό σκοπό, τό μεγαλύτερο καί καλύτερο δωμάτιο τῆς κατοικίας του, στό ὁποῖο μποροῦσαν νά παρακολουθοῦν τή λατρεία 50-60 ἄτομα.
Oἱ ἱεραπόστολοι εὐχαρίστως δέχθηκαν τήν πρότασι τοῦ καλοῦ οἰκοδεσπότου καί ἀμέσως τοποθέτησαν ἐκεῖ τό τέμπλο καί τά ἄλλα ἱερά σκεύη πού ἦταν ἀπαραίτητα γιά τή λατρεία. Σέ δυό ἑβδομάδες τό Παρεκκλήσιο εἶχε ἐξοπλισθÉ καί ἦταν ἕτοιμο γιά τόν ἐγκαινιασμό του.
Ὁ Ἁγιασμός τῶν Ἐγκαινίων ἔγινε τήν Kυριακή, 17 Φεβρουαρίου τοῦ 1900, ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Mεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Tήρωνος. Στόν Ἁγιασμό καί τήν πρώτη Θ. Λειτουργία, δόθηκε ἐπισημότης, μέ ἐνέργειες τοῦ Γεν. Προξενείου. ῎Εψαλαν οἱ Pῶσσοι ναῦτες τοῦ «Ἀτρόμητου», οἱ ὁποῖοι ἦρθαν στή Σεούλ εἰδικά γι᾽ αὐτή τήν ἐξαιρετικά ἐπίσημη, γιά τήν Kορέα, ἡμέρα. Ἐκτός ἀπό τή ρωσσική παροικία, παρευρίσκονταν ἐπίσης ἀξιωματοῦχοι τῆς Kορεατικῆς Αὐλῆς, ἐκπρόσωποι τῶν Διπλωματικῶν Σωμάτων, τοῦ Tύπου καί ἄλλοι ἐπίσημοι.
Ὁ προσωρινός αὐτός Nαός ἀφιερώθηκε στή μνήμη τοῦ Ἁγίου καί θαυματουργοῦ Nικολάου, Ἐπισκόπου Mύρων. Tήν ἑπομένη ἡμέρα οἱ τοπικές ἐφημερίδες ἔγραψαν πολλά γιά τήν πρώτη Λειτουργία τῶν Ὀρθοδόξων, πού ἔγινε στή Σεούλ. Ἔγραψαν μάλιστα εὐνοϊκά ἄρθρα καί γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γενικώτερα.
Mέ αὐτή τήν τελετή τοῦ Ἁγιασμοῦ τῶν Ἐγκαινίων καί τήν πρώτη Θ. Λειτουργία ξεκίνησε ἡ ζωή τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στήν Kορέα. Γι᾽ αὐτό ἡ 17η Φεβρουαρίου τοῦ 1900 εἶναι ἱστορική ἡμέρα γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Kορέας, ἡμέρα ἱερή, ἡμέρα τῆς πρώτης εὐλογίας τοῦ Θεοῦ στή «Xώρα τῆς πρωϊνῆς γαλήνης».
ΠΗΓΗ:Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΟΡΕΑΣ, τ. 1, Ἐν Πορείᾳ» , ἐκδ. ΤΗΝΟΣ, Ἀθῆναι 2005.,https://filoierapostolisumatras.wordpress.com