(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Κάθε ημέρα στην εκκλησία ζητάμε τις πρεσβείες των αγίων.
Αυτές οι πρεσβείες είναι ολόκληρη δύναμις, ολόκληρος κόσμος που βγαίνει από τους αγίους και από τις άκτιστες ενέργειες του Θεού.
Αλλά οι άγιοι δεν μεσιτεύουν απλώς.
Με το να βλέπουν τον Χριστόν και να γνωρίζουν την ζωή του, και με το να δέχωνται εν Πνεύματι Αγίω θείο φωτισμό ο οποίος θα γίνη πλήρης την ημέρα εκείνη, όταν θα παραβρεθούμε και εμείς μαζί τους, ο Χριστός γίνεται πλέον περιουσία τους και φωτίζουν και εμάς.
Διαφωτίζουν τον νου μας, μας αποκαλύπτουν.
Όταν έχω κάτι και μου το ζήτησης, θα σου το δώσω.
Αν έχω δύο χιτώνες, ο Θεός με υποχρεώνει να σου δώσω τον ένα.
Αλλά και αν έχω έναν, σε λυπάμαι και σου τον δίνω και αυτόν και ζητάω άλλον από τον ηγούμενο.
Ο άγιος, που έχει τόσο πλούτο από τον φωτισμό του Θεού, δεν θα δώση και σε μας; Μπορεί να μας το αρνηθή αυτό;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΥΛΗ “ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ”
Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη, «Νηπτική ζωή και Ασκητικοί κανόνες», των εκδόσεων Ίνδικτος