Δεκαεπτά χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που ταξίδεψε προς την αιώνια ζωή ο πολύ αγαπητός, μακαριστός Μητροπολίτης Άντονι Μπλουμ ή αλλιώς Αντώνιος του Σουρόζ.
Ο Μακαριστός Αντώνιος γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας, αλλά μεγάλωσε στην Ρωσία και την Περσία, όπου ο πατέρας του ήταν εκπρόσωπος του Αυτοκρατορικού Διπλωματικού Σώματος.
Μετά τη Ρωσική Επανάσταση, όλη η οικογένεια μαζί ταξίδεψε στο εξωτερικό για λίγο και σύντομα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Εκεί ο Αντώνιος αποφοίτησε από το γυμνάσιο, όπου σπούδασε αρχικά κλασικές γλώσσες και λογοτεχνία, και μετά από αυτές φυσική, χημεία και βιολογία στη Σχολή Θετικών Επιστημών της Σορβόνης. Μετά την αποφοίτησή του, εγγράφηκε στη Σχολή Ιατρικής, από την οποία αποφοίτησε αμέσως πριν την έναρξη του πολέμου.
Για 10 χρόνια εργάστηκε ως γιατρός. Μέχρι το τέλος του πολέμου ήταν αρχικά χειρουργός του γαλλικού στρατού και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής συμμετείχε στην αντίσταση. Το 1939, λίγες μέρες πριν φύγει για το μέτωπο, έκανε κρυφά τους μοναστικούς όρκους και το 1943 εκάρη μοναχός από τον πνευματικό του πατέρα, τον Αρχιμανδρίτη Αθανάσιο Νετσάεφ.
Μετά τον πόλεμο, συνέχισε να εξασκεί την ιατρική μέχρι και το 1948, όταν χειροτονήθηκε ιερέας και εστάλη στη Βρετανία. Το 1957 χειροτονήθηκε επίσκοπος. Ως επίσκοπος του Σουρόζ, διορίστηκε να ηγηθεί των ενοριών του Πατριαρχείου της Μόσχας στη Βρετανία. Το 1966 έγινε Μητροπολίτης και Πατριαρχικός Εξάρχος Δυτικής Ευρώπης.
Από αυτή τη στιγμή αφιέρωσε πλήρως τον εαυτό του στην ιεροσύνη και την ποιμαντική φροντίδα για όλους! Ο αριθμός των πιστών που ζητούσαν την βοήθεια, τις συμβουλές και τη στήριξή του συνεχώς αυξάνεται κι εκείνος τη δίνει απλόχερα σε όλους. Ως ιδρυτής και ιερέας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Ηνωμένο βασίλειο υπηρέτησε για πάνω από πενήντα χρόνια – μέχρι το θάνατό του στο Λονδίνο στις 4 Αυγούστου του 2003.
Ο Μητροπολίτης Αντώνιος ήταν επίτιμος διδάκτωρ Θεολογίας των πανεπιστημίων του Cambridge και του Αμπερντίν, καθώς και των θεολογικών ακαδημιών του Κιέβου και της Μόσχας. Ήταν γνωστός για τους συναρπαστικούς του λόγους (στα προφορικά), αλλά δεν έγραψε ποτέ. Ό,τι κυκλοφόρησε από εκείνον ως γραπτό, αρχικά γεννήθηκε ως λέξη με στόχο τον ακροατή του. Απευθυνόταν σε πρόσωπο με το οποίο έκανε διάλογο. Το κήρυγμά του καταγραφόταν για να διανεμηθεί, ώστε να φτάσει σε εκείνους που δεν μπορούσαν να τον ακούσουν. Λόγω της βαθιάς ανθρωπιάς του και της άσβεστης μαρτυρίας του, που ήταν σύμφωνη με το Ευαγγέλιο και τον Λόγο του Θεού, ο Μητροπολίτης Αντώνιος κέρδισε το σεβασμό και άγγιξε τις καρδιές χιλιάδων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Χαρακτηριστικά έχει μείνει -μεταξύ άλλων- μια διδαχή του προς τους πιστούς κάποια Κυριακή, που όλοι περίμεναν πως θα κάνει κήρυγμα:
«Χθες το βράδυ μπήκε μια γυναίκα με ένα παιδί στην εκκλησία. Η γυναίκα φορούσε παντελόνι και δεν είχε μαντήλι στα μαλλιά. Κάποιος την πρόγκηξε. Εκείνη έφυγε… Δεν ξέρω ποιος το έκανε αυτό, αλλά δίνω εντολή σε αυτό το πρόσωπο να προσεύχεται για αυτή την γυναίκα και το παιδί της μέχρι να τελειώσει η ζωή του, για τη σωτηρία τους», είπε ο Μητροπολίτης και πρόσθεσε: «Εξαιτίας σου, μπορεί να μην θελήσει να ξαναέρθει ποτέ στην εκκλησία»…
Γύρισε προς την άλλη πλευρά, έσκυψε το κεφάλι του και μπήκε στο Ιερό. Αυτό ήταν όλο το κήρυγμά του.
Ακολουθεί συνέντευξή του μακαριστού Μητροπολίτου σε αγγλικό κανάλι με τίτλο: Ο Θεός υπάρχει επειδή Τον έχω γνωρίσει!
