Η αμαρτία βαθμιαία γυμνώνει τον άνθρωπο
από καθετί το θείο μέσα του,
του παραλύει κάθε θεία έφεση και πόθο,
ώσπου να τον ρίξει τελικά
στην φριχτή αγκαλιά του διαβόλου.
Και, τότε, καταντά ο άνθρωπος
να βόσκει τους χοίρους του κυρίου του, του διαβόλου.
Οι χοίροι είναι τα πάθη,
που είναι πάντοτε άπληστα και αδηφάγα.
ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ – ΕΦΑΡΜΟΓΗ “ΒΗΜΑΤΑΡΙΣΣΑ”