Ο “Αράπης”, ο χαριτωμένος ημίονος, ήταν ο προσωπικός μεταφορέας του αείμνηστου Γέροντα στις δύσκολες διαδρομές από τη Μικραγιάννα στις Σκήτες και τα Μοναστήρια του Αγίου όρους. Ήθελε όμως απαραίτητα πριν τις μεταφορές και τις άλλες δουλειές που έκανε, ένα μεγάλο φιλί από τον Γέροντα Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη και το είχε.
Το “Αραπάκι” είχε μια οικειότητα με τον Γέροντα που ξάφνιαζε. Χαρακτηριστικό είναι πως πολλές φορές μετέφερε μόνο του επισκέπτες σε διάφορα σημεία της Σκήτης, αφού πρώτα ο Γέροντας του ψιθύριζε στο αυτί τον προορισμό, π.χ. “Θα πας τον π. Τιμόθεο στους Δανιηλαίους και θα περιμένεις να τον γυρίσεις πίσω εδώ”. Ένα χλιμίντρισμα και η εντολή γινόταν αμέσως πράξη.
Το ζωάκι σε πήγαινε εκεί που του είπε ο Γέροντας, περίμενε υπομονετικά να τελειώσεις τη δουλειά σου και σε γύριζε πίσω, πολλές φορές αλλάζοντας και τη διαδρομή για να θαυμάσεις το τοπίο.
Επιστρέφοντας ήθελε το απαραίτητο φιλί από τον Γέροντα. που πολλές φορές το έπαιρνε και από τον αναβάτη και ένα μεγάλο τραγανό παξιμάδι για τα “μεταφορικά”.
Τόσο απλή και ωραία έφτιαξε ο Δημιουργός τη ζωή μας, εμείς κάπου τα αλλάξαμε όλα και πήραμε τη ζωή μας λάθος, κατά το ποιητήν.
ΠΗΓΗ: Fb Τιμόθεος Ηλιάκης