Κάθε Ιούνιο μαζί με το «Πειρατικό» (EURO 2004) του Όττο Ρεχάγκελ, μαζί «με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Καμπούρη και τ’ άλλα παιδιά» του ονειρεμένου eurobasket 1987, μάς επισκέπτονται και οι αναμνήσεις των πολλών διαγωνισμάτων-εξετάσεων που είχαν ταυτιστεί με τον πρώτο μήνα του καλοκαιριού, τον Θεριστή. Συνήθως, σε τέτοιου τύπου νοσταλγικές αναδρομές από τα μαγικά χρόνια των ξύλινων Σχολικών Θρανίων, δεσπόζουσα θέση κατέχει ο θεσμός των «Πανελληνίων Εξετάσεων».
Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω; Κατ’ οίκον ιδιαίτερα μαθήματα, φροντιστήρια και «γκρουπάκια» πέριξ της Πλατείας Κάνιγγος, λυσάρια- βοηθήματα με πρωτότυπες ασκήσεις και ερωτήσεις κρίσεως, άγχος για τις επιλογές των θεμάτων που θα έκανε η Κ.Ε.Γ.Ε. (Κεντρική Επιτροπή Γενικών Εξετάσεων). Ιδιαίτερη αγωνία όμως, προκαλούσε σε υποψηφίους όλων των -πάλαι ποτέ- Δεσμών (νυν Επιστημονικών Πεδίων), ο αστάθμητος παράγοντας του μαθήματος της Έκθεσης! Θα πέσει κάτι βατό από τις SOS θεματικές ενότητες, όπως «διάλογος», «δημοκρατία», «νεολαία & εξαρτήσεις», «φεμινισμός και πατριαρχικά στερεότυπα» (!), «πόλεμος & ειρήνη», «κοινωνικά πρότυπα και αξιακό πλαίσιο», «ελεύθερος χρόνος»; ή μήπως θα υπήρχαν παγίδες σαν την «αρωγή», την «ευδοκίμηση» και εκείνα τα (ευλογημένα…) αγάλματα του Μακρυγιάννη όπου «τόσην εντέλειαν είχαν» και προφανώς «γι’ αυτά πολεμήσαμε»;
Η τύρβη τέτοιων αναρριπίσεων στην καρδιά και στο μυαλό, οδήγησε τον σαρανταεπτάχρονο γράφοντα με την ολιγομελή παρέα του, στην οδό Ναυάρχου Νικοδήμου στην Πλάκα. Εκεί αντικρίσαμε τη μικρή σε διαστάσεις αγία Ειρήνη, το παλαιότατο «Ρηνάκι» μας! Μάλιστα, ο συγκεκριμένος ιστορικός μονόχωρος ναΐσκος είναι ζωσμένος με μια τόσο τρυφερή όσο και επίκαιρη παράδοση, η οποία έχει διασωθεί μέσω του περίφημου αθηναιογράφου Δημητρίου Καμπούρογλου («Αι Παλαιαί Αθήναι», 1922):
«…διερχόμεθα πρὸς τῆς ἀνηλίου Ἁγίας Ρηνούλας, θωπευτικῶς γνωστῆς οὕτω, καὶ διὰ τὴν σμικρότητά της, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν προστασίαν τὴν ὁποίαν παρέχει εἰς τὴν μαθητικὴν τῶν θηλέων χορείαν, η οποία, εἰς τὰς παραμονὰς ἰδίως ἐξετάσεων, ἀνεβοκατεβαίνει τὰ σκαλάκια της».
Καλή επιτυχία λοιπόν στην αγαπημένη (πλην παραγκωνισμένη) και ελπιδοφόρο μαθητιώσα νεολαία μας!
Από το Περιστέρι και το Ίλιον, μέχρι τα Γλυκά Νερά και τον Χολαργό.
Από την Κηφισιά και την Πεντέλη, μέχρι τη Σαλαμίνα και το Λαύριο.
Από την Κέρκυρα μέχρι την Κύπρο.
Από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη.
Πίστη, Φώτιση και Δύναμη σε όλες και όλους!!!
(Πηγή: pemptousia.gr)