Η ελληνική παράδοση είναι πλούσια σε πολλά μέρη της χώρας, όπου αναβιώνουν έθιμα αιώνων . Η γιορτή του Αγίου Πνεύματος, συνοδεύεται από πανηγύρια σε πολλές περιοχές, όπου αναβιώνουν τοπικά έθιμα .
Στον Βώλακα Δράμας, την παραμονή της γιορτής δύο παλικάρια, το ένα από τη μεριά του χωριού και το άλλο από την άλλη (από τον πάνω μαχαλά και τον κάτω μαχαλά όπως λένε), ξεκινάνε το απόγευμα και κάνουνε τον περίγυρο του χωριού έχοντας σαν τελικό προορισμό τους το εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος που βρίσκεται στο Φαλακρό. Με τον περίγυρο αυτό θέλουν να λάβει υπόψη του το Άγιο Πνεύμα ολόκληρο το χωριό και τα χωράφια τους, να τους φωτίσει και να τους βοηθήσει σε δύσκολες καταστάσεις.
Οι γυναίκες κρατούν στα xέρια τους τα “δάκρυα της Παναγίας” (ένα φυτό της περιοχής – με αυτό στολίζουν και τον Επιτάφιο το Πάσχα). Η παράδοση αναφέρει πως το φυτό αυτό φύτρωσε κάτω από τον σταυρό του Χριστού από τα δάκρυα της Παναγίας, που έπεφταν στη γη. Τα παλικάρια τα ονόμαζαν «συνουργίες» γιατί γύριζαν τα σύνορα. Το πρωί που φθάνουν στο εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος τους περιμένει ο παπάς καθώς και πολλοί άλλοι προσφέροντας τους ούζο και μεζέ. Ο παπάς τους μυρώνει και ξεκινάει τη λειτουργία στο εκκλησάκι. Στη συνέχεια παίρνουν όλοι αγιασμό. Πολλοί είναι ταγμένοι στο Άγιο Πνεύμα και έτσι πάνε αποβραδίς και ετοιμάζουν το γνωστό «κουρμπάνι». Μετά το φαγητό στήνεται ένας μεγάλος χορός που κρατάει μέχρι το μεσημέρι.
Στη Σμίξη Γρεβενών, οι γυναίκες του χωριού μοιράζουν πίτες, γλυκά και επταζιμίτικο ψωμί (με μυρωδικά) στην εκκλησία του Αγ. Νικολάου και του Αγ. Αθανασίου.
Στον Δήμο Τορώνης Χαλκιδικής , γίνεται Πανηγύρι του Αγίου Πνεύματος καθώς γιορτάζει ο ιερός ναός της Συκιάς. Την προηγούμενη ημέρα πραγματοποιείται εσπερινή ακολουθία και περιφορά εικόνας.
Η επόμενη μέρα ξεκινάει με πανηγυρική λειτουργία και ακολουθεί διανομή φαγητού στους πιστούς. Μέλη της κοινότητας προμηθεύουν την εκκλησία με κρέας, ρύζι και φασόλια τα οποία μαγειρεύονται παραδοσιακά στην αυλή του ναού.