Τα ερείπια του μεγαλειώδους ναού του Αγίου Πολυεύκτου, που θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα κτίσματα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και χτίστηκε πριν από περίπου 1.500 χρόνια, αποκαλύπτονται σε αρχαιολογικές ανασκαφές στην Κωνσταντινούπολη αναφέρει το πρακτορείο Ανατολή.
Οι ομάδες της Διεύθυνσης Αρχαιολογικών Μουσείων της Κωνσταντινούπολης πραγματοποιούν ανασκαφές στους υπόγειους χώρους της εκκλησίας και οι τελευταίες ανακαλύψεις έχουν προστεθεί στον κατάλογο. Ο Ραχμί Ασάλ, διευθυντής της Διεύθυνσης Αρχαιολογικών Μουσείων σημείωσε στο πρακτορείο Anadolu ότι η περιοχή όπου βρίσκεται η εκκλησία περιέχει μερικά από τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά κατάλοιπα της Κωνσταντινούπολης, τα οποία έχουν πολύ σημαντικές διακοσμήσεις και αρχιτεκτονικές δομές.
The ruins of the Church of St. Polyeuktos, considered one of the most important structures of Eastern Rome and built around 1500 years ago, are being unearthed in archaeological excavations in Istanbul, Türkiye’s largest city https://t.co/5b8IkyJyD5 pic.twitter.com/gV51DneoWD
— ANADOLU AGENCY (@anadoluagency) May 3, 2023
«Ο Άγιος Πολύευκτος είναι το μεγαλύτερο και σημαντικότερο κτίσμα της περιόδου του μετά το ‘’Τέμενος’’ της Αγίας Σοφίας στη μητρόπολη», ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι ναός χτίστηκε το 524-527μΧ από την πριγκίπισσα Ιουλιανή Ανικία η οποία ήθελε να κάνει επίδειξη δύναμης έναντι του αυτοκράτορα Ιουστινιανού και της συζύγου του Θεοδώρας, η οποία αργότερα τον διαδέχθηκε στο θρόνο.
Ο Ασάλ εξήγησε ότι η εκκλησία υπέστη σοβαρές ζημιές, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους (1204), ενώ το κτίριο λέγεται ότι υπέστη ζημιές από σεισμό το 1010, με τμήματα του να χρησιμοποιούνται στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου στη Βενετία. Πρόσθεσε ότι τα υλικά της εκκλησίας χρησιμοποιήθηκαν επίσης για τη διακόσμηση και την κατασκευή άλλων εκκλησιαστικών κατασκευών στην Κωνσταντινούπολη.
Οι πρώτες αρχαιολογικές ανασκαφές του ναού διεξήχθησαν το 1960-1967 από τον Βρετανό ιστορικό τέχνης καθ. Μάρτιν Χάρισον και τον αρχαιολόγο Νεζί Φιλατρί, είπε, προσθέτοντας ότι η πλειονότητα του ακάλυπτου χώρου της εκκλησίας αποκαλύφθηκε εκείνη την εποχή. Πρόσθεσε ότι ένα μαρμάρινο κομμάτι του κορμού ενός ανδρικού αγάλματος ανακαλύφθηκε περίπου σε ένα μέτρο βάθος από την επιφάνεια στις βόρειες πλευρές της κύριας κατασκευής ως αποτέλεσμα των ανασκαφών και ότι το μαρμάρινο άγαλμα με ύψος 33 εκατοστά και πλάτος 28 εκατοστά μπορεί να χρονολογείται από την Ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο του τρίτου έως του τέταρτου αιώνα.
Η θεση του ναού, στη συνοικία Σαράτσχανέ, καταλήφθηκε βαθμιαία από σπίτια και ένα τζαμί κατά την οθωμανική περίοδο. Το 1940 ωστόσο αυτά κατεδαφίστηκαν και το 1960, κατά την κατασκευή της διασταυρώσεως της οδού Șehzadebași με τη Λεωφόρο Ατατούρκ, οπότε άρχισαν ανασκαφές.