Μια σφραγίδα από την εποχή του πλέον ευσεβή Βασιλιά του Ισραήλ, Ιωσία, ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι της Ιερουσαλήμ. Η ασημένια σφραγίδα έχει ηλικία 2600 ετών και βρέθηκε στην Πόλη του Δαβίδ στην Ιερουσαλήμ και αναγράφει στα εβραϊκά «(ανήκει) στον Νάθαν , έναν υπηρέτης του Βασιλιά».
Το όνομα του υπηρέτη Νάθαν αναφέρεται στην Βίβλο
Εβεβήλωσεν επίσης το θυσιαστήριον Ταφέθ, που υπήρχεν εις την φάραγγα του υιού του Εννόμ, όπου κάθε λάτρης των ειδώλων παρέδιδεν στο πυρ τον υιόν του και την θυγατέρα του προς τιμήν του θεού Μολόχ.
καὶ κατέκαυσε τοὺς ἵππους, οὓς ἔδωκαν βασιλεῖς Ἰούδα τῷ ἡλίῳ ἐν τῇ εἰσόδῳ οἴκου Κυρίου εἰς τὸ γαζοφυλάκιον Νάθαν βασιλέως τοῦ εὐνούχου ἐν φαρουρίμ, καὶ τὸ ἅρμα τοῦ ἡλίου κατέκαυσε πυρί.
Παρέδωσεν επίσης ο βασιλεύς στο πυρ τους ξυλίνους ίππους, τους οποίους οι βασιλείς του Ιούδα είχαν αφιερώσει στον θεόν ήλιον και είχαν τοποθετήσει εις την είσοδον του ναού του Κυρίου παραπλεύρως από το δωμάτιον του Ναθαν, κάποιου ευνούχου ενός βασιλέως. Παρέδωσεν επίσης στο πυρ ο βασιλεύς ένα ειδωλολατρικόν ομοίωμα του άρματος του ηλίου.
«Από τη στιγμή που αναφέρεται το όνομά του, μπορούμε να καταλάβουμε ότι ήταν ένα πολύ διάσημο πρόσωπο στην Ιερουσαλήμ στα μέσα του έβδομου αιώνα π.Χ., κατά τη διάρκεια του Βασιλιά Ιωσία,» δήλωσε ένας εκ των επιστημόνων που μελετούν τα ευρήματα. Η σφραγίδα του είναι μικρού μεγέθους και χρησιμοποιήθηκε για την αλληλογραφία.
Ο βασιλιάς Ιωσίας υπήρξε ο πιο ευσεβής βασιλιάς του Νοτίου Βασιλείου του Ισραήλ, βασιλεύοντας στην Ιερουσαλήμ για 31 χρόνια. Πατέρας του ήταν ο βασιλιάς Αμών και μητέρα του η Ιεδιδά, κόρη του Αδαΐα από τη Βοσκάθ. Πληροφορίες για τον ίδιο και το έργο του μας παρέχουν το Β΄ Βασιλέων 22,23 και το Β΄ Χρονικών 34,35. Ιδιαιτέρως για την περίοδο της βασιλείας του μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες και από τα βιβλία των προφητών Ιερεμία και Σοφονία, που έδρασαν κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Όπως αναφέρεται στις παραπάνω πηγές, η ηθική και κοινωνική κατάσταση που επικρατούσε κατά την περίοδο αυτή στο Νότιο Βασίλειο ήταν οδυνηρή. Το ψεύδος, η αδικία, η καταπίεση, η εκμετάλλευση των φτωχών από τους πλούσιους, η κακία, η πορνεία, η κλοπή και η υποκρισία είναι μόνο λίγα από τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας, στην οποία είχε ήδη επέλθει η κατάπτωση. Εκτός από τα παραπάνω κατά την περίοδο της βασιλείας του Ιωσία επικρατούσαν παρόμοιες καταστάσεις και στο χώρο της θρησκείας. Ο λαός είχε ήδη εκπέσει στην ειδωλολατρία από τις περιόδους βασιλείας των προκατόχων του Ιωσία. Έτσι η ειδωλολατρία με όλα της τα χαρακτηριστικά δέσποζε κατά την εποχή που έγινε βασιλιάς ο Ιωσίας.
Ο Ιωσίας ανήλθε στο θρόνο μετά τον ασεβή πατέρα του Αμών, σε ηλικία οκτώ ετών. Διαπιστώνοντας όλη την παραπάνω θρησκευτική, ηθική αλλά και κοινωνική κατάπτωση προέβη τελικά στη γνωστή θρησκευτική μεταρρύθμιση το 622-621 π. Χ.. Η μεταρρύθμιση πραγματοποιήθηκε μετά την εύρεση του Βιβλίου του Νόμου από τον αρχιερέα Χελκία και την τελετή ανανέωσης της Διαθήκης με τον Κύριο, κατά την οποία ο Ιωσίας υπόσχεται στο Θεό να μείνει πιστός στη Διαθήκη. Κάπως έτσι ξεκίνησε από τον Ιωσία η εξάλειψη της ειδωλολατρίας στην Ιερουσαλήμ με την καταστροφή κάθε ειδωλολατρικού ιερού και χώρου καθώς και οποιουδήποτε λατρευτικού αντικειμένου που σχετιζόταν με αυτά. Η μεταρρύθμιση του Ιωσία δεν παρέμεινε στα όρια του Νοτίου Βασιλείου αλλά επεκτάθηκε και σε περιοχές του Βορείου Βασιλείου, ξεκινώντας από τη Βαιθήλ. Μετά από όλες αυτές τις επιτυχίες εναντίον της ειδωλολατρίας το τέλος του βασιλιά Ιωσία φτάνει όταν, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τους Αιγυπτίους στη Μεγγιδώ, σκοτώνεται στο πεδίο της μάχης το 609 π. Χ.
