Η Εταιρεία Μελέτης Ίμβρου και Τενέδου ανακοίνωσε σήμερα ότι έφυγε από τη ζωή ο ιατρός πρώτος πρόεδρός της, Βασίλειος Θωμαΐδης. Στην ανάρτησή τους αναφέρουν:
«Από σήμερα δεν βρίσκεται πια μαζί μας ο Βάσος. Ο Βασίλειος Θωμαΐδης, ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Μελέτης Ίμβρου και Τενέδου.
Η απώλεια είναι μεγάλη και για την ιατρική, που με συνέπεια και σύνεση υπηρέτησε ως ορθοπεδικός, και για τη Μακεδονία που με κάθε τρόπο υποστήριζε και, βέβαια, για την Ίμβρο.
Ο θερμός πατριώτης των μεγάλων οραμάτων για την πατρίδα δεν θα είναι πια κοντά μας, να μας παρακινεί και να μας παροτρύνει με τον νεανικό ενθουσιασμό, που διατήρησε ως το τέλος της ζωής του.
Όλοι οι συμπατριώτες και οι συνεργάτες του στη Εταιρία δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουν το πάθος και την αγάπη του για τη γενέθλια γη της μητέρας του· την Ίμβρο που λάτρεψε και για την οποία αδιάκοπα αγωνίστηκε σ’ όλη του τη ζωή. Ακούραστος και πάντα ενθουσιώδης δεν έλεγε ποτέ όχι σε καμμιά πρόταση, καμμιά πρωτοβουλία που αφορούσε τα δίκαια των νησιών Ίμβρου και Τενέδου.
Έτσι θα θυμόμαστε κι έτσι θα μιλούμε στους νεότερους για τον αγαπητό Βάσο, έναν βαθιά συνειδητό Έλληνα».
Ο Βασίλης Θωμαΐδης γεννήθηκε προπολεμικά στη Θεσσαλονίκη, όπου ζούσε και εργαζόταν μέχρι σήμερα. Ανήκε στη γενιά του ‘40, τη γενιά του Πολέμου και της αφιέρωνε την προσπάθειά του να «μαζώξει σκέψεις και να τις αραδιάσει στο χαρτί», φτιάχνοντας ένα βιβλίο, «αντιχάρισμα ψυχής σε όσους ένιωσαν το άδικο της συμφοράς εκείνης». Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες. Μακεδόνας ατόφιος ο πατέρας από το Μοναστήρι, της γενιάς των νεαρών γυμνασιόπαιδων Μακεδονομάχων. Δικηγόρος και Μακεδονολάτρης. Ιμβριώτισσα η μητέρα, μαθητευμένη στο παρθεναγωγείο της Αλεξάνδρειας. Ο Βασίλης Θωμαΐδης σπούδασε ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με ειδικότητα Ορθοπαιδικής. Έγινε Διδάκτορας το 1966 και Υφηγητής το 1975, όταν επέστρεψε από την μετεκπαίδευσή του στο Πανεπιστήμιο της UMEA και το Ινστιτούτο Karolinska, όπου ασχολήθηκε με την έρευνα της βιολογίας του σκελετού. Το Δεκέμβρη του 1975 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Βραβείο Θετικών Επιστημών για την ερευνητική του εργασία στα οστικά μοσχεύματα. Σε ηλικία τριάντα τεσσάρων ετών εκλέχτηκε Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής στο Νοσοκομείο Δράμας και στη συνέχεια από το 1976, για είκοσι τέσσερα χρόνια, Διευθυντής της Ορθοπαιδικής Κλινικής του Νοσοκομείου «Παναγία» στη Θεσσαλονίκη. Το 1998 ονομάσθηκε άμισθος καθηγητής της Ορθοπαιδικής. Επίσης, διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Πληθυσμιακών Ερευνών – Μελετών Ελλάδος (ΕΠΕ.ΜΕ) και της Εταιρίας Μελέτης Ίμβρου και Τενέδου. Προηγούμενο συγγραφικό του έργο: 156 επιστημονικές δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις και τρεις μονογραφίες και οκτώ ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά διεθνή ιατρικά περιοδικά του εξωτερικού. Επίσης, ένα βιβλίο αναφερόμενο στο Δημογραφικό πρόβλημα με τίτλο «Αυτογενοκτονία» και δεκαπέντε δημοσιεύσεις για το Ιμβριακό Ζήτημα.