Η πολυβραβευμένη ηθοποιός Γεωργία Ζώη, η οποία ενσαρκώνει με πολύ αγάπη και σεβασμό την Υπεραγία Θεοτόκο στην θεατρική παράσταση «Το Δάκρυ της Παναγίας ένας ύμνος για την Σμύρνη», μίλησε στο Πρακτορείο Ορθοδοξία (ope.gr ) για τα όσα αποκόμισε από τον κόσμο από την παρουσίαση της παράστασης στον αύλειο χώρο της Παναγίας της Τήνου.
«Μία μοναχή μας ευχαριστούσε γι’ αυτό που βίωσε! “Σπάνια βγαίνω έξω. Δεν πηγαίνω σε εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις με πολύ κόσμο”, μας είπε. “Σήμερα όμως αξιώθηκα να δω μπροστά μου την Παναγία ολοζώντανη!!”. Πολλοί ήταν αυτοί που συνεπαρμένοι μου φιλούσαν το χέρι!! Και ντρεπόμουν…», είπε η κ. Ζώη στο ope.gr και στη δημοσιογράφο Σβετλάνα Λεβίτσκι.
Η καθηλωτική θεατρική παράσταση, σε σκηνοθεσία Μενέλαου Τζαβέλλα, σε κείμενο του συγγραφέα Θανάση Ν. Σταυρόπουλου και σε παραγωγή της εταιρείας ”ΔΙΩΝΗΣ-ΑΙΝΙΓΜΑ”, ταξίδεψε στην Τήνο, την Τετάρτη 9 Αυγούστου στις 21:00, με αφορμή τα 200 χρόνια από την Εύρεση της Πάνσεπτου Εικόνας του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. (Διαβάστε τις δηλώσεις του Μενέλαου Τζαβέλλα για την παράσταση στην Τήνο ΕΔΩ).
-
Μετά την παρουσίασε της θεατρικής παραστασης στον αύλειο χώρο της Παναγίας της Τήνου, τι αποκόμισατε από τον κόσμο;
«Η αποδοχή του κόσμου ήταν συγκινητική. Παρακολουθούσαν ευλαβικά σαν σε θεία λειτουργία! Και στο τέλος έσπευδαν με δάκρυα στα μάτια να μας μιλήσουν. Ήθελαν να φωτογραφηθούν μαζί μας».
-
Ζητήσατε τη μεσιτεία της Παναγίας της Τήνου για την πραγματοποίηση της παράστασης;
«Εξυπακούεται. Το πρωί της παράστασης προσκυνήσαμε τη Χάρη Της και κοινωνήσαμε ζητώντας τη μεσιτεία Της. Μετά σταθήκαμε στην ουρά των πιστών για να πάρουμε από την Πηγή κάτω από το Ναό Αγίασμα. Ήπιαμε και πλύναμε τα πρόσωπά μας. Και ήταν σαν κάθαρση όλο αυτό το τελετουργικό. Αδυνατώ να το περιγράψω με λόγια. Δέος και Ιερή Συγκίνηση! Ένοιωσα σαν να εξαϋλώνομαι… Σαν να μην πατούσα στη γη.. και αισθάνθηκα πάνοπλη ώστε να μπορέσω να υποδυθώ τη Μητέρα του Θεού, τη Μητέρα όλωνμας. Και μάλιστα μέσα στην Αυλή Της.. Εγώ η τόσο μικρή να αποδώσω τη Μεγαλοσύνη Της! Ήταν για όλους εμάς μία εμπειρία μοναδική! Μία εμπειρία ζωής».
Παρακολουθήστε τη συνέντευξη που παραχώρησε αποκλειστικά ο σκηνοθέτης Μενέλαος Τζαβέλλας και η πρωταγωνίστρια Γεωργία Ζώη, τον Φεβρουάριο, στην Pemptousia TV και την δημοσιογράφο Σβετλάνα Λεβίτσκι) -Κάμερα: Αντώνης Βαραμπούτης – Μοντάζ: Μαριάνθη Ματζίρη
Λίγα λόγια για την παράσταση
Το θεατρικό αυτό έργο είναι μία πρόταση που συνθέτει δύο τόσο διαφορετικές πτυχές της ιστορίας. Αυτής του Θείου Δράματος, και συγκεκριμένα την πορεία Του Ιησού προς τον Γολγοθά, και τον μαρτυρικό διωγμό των Ελλήνων, και όχι μόνο, από την πολύπαθη Σμύρνη. («Το δάκρυ της Παναγίας» στην Pemptousia TV)
Μία γυναίκα, η Ελπίδα, προσπαθεί να βρει τον χαμένο της γιό μέσα στις φλόγες της Σμύρνης. Μία άλλη γυναίκα με έναν νεαρό άντρα της παρουσιάζονται και γίνονται αρωγοί της. Η Ελπίδα δεν μπορεί να κατανοήσει εκείνες τις τραγικές στιγμές που ζει ότι μπροστά της βρίσκονται η Παναγία και ο Άγιος Ιωάννης, ο μαθητής Του. Παρότι εγκλωβισμένη στον προσωπικό της Γολγοθά, η Ελπίδα θα καταλήξει να ακολουθήσει την Παναγία σε ένα διαφορετικό οδοιπορικό όταν πια όλα γύρω της θα είναι χαμένα για την ίδια.
Η Παναγία θα της δείξει την Οδό του Μαρτυρίου του Θεανθρώπου προς τον Γολγοθά. Θα της παρουσιάσει την άκρα πικρία της Μητρός μπροστά στο πέρασμα του Υιού της. Εκεί η Ελπίδα θα κατανοήσει ότι το δράμα Του εμπεριέχεται στο προσωπικό δράμα του καθενός μας ξεχωριστά. Η μεγαλοσύνη της Παναγίας θα της διδάξει ότι η καρτερία και η συγχώρεση είναι αρετές σπουδαιότερες και ισχυρότερες του πόνου. Μπροστά από τα μάτια της Ελπίδας θα παρελάσουν πρόσωπα του Θείου Δράματος, αλλά και της Καταστροφής της Σμύρνης.
Ο Άγιος Ιωάννης, η Μαρία η Μαγδαληνή, ο Ιούδας, ο Πόντιος Πιλάτος, η Μοιχαλίδα, ο Χρυσόστομος Σμύρνης, ο Νουρεντίν Πασάς, αλλά και απλοί άνθρωποι θα παρουσιαστούν και θα μιλήσουν για τα δρώμενα, ενώ ταυτοχρόνως το υμνολόγιο και τα λόγια των Ευαγγελίων της Εκκλησίας και η προφορική μας παράδοση θα πλαισιώνουν τους λόγους των ηρώων.
Σκοπός της παράστασης:
Ο σκοπός της συγκεκριμένης παράστασης δεν είναι άλλος από το να μπορέσει και ο πιο απλός θεατής να προσεγγίσει μία τόσο σημαντική και εξαιρετικά επίκαιρη στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας, από μία πλευρά διαφορετική. Η Σμύρνη, όσο και αν ακουστεί κοινότυπο, δεν αποτελεί ουδεμία εξαίρεση από τις υπόλοιπες πόλεις του Ελληνισμού, που στα χρόνια του Οθωμανικού ζυγού υπέστησαν διωγμούς, καταστροφές, σφαγές, εξανδραποδισμούς και υποδουλώσεις. Από τη Βασιλεύουσα έως την πρόσφατη μαρτυρική Κύπρο ο κατάλογος των πόλεων είναι αμέτρητος.
Η παρουσία όμως της χριστιανικής πίστεως και των ιερέων της, υπήρξε αρωγός βασικός και ουσιώδης. Ήταν το στοιχείο αυτό, που μαζί με το φρόνημα του λαού κράτησαν ψηλά την αντοχή, την ελπίδα, την καρτερία και την υπομονή των διωχθέντων. Έτσι λοιπόν, με την παρουσία της στο έργο, η Παναγία, που αντιπροσωπεύει για όλους τους χριστιανούς στη Γη, το μέγιστο παράδειγμα υπομονής και εγκαρτέρησης, προστρέχει ως η απόλυτη και πανταχού παρούσα, «μάνα», να παρηγορήσει τα παιδιά της.
Τα παιδιά της, αυτά που στο πρόσωπο της Ελπίδας, της Σμυρνιάς μάνας, υποφέρουν και στενάζουν την αποφράδα εκείνη ημέρα της Καταστροφής της Σμύρνης. Η νοητή μεταφορά της Ελπίδας, από την Παναγία και τον Άγιο Ιωάννη, στην Οδό του Μαρτυρίου, υποδεικνύει και επισημαίνει τη μέγιστη στιγμή του ανθρώπινου γένους. Τη στιγμή που ο άνθρωπος ως ελεύθερο ον, κατά Θεού παραχώρηση αλλά και προσωπική επιλογή, αποφασίζει να «σκοτώσει» τον Αθάνατο και Έναν δημιουργό του. Μπροστά λοιπόν σε αυτό το Θείο Δράμα η Ελπίδα κατανοεί ότι η Καταστροφή της Σμύρνης δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ακόμα μία τραγική στιγμή της απώλειας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Ουσιαστικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι μία αναβίωση μετά από τέσσερις αιώνες του Λειτουργικού Δράματος που εμφανίστηκε στο Μεσαίωνα και άκμασε μέχρι και το 16ο αιώνα.
Συντελεστές
Ηθοποιοί: Γεωργία Ζώη, Κατερίνα Κόρου, Άννα Μοραΐτου, Ευτυχία Αργυροπούλου, Σταύρος Βόλκος, Κωνσταντίνος Νιάρχος, Πέτρος Τσαπαλιάρης ( Χρήστος Ιντζέογλου β’ διανομή), Ιωάννα Μαρμάρου (Ελένη Μαρμάρου β’ διανομή)
Σκηνοθεσία: Μενέλαος Β. Τζαβέλλας
Κείμενο: Θανάσης Ν. Σταυρόπουλος
Διδασκαλία Εκκλησιαστικών ύμνων: Σταύρος Βόλκος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αρετή Τσιαμπόκαλου
Σκηνικά/επιμέλεια κοστουμιών: Μενέλαος Τζαβέλλας
Ήχος και Φώς: Χρήστος Φιοράντης
Φωτογραφίες: Μάνος Βλαστός – Ευάγγελος Κάλλοου
Γραφιστική επιμέλεια αφίσας: Αντιγόνη Παναγιωτοπούλου
Διεύθυνση και Οργάνωση παραγωγής: ΔΙΩΝΗΣ – ΑΙΝΙΓΜΑ
Μουσική Επιμέλεια: Μενέλαος Β. Τζαβέλλας
Hair stylist – Makeup artist: Ευσταθία Τζαβέλλα
Πληροφορίες παράστασης
Ημερομηνία: 9 Αυγούστου 2023
Χώρος: Αύλειος χώρος της Μεγαλόχαρης προ του Ναού της Ευρέσεως (Παναγία της Τήνου)
Ώρα: 21:00
Διάρκεια: 90′ λεπτά (χωρίς διάλειμμα)