Αγάλματα, ειδώλια, γλυπτά, αγγεία, κοσμήματα, σκεύη και εξαρτήματα, από τους νεολιθικούς έως τους πρώιμους βυζαντινούς χρόνους, που βρίσκονταν στην κατοχή της υπό εκκαθάριση εταιρείας Robin Symes Limited, ανακτήθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο και επαναπατρίζονται μετά την επιτυχή έκβαση της μακροχρόνιας διεκδίκησής τους.
Όπως πληροφορεί ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ, αριθμητικά ανέρχονται σε 351 αντικείμενα και 25 ομάδες αντικειμένων. Μαζί με τα αντικείμενα αυτά επιστρέφουν στην Ελλάδα μεμονωμένα θραύσματα και πολυάριθμες ομάδες συνανηκόντων οστράκων αγγείων, ο αριθμός των οποίων θα προσδιοριστεί μετά τη συντήρησή τους.
Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη προέβη στην ακόλουθη δήλωση: «Μία δύσκολη υπόθεση, που ταλάνισε για περισσότερο από 17 χρόνια το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού κλείνει σήμερα, με τον επαναπατρισμό πολλών δεκάδων αρχαιοτήτων, που είχαν εξαχθεί παράνομα από τη χώρα μας. Τα τελευταία τρία χρόνια εργαστήκαμε συστηματικά και μεθοδικά, εντείναμε τις προσπάθειές μας για να φθάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα. Ευχαριστώ τα στελέχη του ΥΠΠΟΑ, που δούλεψαν -με την συντονιστική ευθύνη του Γενικού Γραμματέα Πολιτισμού- με αφοσίωση και αυταπάρνηση για να επιστρέψουν στην πατρίδα μας οι συγκεκριμένες αρχαιότητες. Ο επαναπατρισμός των παρανόμως εξαχθέντων πολιτιστικών αγαθών αποτελεί προτεραιότητα για το Υπουργείο Πολιτισμού και την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Θερμά συγχαρητήρια σε όσους συνέβαλαν όλα αυτά τα χρόνια στην αίσια έκβαση της υπόθεσης».
Η αφετηρία της διεκδίκησης χρονολογείται το 2006, όταν ξεκίνησε η έρευνα των ελληνικών αρχών στην περιουσία της εταιρείας Robin Symes LTD εντός και εκτός Ελλάδας. Μετά από συντονισμένες και επίμονες προσπάθειες, που διήρκεσαν 17 χρόνια συνολικά, και οι οποίες εντάθηκαν ιδιαίτερα την περίοδο 2020-2023, ικανοποιήθηκε το ελληνικό αίτημα με αποτέλεσμα την επιστροφή των διεκδικούμενων αρχαιοτήτων. Ετσι, ολοκληρώνεται η εκ μέρους της ελληνικής πλευράς μακρόχρονη διεκδίκηση των παραπάνω αντικειμένων, που βρίσκονταν στην κατοχή της υπό εκκαθάριση εταιρείας Robin Symes Limited.
Όπως τονίζει το ΥΠΠΟΑ, ο επαναπατρισμός των αρχαιοτήτων αυτών αποτέλεσε σταθερή επιδίωξη όλων των πολιτικών ηγεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που παρακολουθούσαν και συντόνιζαν όλες τις ενέργειες. Υπήρξε μεθοδική και σταθερή συνεργασία πολλών Υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, και ιδιαίτερα της Διεύθυνσης Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών Βασιλική Παπαγεωργίου και η αρμόδια τμηματάρχης Ελενα Βλαχογιάννη συνέβαλαν τα μέγιστα.
Πολλοί αρχαιολόγοι του ΥΠΠΟΑ είχαν Εκαθοριστική συμβολή σε διάφορες φάσεις στην τεκμηρίωση των αντικειμένων. Πολλοί αρχαιολόγοι, ανάμεσά τους η Ελένη Παπάζογλου-Μανιουδάκη και η Κατερίνα Βουτσά, συμμετείχαν στις ομάδες εργασίας που συγκροτήθηκαν από το ΥΠΠΟΑ για την διεκπεραίωση της υπόθεσης. Οι π. ΓΔΑΠΚ Ελενα Κόρκα και Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη, όπως και η νυν Πολυξένη Αδάμ-Βελένη -υπό τις εκάστοτε ιδιότητες τους- συμμετείχαν ως εμπειρογνώμονες και ως μέλη των ομάδων εργασίας. Σημαντική υπήρξε η συμβολή της Ελληνικής Αστυνομίας και των Δικαστικών Αρχών κατά την έναρξη της υπόθεσης. Καθοριστική για την επιτυχή έκβαση της υπόθεσης ήταν η συνεργασία του ΥΠΠΟΑ με το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Τη νομική παρακολούθηση της υπόθεσης ανέλαβε η ‘Αρτεμις Παπαθανασίου, Νομικός Σύμβουλος του Υπουργείο Εξωτερικών, οποίο συνετέλεσε, επίσης, σημαντικά στην προώθηση της υπόθεσης μέσω της Πρεσβείας της Ελλάδος στο Λονδίνο.
Η ανακοίνωση συνεχίζει με έναν ενδεικτικό κατάλογο αρχαιοτήτων, όπως ένα νεολιθικό ανθρωπόμορφο ειδώλιο από έντονα γυαλισμένο λευκό λίθο (4η χιλιετία π.Χ.), ένα μαρμάρινο βιολόσχημο ειδώλιο. Πρωτοκυκλαδική Ι περίοδος (3200-2700 π.Χ.), μια μαρμάρινη ημισφαιρική φιάλη με μηνοειδή λαβή και περιφερειακή αυλάκωση στο χείλος (Πρωτοκυκλαδική Ι-ΙΙ περίοδος, 3000-2500 π.Χ.), ένα μαρμάρινο ανθρωπόμορφο ειδώλιο με διπλωμένα κάτω από το στήθος χέρια, του τύπου Σπεδού ή του λεγόμενου «κανονικού» τύπου (Πρωτοκυκλαδική ΙΙ περίοδος, 2700-2300 π.Χ.), ένας αρμάρινος κορμός αρχαϊκής κόρης (φοράει χιτώνα ζωσμένο στη μέση και ιωνικό ιμάτιο, ανοιχτό μπροστά, που καλύπτει τη ράχη, τους ώμους και τα χέρια, τα μακριά μαλλιά της πέφτουν σε βοστρύχους στη ράχη, 550-500 π.Χ.), ένας χάλκινος κορμός αγάλματος, μεγαλύτερου του φυσικού μεγέθους, που απεικονίζει τον Μέγα Αλέξανδρο (παριστάνεται γυμνός, σε νεανική ηλικία, με την κεφαλή ελαφρά στραμμένη προς τα αριστερά και τη χαρακτηριστική αναστατωμένη πάνω από το μέτωπο κόμη, γνωστή ως αναστολή.
Ο χάλκινος εικονιστικός ανδριάντας που αποτελεί ιδεαλιστικό πορτραίτο του θεοποιημένου Αλεξάνδρου θα μπορούσε να χρονολογηθεί στο δεύτερο μισό του 2ου αι. μ.Χ.), μια μαρμάρινη αρχαϊκή κεφαλή κόρης ή σφίγγας (κυματοειδείς βόστρυχοι πλαισιώνουν το μέτωπο, ενώ αστραγαλωτοί τον λαιμό. Στην κορυφή της κεφαλής οπές για τη στερέωση διαδήματος, 550-500 π.Χ.) και πολλές ακόμα αρχαιότητες.
