Από τότε που η Εκκλησία όρισε την 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα γέννησης του Χριστού, θέσπισε και την τήρηση της 40ήμερης νηστείας. Η περίοδος αυτή, αντίθετα προς τη νηστεία του Πάσχα, λέγεται «Μικρή Σαρακοστή» η «Σαρανταήμερο», ενώ η 14η Νοεμβρίου, κατά την οποία γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Φιλίππου, ονομάζεται «Μικρή Αποκριά».
Γράφει ο Ηλίας Λιαμής
Καμία σύγκριση δεν μπορεί να γίνει ανάμεσα στη Μικρή και τη Μεγάλη Αποκριά. Και την ημέρα του Αγίου Φιλίππου αποφεύγει ο κόσμος το κρέας και το γάλα, αλλά η Αποκριά αυτή δεν έχει κανένα από τα γνωρίσματα της Μεγάλης. Είναι εργάσιμη ημέρα. Ήδη από τις αρχές του Νοεμβρίου έχει αρχίσει η σπορά των δημητριακών και οι γεωργοί σπεύδουν να τελειώσουν τη σπορά, πριν αρχίσουν οι δυνατές βροχές του χειμώνα. Αλλά η εργασία τους αυτή την ημέρα συγχωρείται και για άλλο λόγο:
Ο Άγιος Φίλιππος, κατά τη λαϊκή πίστη, ήταν γεωργός και απόκρευε στο χωράφι του. Για αυτό και τη γιορτή του δουλεύουν οι γεωργοί στο χωράφι τους και οι γυναίκες κάνουν μακαρόνια με το ζυμάρι και τα πάνε στους άντρες τους στα χωράφια (Αιτωλία).
Γενικά, λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών που συνήθως επικρατούν τον Δεκέμβρη, προκαλούνται πολλοί θάνατοι, γι’ αυτό και ο λαός μας λέει: «Άη-Βαρβάρα βαρβαρώνει (δυναμώνει από το κρύο), Άη-Σάββας σαβαρώνει (σαβανώνει) κι Άη-Νικόλας παραχώνει (θάβει)». Ιδιαίτερα το τριήμερο 4-6 Δεκεμβρίου, αποτελεί, τόσο τελετουργικά όσο και αφηγηματικά, αναπαράσταση του κύκλου ζωής-θανάτου, με συστηματικές συμβολικές αναφορές στα καιρικά φαινόμενα του χειμώνα.