Πώς και γιατί καθιερώθηκε η προσφορά φαγητού στους προσκυνητές, του οποίου τα έξοδα
αναλαμβάνει κάθε χρόνο ένας Μανταμαδιώτης που έχει κάνει τάμα στον Ταξιάρχη.
Κυριακή των Μυροφόρων, μια μεγάλη γιορτή της Λέσβου. Γιορτάζει ο προστάτης της, ο θαυματουργός Ταξιάρχης! Στις παραμονές της πανήγυρης ξεκινούσαν οι πιστοί είτε με τα πόδια , είτε με τα ζώα από όλα τα μέρη του νησιού, για να προσκυνήσουν την εικόνα του Ταξιάρχη, όπως έγινε και χθες.
Για το λόγο αυτό τα γύρω χωράφια, της Εκκλησίας, αλλά και τα ιδιωτικά παρέμεναν, τότε «ατάιστα», για να υπάρχει χορτοτροφή για τα άλογα και τα μουλάρια των προσκυνητών, που είχαν στολισμένα τα σαμάρια τους με πολύχρωμα χαλιά και κουβέρτες.
Δεν έλειπαν και οι προσκυνητές που έρχονταν με τα καΐκια από τη Μικρά Ασία και άραζαν στον Ασπροπόταμο. Όλοι αυτοί έμεναν στον Μανταμάδο. Τα φιλόξενα σπίτια των κατοίκων γέμιζαν από μουσαφίρηδες, μα το πλήθος ήταν αμέτρητο.
Εκατοντάδες διανυκτέρευαν στην ύπαιθρο, παρέες-παρέες, σκεπασμένοι με κουβέρτες που έφερναν μαζί τους. Είχαν πάρει μαζί τους αυγά βραστά, τυριά, παξιμάδια, σύκα, καρύδια για τις μέρες, πορείας και διαμονής, στον χώρο του Ταξιάρχη.
Και τότε η φιλανθρωπία των Μανταμαδιωτών γέννησε τα φαγητά της Πανήγυρης! «Να τους κάνουμε ένα φαγητό ζεστό να τους φιλοξενήσουμε στη γιορτή του Αγίου μας, να “ψυχοπιάσουν πριν ξεκινήσουν για τα χωριά τους πάλι» σκέφτηκαν οι κάτοικοι του χωριού
Έτσι κάθε χρόνο ένας Μανταμαδιώτης αναλάμβανε όλη τη δαπάνη της παρασκευής των δύο φαγητών (α. κεσκέτς και β.κρέας με ρεβίθια) για τα οποία κάθε χρόνο ξοδεύονται άνω από 7.000 ευρώ.
Πηγή: το θήτα της Θερμής