Στο Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Κεφαλονιά και συγκεκριμένα στο χωριό Μαρκόπουλο, που βρίσκεται στο Νοτιανατολικό άκρο, κοντά στη Σκάλα, υπάρχει η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της «Φιδιώτισσας». Το όνομά της προήλθε από ένα θαύμα, το οποίο επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε χρόνο. Από τις 6 μέχρι και τις 15 Αυγούστου μέσα και έξω από το μοναστήρι εμφανίζονται πολλά μικρά φιδάκια, τα οποία δεν έχουν καταγραφεί σε κάποιο είδος, γνωστά ως «φιδάκια της Παναγιάς». Τα φιδάκια της Παναγιάς πολλές φορές κυκλοφορούν και στους δρόμους των χωριών. Οι κάτοικοι τα μαζεύουν σε βάζα, για να μην ποδοπατηθούν και τα πηγαίνουν στην εκκλησία.
Τα φιδάκια πληθαίνουν όλο και περισσότερο μέχρι την παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οπότε και αυξάνονται υπερβολικά, και εξαφανίζονται ακαριαία αμέσως μετά το πέρας της εορτής. Το από πού βγαίνουν και πού πάνε όταν φεύγουν παραμένει μυστήριο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για ένα είδος φιδιών που πολλαπλασιάστηκε στην περιοχή, γιατί τα ευνοούσε τόσο ο τόπος όσο και οι ντόπιοι, αφού κανείς δεν τα ενοχλούσε. Τον Δεκαπενταύγουστο, ο δυνατός ήχος από τις καμπάνες κάνει τα φίδια να βγαίνουν από τις φωλιές τους, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως αφήνουν τους ανθρώπους να τα πιάσουν. Οι επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν το φαινόμενο, λέγοντας ότι η εκκλησία βρίσκεται απλώς κατά μήκος της φυσικής μεταναστευτικής διαδρομής των μικρών φιδιών.
Η παράδοση λέει πως, πριν χρόνια, οι χωρικοί είδαν στο μέρος, στο οποίο βρίσκεται ο ναός σήμερα, να καίγεται ένα δέντρο, προκαλώντας μεγάλες φλόγες. Φοβούμενοι να μην πιάσει το δάσος φωτιά, έτρεξαν να το σβήσουν. Όταν έφτασαν στο σημείο, είδαν το δέντρο εντελώς καμένο και μια εικόνα της Παναγίας ανέγγιχτη από τις φλόγες να ακουμπάει πάνω του. Βαθύτατα συγκινημένοι, πήραν την εικόνα και την τοποθέτησαν στην εκκλησία του χωριού. Την επόμενη μέρα, πλήθος κόσμου έτρεξε να την προσκυνήσει, αλλά η εικόνα δεν ήταν εκεί. Βρέθηκε στο δάσος, ακουμπισμένη στο ίδιο καμένο δέντρο.
Ενοχλημένοι οι χωρικοί ρώταγαν ποιος την πήγε εκεί και εφόσον απάντηση δεν έπαιρναν, κλείδωσαν την εκκλησία, για να είναι ασφαλής. Κι όμως, τις επόμενες ημέρες συνέβαινε το ίδιο και έβρισκαν την εικόνα κάθε φορά στο καμένο δέντρο.
Οι χωρικοί πίστεψαν πως ήταν ένα σημάδι από την Παναγία και έτσι έχτισαν μια εκκλησία σε εκείνο το μέρος, το μέρος, δηλαδή, όπου η ίδια, όπως πίστευαν, ήθελε να βρίσκεται και τοποθέτησαν μέσα την εικόνα. Μετά από καιρό χτίστηκε εκεί μοναστήρι γυναικών. Οι μοναχές, που διέμεναν σε αυτό, είδαν μια μέρα πειρατές, που προσέγγιζαν το μοναστήρι με σκοπό να το λεηλατήσουν. Προσευχήθηκαν στην Παναγία και της ζήτησαν βοήθεια και προστασία. Τότε έγινε το θαύμα. Το μοναστήρι περικυκλώθηκε από εκατοντάδες φίδια εξαιτίας των οποίων οι πειρατές φοβήθηκαν και έφυγαν. Από τότε, κάθε χρόνο εμφανίζονται τα φιδάκια και αν μάλιστα κάποια χρονιά δεν παρουσιασθούν, θεωρείται κακό σημάδι. Αυτό συνέβη το 1940 και το 1953, όταν το νησί δοκιμάσθηκε από σεισμούς.
Οι εικόνες που αντικρίζει ο επισκέπτης εκείνες τις μέρες είναι πράγματι εντυπωσιακές. Φίδια κατακλύζουν το μοναστήρι, και τριγυρίζουν ανάμεσα στους πιστούς, στα στασίδια και τα προσκυνητάρια, στην εικόνα της Παναγίας, στο Ευαγγέλιο ακόμη και στον άρτο της αρτοκλασίας. Έχουν δέρμα βελούδινο και στο κεφάλι και τη γλώσσα τους σχηματίζεται από ένα μικρό σταυρουδάκι.
Πηγή: Ι.Ν. Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης Πλατείας Ιπποδρομίου