“Μέσα στην Εκκλησία μιλούµε την Ελληνική Γλώσσα. Ο Λόγος του Θεού, τα Ιερά Μυστήρια, οι Ιερές µας Ακολουθίες, η υπέροχη Υμνογραφία µας και Υμνολογία µας, είναι παραδεδομένα σε µας στα Ελληνικά. Και τα νοήματα που διέπουν όλα αυτά είναι πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατο, να περάσουν κατά την μετάφραση” αναφέρει στην εγκύκλιό του με αφορμή την εορτή των Τριών Ιεραρχών ο Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης, κ. Ευάγγελος και προσθέτει: “Γνωρίζουμε ότι κάποιες ελληνικές λέξεις όπως «φιλότιμο», «συγχώρηση», «άνθρωπος», «φιλοξενία» δεν μπορούν να αποδοθούν επακριβώς σε καμία γλωσσική μετάφραση. Και αυτό γιατί έχουν βαθιά ερμηνεία, µε πολλαπλές έννοιες”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ
Ἑορτάζουµε καί πάλι τήν ἱερά µνήµη τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν, τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόµου, τοῦ προστάτου τῆς Ἱερᾶς µας Μητροπόλεως καί τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. Ἀκόµη ἑορτάζουµε τήν πανήγυρη τῶν «Ἑλληνικῶν Γραµµάτων» ὅπως τά δίδαξαν οἱ Ἅγιοι Τρεῖς Ἱεράρχες καί ὅπως ἀγωνιζόµαστε νά τά διατηρήσουµε καί νά τά διαδόσουµε ὅλοι ἐµεῖς οἱ Ἕλληνες ἐδῶ στήν ὄµορφη καί εὐλογηµένη Χώρα τῆς Ἀµερικῆς ἀλλά καί ὁπουδήποτε χτυπᾶ καρδιᾶ ἑλληνική.
Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστοµος ἔζησαν πολλούς αἰῶνες πρίν. Συγκεκριµένα τόν 4ο αἰῶνα µετά Χριστόν. Ὅµως ἄφησαν πίσω τους ἕνα σπουδαῖο καί ὑπέρλαµπρο ἔργο, τό ὁποῖο ἔχει γίνει ἀντικείµενο καί ἀφορµή µελέτης καί ἑρεύνης γιά ἀναρίθµητους µελετητές, θεολόγους καί ἐπιστήµονες ἀνά τούς αἱῶνες.
Τιµοῦµε λοιπόν, ὡς Ἑλληνορθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Διασπορᾶς καί τῆς Ὁµογένειας, τούς Οἰκουµενικούς αὐτούς φωστῆρες, οἱ ὁποῖοι ἀπέδειξαν παντοῦ τήν ἀξία τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας καί τῆς Ἑλληνικῆς Σκέψης.
Ὡς Κοινότητα καί Κοινωνία Ἑλλήνων πού ζοῦµε στήν ὄµορφη αὐτή Χώρα, προσπαθοῦµε µέ κάθε τρόπο νά διατηρήσουµε τό µήνυµα αὐτό τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Ἀς µήν ξεχνοῦµε ὅµως ὅτι ἐδῶ στήν Διασπορά, οἱ Ἕλληνες µοιραζόµαστε ὄχι µόνο τήν κοινή µας καταγωγή, ἀλλά κυρίως τήν Ὁρθόδοξη µας πίστη, ἡ ὁποία εἶναι ἡ πραγµατική καί ἀληθινή «ἐξ αἷµατος Θείου»» συγγένειά µας.
Μέ κάθε εὐκαιρία, ἡ Ἐκκλησία µας µᾶς συγκεντρώνει ὅλους, µᾶς ἑνώνει, καί µᾶς κάνει νά νιώθουµε ἀδέλφια. Μέσα στήν Ἐκκλησία χαιρόµαστε καί κλαῖµε, πονοῦµε καί προσευχόµαστε, µοιραζόµαστε τούς πολλαπλούς σταυρούς πού ὁ καθένας σηκώνει στήν ζωή του. Ἡ Ἐκκλησία µας εἶναι ἡ «Μάνα» µας, πού µᾶς τυλίγει στήν ἀγκαλιά της καί µᾶς κάνει νά νιώθουµε ἀσφαλεῖς.
Μέσα στήν Ἐκκλησία µιλοῦµε τήν Ἑλληνική Γλῶσσα. Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τά Ἱερά Μυστήρια, οἱ Ἱερές µας Ἀκολουθίες, ἡ ὑπέροχη Ὑµνογραφία µας καί Ὑµνολογία µας, εἶναι παραδεδοµένα σέ µᾶς στά Ἑλληνικά. Καί τά νοήµατα πού διέπουν ὅλα αὐτά εἶναι πολύ δύσκολο, σχεδόν ἀδύνατο, νά περάσουν κατά τήν µετάφραση. Γνωρίζουµε ὅτι κάποιες ἑλληνικές λέξεις ὅπως «φιλότιµο», «συγχώρηση», «ἄνθρωπος», «φιλοξενία» δέν µποροῦν νά ἀποδοθοῦν ἐπακριβῶς σέ καµία γλωσσική µετάφραση. Καί αὐτό γιατί ἔχουν βαθειά ἑρµηνεία, µέ πολλαπλές ἔννοιες. Τό ἴδιο ὅµως συµβαίνει καί µέ τήν Ἐκκλησιαστική Γλῶσσα. Γιά παράδειγµα, ὅταν λέµε «Θεία Λειτουργία», ἐννοοῦµε τό ἔργο τοῦ λαοῦ καί τήν προσφορά του στόν Θεό. Αὐτή ἡ ἔννοια δέν κατανοεῖται στήν ἀγγλική λέξη «Liturgy». Ὁ ὅρος «Εὐχαριστία» σηµαίνει πολλά περισσότερα ἀπό τό ἁπλό «Eucharist». Οἱ ὅροι «Ἐπίκλησις», «Ἀναφορά», «Δοξολογία», «Ἑσπερινός», «Ὄρθρος», «Σύναξις» δέν µποροῦν νά ἀποδοθοῦν νοηµατικά µέ τίς λέξεις: «Epiclesis, Anaphora, Doxology, Vespers, Mattins, Synaxis, etc.».
Ὅλα αὐτά τά ἀναφέρω γιά νά κάνω σαφές καί φανερό τό µεγάλο δῶρο καί τήν µεγάλη εὐλογία πού ἔχουµε ἀπό τόν Θεό νά γνωρίζουµε Ἑλληνικά. Τήν Γλῶσσα τοῦ Εὐαγγελίου µας, τῶν Γραφῶν, τῶν Πατέρων µας. Καί αὐτή τήν Γλῶσσα πρέπει νά τήν κρατήσουµε µέ κάθε τρόπο. Νά τήν διδάξουµε στά παιδιά µας. Νά τά κάνουµε ὄχι νά µάθουν τά Ἑλληνικά µέ τό ζόρι καί µέ πίεση, ἀλλά πρώτα νά τά ἀγαπήσουν. Ἀν δέν ἀγαπήσουν τήν Γλῶσσα µας, ἄν δέν καταλάβουν τήν ἀξία της, ἄν δέ τούς ἐξηγήσουµε πόσο εὐλογηµένα εἶναι πού ἔχουν αὐτήν τήν δυνατότητα νά µάθουν τήν Γλῶσσα τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς Ἰατρικῆς ἀλλά καί κάθε Ἐπιστήµης, τότε τά παιδιά µας δέν πρόκειται νά συνεχίσουν αὐτό τό πανέµορφο ταξίδι τῆς Ἑλληνικῆς Γνώσης, καί ἔτσι θά σπάσει αὐτή ἡ ἀλυσίδα πού κρατάει ζωντανό τό Ἑλληνικό πνεῦµα σέ ὅλα τά µήκη καί τά πλάτη τῆς Οἰκουµένης.
Ἀγαπητοί µου ἀδελφοί,
Ἄς εὐχηθοῦµε, οἱ Προστάτες τῶν Ἑλληνικῶν µας Γραµµάτων, οἱ Ἅγιοι Τρεῖς Ἱεράρχες νά φωτίζουν τά παιδιά µας, τούς γονεῖς καί τούς Διδασκάλους µας ὥστε ὅλοι µαζί ἑνωµένοι νά κρατήσουµε ζωντανή τήν φλόγα τῆς Ἑλληνικῆς Γνώσης καί Γλώσσης. Εὐχαριστῶ τούς Δασκάλους µας γιά ὅλα ὅσα προσφέρουν γιά τό καλό τῶν παιδιῶν µας, ἀλλά καί τούς γονεῖς, παππούδες καί γιαγιάδες γιά τό ἐνδιαφέρον τους, τίς θυσίες καί τούς κόπους πού ὑποβάλλονται ὥστε τά παιδιά µας νά µάθουν τήν Ἑλληνική Γλῶσσα. Εὔχοµαι στά παιδιά µας πού σπουδάζουν στά Ἑλληνικά µας Σχολεῖα καλή ἐπιτυχία καί πρόοδο µέ τίς εὐχές καί πρεσβείες τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν.
Χρόνια πολλά καί εὐλογηµένα!
Μετά πατρικῆς ἀγάπης καί εὐχῶν,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Νέας Ἰερσέης ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ