«Η Ορθοδοξία είναι ευλογημένη που έχει έναν τόσο χαρισματικό άνθρωπο, να λάμπει σαν φάρος για να τον βλέπουν όλοι και να μιμούνται το παράδειγμα της θυσιαστικής του αγάπης», υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος, αναφερόμενος στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, με αφορμή τα ονομαστήριά Του.
Ο Σεβασμιώτατος, την Κυριακή, 11 Ιουνίου, εορτή των Αγίων Πάντων και μνήμη του Αγίου Βαρθολομαίου του Αποστόλου, ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Βρισβάνης, πλαισιούμενος από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Μελόης κ. Αιμιλιανό, Αρχιεπισκοπικό Επίτροπο Βρισβάνης, και από πολλούς κληρικούς της Κουινσλάνδης.
Κατά τη διάρκεια του κηρύγματός του, μίλησε με πολλή συγκίνηση και υιϊκή αγάπη για τον Παναγιώτατο κ.κ. Βαρθολομαίο, σημειώνοντας ότι ακολουθεί πιστά τα βήματα των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας και καθημερινά δίδει τη μαρτυρία του Χριστού, προς δόξαν του Θεού και σωτηρία των ανθρώπων. Αναφέρθηκε στα τριάντα και πλέον έτη κατά τα οποία κοσμεί τον Οικουμενικό Θρόνο, ενώ υπενθύμισε την υπόσχεση που είχε δώσει κατά την ενθρόνισή Του, τον Νοέμβριο του 1991, ότι θα σηκώνει στους ώμους του τον σταυρό του Ανδρέου του Πρωτοκλήτου. «Και πράγματι, μας διδάσκει με το παράδειγμα της ζωής του, καθώς σηκώνει σιωπηλά τον σταυρό του Αγίου Ανδρέου και καταδεικνύει τι σημαίνει να παραμένεις σταθερός και πιστός στον Χριστό», επισήμανε ο Αρχιεπίσκοπος.
Κατακλείοντας την αναφορά του στο πρόσωπο του Πατριάρχου, τόνισε πως η ονομαστική εορτή Του είναι μια ημέρα χαράς για όλη την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, εκφράζοντας παράλληλα την ευγνωμοσύνη της τοπικής Εκκλησίας προς τον Προκαθήμενο της Ορθοδοξίας και τις εγκάρδιες ευχές του χριστεπωνύμου πληρώματός της. «Ευχαριστούμε από καρδιάς τον Θεό για την ευλογία της παρουσίας του Πνευματικού μας Πατέρα και Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, προσευχόμενοι να τον έχει καλά για πολλά χρόνια, ώστε να ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας», κατέληξε.
Παράλληλα, ο Σεβασμιώτατος μίλησε στο εκκλησίασμα για την εορτή των Αγίων Πάντων, η οποία όχι τυχαία, όπως επισήμανε, έχει τοποθετηθεί από την Εκκλησία μας την πρώτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή και την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους. Κι αυτό, διότι έτσι καταδεικνύεται ότι «με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος μπορούμε να γίνουμε “κοινωνοί της θείας φύσεως”». Ακολούθως, σημείωσε ότι οι Άγιοι και οι Μάρτυρες της Εκκλησίας μας κένωσαν τον εαυτό τους για να αγκαλιάσουν τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, τόσο βαθιά που δέχθηκαν να παραμείνουν πιστοί στον Χριστό παρά τους ισχυρούς πειρασμούς που τους ωθούσαν να πράξουν το αντίθετο.
«Μην φανταστείτε ότι ήταν πιο εύκολο γι’ αυτούς να σηκώσουν τους σταυρούς τους, από ό,τι είναι για εμάς», επισήμανε με έμφαση, εξηγώντας ότι κάθε χριστιανός μπορεί να προσεγγίσει την αγιότητα, αρκεί να θέσει ως βασική προτεραιότητα την πίστη του στον Χριστό.
«Ακόμα κι αν δεν κληθούμε να χύσουμε κυριολεκτικά το αίμα μας για τον Χριστό, πρέπει ωστόσο να επιδιώξουμε το ζωντανό μαρτύριο, δηλαδή να απορρίψουμε την άρνηση του Σωτήρα και να θέσουμε ενώπιόν Του την απεριόριστη αγάπη για όλους. Αυτό σημαίνει να σηκώνουμε τον σταυρό μας και να Τον ακολουθούμε πιστά, αντιστεκόμενοι έως θανάτου σε όσα μας απέτρεπαν από το να ενωθούμε με τον Χριστό».
