Την Κυριακή, 10 Ιανουαρίου, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος τέλεσε την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Διακόνου π. Αστερίου Ζουριάκα, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σύδνεϋ. Παρίσταντο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σεβαστείας κ. Σεραφειμ, οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβος και Κυανέων κ. Ελπίδιος, κληρικοί από το Σύδνεϋ, καθώς επίσης συγγενείς και φίλοι του π. Αστερίου.
“Με όλη μου την αγάπη υπόσχομαι να αγωνιστώ καθημερινώς για τον συνάνθρωπό μου. Υπόσχομαι η ποιμαντική διακονία μου να είναι θυσιαστική”, ανέφερε, μεταξύ άλλων, στην προσφώνησή του ο νέος Πρεσβύτερος, στεκόμενος έμφορτος συγκίνησης ενώπιον του Σεβασμιωτάτου κ. Μακαρίου. “Εύχεστε, Σεβασμιώτατε, να φανώ άξιος των προσδοκιών σας και της Εκκλησίας μας”, συνέχισε, “ώστε εργαζόμενος στον αμπελώνα του Κυρίου, όταν ευδοκήσει ο Κύριος και κλείσω τα μάτια μου για τελευταία φορά, να ακούσω κι εγω τα άγια λόγια του Κυρίου μας: «Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σοῦ»”.
Ο π. Αστέριος έσπευσε να ευχαριστήσει από βάθους καρδίας τον πνευματικό του πατέρα, π. Κυριακό Σταυρονικητιανό, κάνοντας λόγο για ένα μεγάλο στήριγμα στη ζωή του, που “με τη δικιά του προσφορά και αγάπη σήμερα είμαι εδώ ενώπιόν σας”. Ευχαρίστησε, επίσης, τους γονείς του για την αγάπη, τους κόπους και τις θυσίες τους, “προπάντων όμως, διότι με το παράδειγμά τους και τη χριστιανική βιωτή τους μου ενέπνευσαν την αγάπη στον Χριστό και την Εκκλησία”. Ευχαριστίες απηύθυνε ακόμη στους κληρικούς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, ενώ απευθυνόμενος στον Σεβασμιώτατο τόνισε: “Οφείλω να ευχαριστήσω εσάς από τα βάθη της καρδιάς μου για την εμπιστοσύνη, για την πατρική σας αγάπης, μια αγάπη που έχει μεταμορφώσει τη ζωή μου προσωπικά. Σας ευχαριστώ και για όλα όσα έχετε κάνει για να με στηρίξετε στη διακονία μου, και σας βεβαιώνω ότι εγώ και η σύζυγός μου και τα παιδιά μου θα εργαστούμε με πολλή αγάπη, υπακοή και αφοσίωση στο κάλεσμα και θέλημα της Εκκλησίας”.
“Η πορεία της ζωής σου, την οποία με αγάπη και εμπιστοσύνη μού εκμυστηρεύτηκες, φέρει στη σκέψη μου τους λόγους του Αποστόλου που λεγει: «Οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ ᾿Ααρών»”, αποκρίθηκε ο Σεβασμιώτατος κ. Μακάριος. “Δοξάζω τούτη την ώρα τον Τριαδικό Θεό”, συνέχισε, “διότι σήμερα πραγματοποιείται το παιδικό σου όνειρο, να γίνεις Πρεσβύτερος και να διακονήσεις το ιερό Θυσιαστήριο. Λαμβάνοντας πρώτα από τον ίδιο τον Θεό τη μεγάλη πρόσκληση της ιερωσύνης, την οποία και απεδέχθης. Να δοξάζεις και εσύ με όλη σου την ύπαρξη τον τριαδικό Θεό που δε σε ξέχασε, όπως δεν ξεχνά κανέναν από εμάς”.
Ακολούθως, ο Αρχιεπίσκοπος υπενθύμισε στον νέο Πρεσβύτερο πως η οδός, την οποία επέλεξε, είναι “τεθλιμμένη και πλήρης ακανθών και δοκιμασιών”. “Είναι η πιο δύσκολη οδός, αλλά και η πιο όμορφη”, σημείωσε, για να συμπληρώσει: “Προσωπικώς, δε βρίσκω ωραιότερο υπούργημα επί της γης, πέραν αυτού της ιερωσύνης”. Επισήμανε, όμως, ότι ιδιαίτερα στην εποχή που ζούμε, με την απόλυτη εκκοσμίκευση που χαρακτηρίζει πολλούς ανθρώπους, ακόμη και εκκλησιαστικούς, η ιερωσύνη γίνεται καθημερινή πρόκληση και σε κάποιες περιπτώσεις σταυρός και δοκιμασία. Περιγράφοντας τον ανταγωνισμό που επικρατεί στον σύγχρονο κόσμο και την αναζήτηση της κοσμικώς νοούμενης επιτυχίας που συχνά οδηγεί σε ψυχική καταρράκωση, παρότρυνε τον π. Αστέριο να επιλέξει να αφεθεί με εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού. “Σημαντικό δεν είναι να αγωνίζεσαι για τη δικαίωση στα μάτια των ανθρώπων”, υπογράμμισε, “αλλά να διατηρείς αρραγή σύνδεσμο με τον Θεό που σε δέχεται με τα πάθη σου και τις αδυναμίες σου”.
Συνεχίζοντας τις πατρικές συμβουλές του προς τον νέο Πρεσβύτερο, ο Αρχιεπίσκοπος απηύθυνε την παράκληση για το υπόλοιπο της ζωής του να έχει ως προτεραιότητά του την υπεράσπιση της Εκκλησίας. “Όταν συνειδητοποιείς ότι η Εκκλησία δοκιμάζεται, τότε να αναλαμβάνεις πρωτοβουλία και, όπως οι Άγιοι Πατέρες μας, να υπερασπίζεσαι την Εκκλησία μας, ακόμη κι αν χρειαστεί να δώσεις και το αίμα σου για αυτήν”, τόνισε.
Καταληκτικά, ο Σεβασμιώτατος κ. Μακάριος συνεχάρη τον π. Αστέριο για τη μέχρι σήμερα πορεία του, που, όπως διέκρινε, “είναι πορεία πνευματική και εκκλησιαστική, και εγγυάται ότι θα καταστείς σωστός και καλό Πρεσβύτερος της Εκκλησίας μας, όπου κι αν αυτή σε καλέσει να διακονήσεις”. Επίσης, συνεχάρη τη σύζυγό του, Παναγιώτα, που δέχτηκε να επωμιστεί κι εκείνη το βαρύ φορτίο και τη μεγάλη ευθύνη της Πρεσβυτέρας, ενώ εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τους γονείς του π. Αστερίου, Απόστολο και Χρυσούλα, οι οποίοι τον ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Δεν παρέλειψε ακόμη να ευχαριστήσει τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Κυριακό, ο οποίος, όπως παρατήρησε, καθοδήγησε σωστά τον νέο Πρεσβύτερο και συνεχίζει να τον καθοδηγεί προς το πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού.
