Ο Αυστραλίας Μακάριος καλωσόρισε στο «σπίτι» τους τα μέλη της Κοινότητας Αγίου Σπυρίδωνος Κλέιτον.
«Καλώς ορίσατε στο σπίτι σας. Καλώς ορίσατε στον χώρο που ανήκετε. Καλώς ορίσατε στον χώρο που σας αξίζει. Καλώς ορίσατε στην Κανονική Εκκλησία, στην Εκκλησία των πατέρων σας και των προγόνων σας».
Με αυτά τα πατρικά και στοργικά λόγια, έμπλεος χαράς και συγκινήσεως, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος υποδέχτηκε επίσημα στους κόλπους της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και του Οικουμενικού Πατριαρχείου τα μέλη της Κοινότητας του Αγίου Σπυρίδωνος, στο Κλέιτον της Μελβούρνης.
Η αποκατάσταση της Κοινότητας στην εκκλησιαστική κανονικότητα επισφραγίστηκε την Τετάρτη 11 και την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου, κατά τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Σπυρίδωνος, μέσα σε κλίμα διπλά χαρμόσυνο και πανηγυρικό. Με την εντυπωσιακή προσέλευσή τους στον φερώνυμο Ιερό Ναό, καθώς και με τις εκδηλώσεις αγάπης και σεβασμού που επιφύλαξαν στον Αρχιεπίσκοπο, οι πιστοί επιβεβαίωσαν ότι επρόκειτο για μια ιστορική εξέλιξη για την Κοινότητά τους. Το ίδιο περιεχόμενο είχαν και τα εγκάρδια λόγια, με τα οποία καλωσόρισαν τον Σεβασμιώτατο το απόγευμα της Τετάρτης, ο πρόεδρος της Κοινότητας, κ. Αθανάσιος Μάνταλος, και ο Ιερατικώς Προϊστάμενος του Ναού, πατήρ Γεώργιος Αθανασιάδης. Μάλιστα, σε ανάμνηση της ιστορικής αυτής επίσκεψης, δώρισαν στον Αρχιεπίσκοπο μία αρχιερατική μίτρα, ενώ με συγκίνηση παρέλαβαν από αυτόν ένα ιερό αντιμήνσιο.
Είχε προηγηθεί η τέλεση ευχαριστήριας δοξολογίας για την επαναφορά της Κοινότητας στην εκκλησιαστική κανονικότητα, καθώς επίσης η ανάγνωση συγχωρητικής ευχής και η τέλεση του χρίσματος αναγνωρίσεως των αντικανονικώς τελεσθέντων μυστηρίων.
Κατόπιν, ο Σεβασμιώτατος κ. Μακάριος χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό επί τη εορτή του Αγίου Σπυρίδωνος, ενώ το πρωί της Πέμπτης προεξήρχε της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας. Και τις δύο ημέρες ιερούργησε πλαισιούμενος από τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ και Μηλιτουπόλεως κ. Ιακώβο, και από πλειάδα κληρικών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής. Μάλιστα, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, έκανε και τα αποκαλυπτήρια αναμνηστικής πλάκας που έχει τοποθετηθεί στην είσοδο του Ναού.
Απευθυνόμενος στους πιστούς, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος περιέγραψε με τον εμπνευσμένο λόγο του τη σπουδαιότητα της «μεγάλης πνευματικής επανάστασης» που έκανε η Κοινότητά τους και την αξία της «πνευματικής νίκης» που πέτυχε. «Καταφέρατε, παρά τις δυσκολίες, τα μίση και τους εγωισμούς», υπογράμμισε, «να αφήσετε το ψεύδος, το σχίσμα και τον διχασμό και να έρθετε στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». «Στην Εκκλησία αυτή, που είναι ακόμη ζωντανή», επισήμανε, «διότι παραμένει όπως την παραλάβαμε από τους Αποστόλους, τους Αγίους Πατέρες και τις Οικουμενικές Συνόδους. Και αυτή σας η τεράστια πνευματική επιτυχία δε χαροποιεί μόνο εσάς, αλλά και όλους εμάς. Μαζί μας συγχαίρει πρώτος ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και η περί αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, η οποία ομοφώνως απεφάνθη για την αποκατάστασή σας. Μαζί μας χαίρεται και όλος ο κλήρος και ο ορθόδοξος λαός της Αυστραλίας. Από τη μια άκρη της χώρας μέχρι την άλλη, όλοι πανηγυρίζουν. Γιατί το σκοτάδι έφυγε. Δε ζούμε πια τον εφιάλτη του διχασμού».
Η επαναφορά της Κοινότητας του Αγίου Σπυρίδωνος στην κανονική Εκκλησία σηματοδοτεί, κατά τον Σεβασμιώτατο, την αρχή μίας νέας σελίδας τόσο για την ίδια την Κοινότητα, όσο και για την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας. «Ομολογώ, με όλη μου την ειλικρίνεια, ότι η Ιερά Αρχιεπισκοπή μας από σήμερα γίνεται πνευματικά ομορφότερη, διότι ένα σχίσμα έσβησε και χάθηκε», σημείωσε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε: «Η Αρχιεπισκοπή μας υποδέχεται σήμερα ωραίες ψυχές, που μας κάνουν όλους πλουσιότερους».
Ο Σεβασμιώτατος μίλησε ακόμη στο πολυπληθές εκκλησίασμα για το πρόταγμα της ενότητας των Ορθόδοξων Χριστιανών. «Την ενότητα κήρυξαν όλοι οι Απόστολοι, οι Ιεράρχες, οι Άγιοι και οι Όσιοι της Εκκλησίας», υπογράμμισε, επισημαίνοντας ότι «εμείς οι Επίσκοποι αγωνιζόμαστε για την ενότητα του ποιμνίου μας και για την αποφυγή των σχισμάτων και των μερισμών». «Αυτήν την ενότητα οραματίστηκα κι εγώ από την πρώτη στιγμή που η Σύνοδος του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου με εξέλεξε Αρχιεπίσκοπό σας και πληροφορήθηκα ότι υπάρχουν σχίσματα», συμπλήρωσε. «Η μεταξύ μας ενότητα δεν είναι πολυτέλεια ή ζήτημα επιλογής», συνέχισε, «αλλά είναι απαραίτητο στοιχείο. Διότι η ενότητα ανήκει στην πίστη και στην ιδιοπροσωπία της Εκκλησίας μας. Δεν μπορεί να διανοηθεί κάποιος ότι έχουμε την ίδια πίστη, είμαστε βαπτισμένοι όλοι στο όνομα της Αγίας Τριάδος, πιστεύουμε όλοι στον αληθινό Θεό και αποδεχόμαστε ότι ο Χριστός είναι η κεφαλή της Εκκλησίας, και παρά ταύτα να είμαστε διχασμένοι. Δε γίνεται να μην είναι όλα τα μέλη ενωμένα στο ένα και κοινό σώμα της Εκκλησίας μας. Η δογματική ενότητα, μάλιστα, της Εκκλησίας φανερώνεται και εξωτερικά ως ενότητα στη λατρεία, στην κοινή συμμετοχή στα μυστήρια, ως ενότητα στην εκκλησιαστική διοίκηση και ως ενότητα κάτω από τον ίδιο Επίσκοπο».
Συνέδεσε, επίσης, το «θαύμα της ενότητας», που είχε μόλις συντελεστεί, με τη διδασκαλία του τιμώμενου Αγίου, του Αγίου Σπυρίδωνος. «Ίσως δεν είναι τυχαίο», διέκρινε, «το ότι ξεκινούμε μια νέα πορεία στον συγκεκριμένο ναό, στη συγκεκριμένη ενορία και κοινότητα, όπου τιμάται ο Άγιος Σπυρίδων, το πρόσωπο που στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο δίδαξε την ενότητα της Αγίας Τριάδος». Αφού περιέγραψε στους πιστούς το γνωστό θαύμα με το κεραμίδι, σημείωσε, μεταξύ άλλων, πως «αν ο Άγιος Σπυρίδωνας δεν είχε επιτελέσει αυτό το μεγάλο θαύμα της ενότητος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, δεν ξέρω αν θα είχαμε βγει από το αδιέξοδο». Επισημαίνοντας ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία υποκλίνεται με ευγνωμοσύνη μπροστά στον Άγιο Σπυρίδωνα, διαπίστωσε με ευαρέσκεια ότι τα μέλη της Κοινότητα του Κλέιτον απέδειξαν έμπρακτα ότι αποδέχονται τη διδασκαλία του.
Αφού συνεχάρη τα μέλη της Κοινότητας για τις γενναίες αποφάσεις που έλαβαν, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος απευθύνθηκε προσωπικά στον πατέρα Γεώργιο και στον κ. Μάνταλο, σημειώνοντας την καθοριστική συμβολή τους προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Τους διαβεβαίωσε, μάλιστα, ότι το έργο τους και η συνεισφορά τους «θα γραφτούν με χρυσά γράμματα στην ιστορία της εκκλησίας αυτής». Επιπλέον, ευχαρίστησε όλους για την εμπιστοσύνη που του έδειξαν και τους υποσχέθηκε ότι «θα προχωρήσουμε μαζί, ενωμένοι, όπως μας είπε ο Χριστός».
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε τη διάθεσή του για αποκατάσταση κάθε εκκλησιαστικής αντικανονικότητας στην πέμπτη ήπειρο και απηύθυνε ενωτικό κάλεσμα. «Ετούτη την ιερή στιγμή της αποκαταστάσεώς σας», σημείωσε, «δράττομαι της ευκαιρίας να κάνω έκκληση και στους υπόλοιπους αδελφούς μας που βασανίζονται, διότι ζουν αυτόν τον ατέλειωτο εφιάλτη του σχίσματος, του διχασμού και του ψεύδους». «Τους καλώ να έρθουν κοντά μας», συνέχισε, «να έρθουν στο φως και στην αλήθεια. Εμείς τους αγαπούμε και θέλουμε να είμαστε όλοι μαζί. Δεν πιστεύω ότι αξίζει στα αδέρφια μας, με τα οποία έχουμε το ίδιο αίμα και την ίδια πίστη, να ζουν εκτός της αληθινής Εκκλησίας. Αξίζει και σε αυτούς η αληθινή και μία Εκκλησία. Και εγώ προσωπικά είμαι έτοιμος να τους υποδεχτώ στην Ιερά Αρχιεπισκοπή μας».
Σημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια της Ακολουθίας του Εσπερινού, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος χειροθέτησε σε Πνευματικούς – Εξομολογητές τον πατέρα Κοσμά Δαμιανίδη και τον πατέρα Αδαμάντιο Κουραμπή, δύο πολύ καλούς και άξιους κληρικούς, όπως τους αποκάλεσε. «Και οι δύο είναι πολύ ευλογημένοι άνθρωποι», διέκρινε, «με ευλογημένες ψυχές, με εμπειρία, με αγάπη στον Χριστό και στην Εκκλησία». «Είμαι σίγουρος», προσέθεσε, «ότι θα ανταποκριθούν σε αυτό το υψηλό και όχι ευχάριστο, αλλά μάλλον επίπονο, διακόνημα της Εκκλησίας μας». Απευθυνόμενος δε προς τους δύο κληρικούς, τους συμβούλεψε πατρικά να είναι επιεικείς και να δείχνουν αγάπη προς τους ανθρώπους που θα εξομολογούν.