1. Ἐκφράζει τίς εὐχαριστίες καί τήν εὐγνωμοσύνη τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης πρός τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο, γιά τή ρητή καί σταθερή ὑποστήριξη τῶν θέσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, στά σπουδαῖα αὐτά ζητήματα.
2. Διατυπώνει μέ ἔμφαση τήν ἀντίθεσή Της στήν προτεινόμενη τροποποίηση τῶν ἄρθρων 3 καί 21 τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος, διότι ἡ τυχόν εἰσαγωγή τῆς ἔννοιας τῆς «οὐδετεροθρησκείας» θά ἐπιφέρει τήν ὁλική ἀποβολή τοῦ Ὀρθόδοξου χαρακτῆρα τῆς ταυτότητας τοῦ Γένους μας, ἡ δέ Ἑλληνική Οἰκογένεια θά ὑποβαθμισθεῖ θεσμικά μέ τίς ὅποιες δυσμενεῖς νομικές συνέπειες.
3. Ἐπαναλαμβάνει τήν ἐξ ἀρχῆς θέση καί Ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, στήν ὁποία ὁμόφωνα ἐμμένει, δηλαδή, τή διατήρηση τοῦ ὑπάρχοντος ἐργασιακοῦ καθεστῶτος τῶν κληρικῶν στό Ἑνιαῖο Μισθολόγιο καί στήν Ἑνιαία Ἀρχή Πληρωμῶν τοῦ Κράτους, χωρίς ὁποιαδήποτε ἀλλαγή ἀπό αὐτό πού ἰσχύει σήμερα.
4. Διαφωνεῖ μέ τό κείμενο «Σχέδιο υλοποίησης της Συμφωνίας Πολιτείας – Εκκλησίας», τό ὁποῖο δημοσιεύθηκε τήν Τρίτη, 12 Φεβρουαρίου 2019, καί ἀναφορικά μέ τό περιεχόμενό του, ἐπιγραμματικά ἐπισημαίνει τά παρακάτω:
Α. Τό κείμενο αὐτό εἶναι ἕνα γενικό περιγραφικό νομικό πλαίσιο, τό ὁποῖο ἔχει ἀσάφειες καί κενά. Ἐπίσης, παρά τό γεγονός ὅτι ἀναφέρεται μόνο στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, δόθηκε στήν Ἐκκλησία Κρήτης, ὡς σχέδιο, τό ὁποῖο στό μέλλον ἡ Κυβέρνηση προτίθεται νά ἐφαρμόσει ἀναλογικά καί γιά τήν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης.
Β. Ἡ ὑπογραφή τῆς προτεινόμενης Σύμβασης δέν διασφαλίζει τό μέλλον τῆς μισθοδοσίας τῶν κληρικῶν, καθώς, κάθε Σύμβαση μπορεῖ νά καταγγελθεῖ ἤ νά παραβιασθεῖ μονομερῶς μέ διάφορα νομικά προσχήματα, ὅπως ἔχει συμβεῖ στό παρελθόν.
Γ. Ἡ ἀναφερόμενη ἔννοια τῆς «ἀφηρημένης ἀποζημίωσης» δέν κατοχυρώνει μελλοντικά τή μισθοδοσία τῶν κληρικῶν, διότι, ὅπως, μεταξύ ἄλλων, ἀναφέρεται στό κείμενο, «Η Πολιτεία παραιτείται από την απευθείας μισθοδοσία του κλήρου».
Δ. Ἐφ᾽ ὅσον τό ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο προσκαλέσει τήν Ἐκκλησία Κρήτης, θά κατατεθοῦν περισσότερες λεπτομέρειες καί ἐπιχειρήματα, σχετικά μέ τήν συγκεκριμένη πρόταση.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος θά προασπισθεῖ μέ κάθε νόμιμο τρόπο, τά δίκαια τῶν κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι, ἰδιαίτερα τά τελευταῖα χρόνια προσφέρουν πολλές καί ποικίλες ὑπηρεσίες πρός τήν κοινωνία καί τόν ἄνθρωπο. Τό πνευματικό, κοινωνικό, προνοιακό καί πολιτιστικό ἔργο τῶν Ἐνοριῶν τῆς Μεγαλονήσου, μέ τή μέριμνα τῶν κληρικῶν, δέν θά παύσει νά ἐνεργεῖται γιά τό καλό τοῦ λαοῦ καί τοῦ Τόπου μας, μέ συνείδηση τοῦ χρέους καί τῆς ἀποστολῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος, μέ ἀφορμή τήν ἐπερχόμενη περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἐκφράζει πρός τόν Ἱερό Κλῆρο, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες καί τόν εὐσεβῆ Λαό τῆς Μεγαλονήσου, θερμές πατρικές εὐχές, γιά πνευματική περισυλλογή καί ἐνδυνάμωση.