Την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος ιερούργησε στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βουλισμένης.
Ο σεβαστός Ποιμενάρχης κήρυξε τον Θείο Λόγο, αναλύοντας την ευαγγελική περικοπή της ημέρας από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, που αναφέρεται στην παραβολή του πλουσίου: «Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας περιγράφει έναν πλούσιο άνθρωπο ο οποίος, όταν έφυγε για λίγο διάστημα από την χώρα του, κάλεσε τους δούλους του. Στον πρώτο έδωσε πέντε τάλαντα, στον δεύτερο δύο και στον τρίτο ένα. Και τους ζήτησε να τα διαχειριστούν με τον καλύτερο τρόπο έτσι ώστε να του τα αποδώσουν μόλις επιστρέψει.
Μετά από καιρό, όταν επέστρεψε ο κύριος, ο πρώτος δούλος είχε εργασθεί πολύ και τα πέντε τάλαντα τα έκανε δέκα· ο δεύτερος είχε κι αυτός διπλασιάσει τα τάλαντά του. Εκείνος όμως που είχε λάβει ένα τάλαντο, επειδή φοβήθηκε να μην χάσει τον κύριό του, του έδωσε σώο και ακέραιο το ίδιο νόμισμα που ο πλούσιος του είχε δώσει και τίποτε παραπάνω. Τότε ο πλούσιος επαίνεσε τους δύο πρώτους δούλους, λέγοντάς τους ότι, επειδή παρέμειναν πιστοί και εργατικοί στα ολίγα, θα τους δώσει ακόμη περισσότερα τάλαντα. Όμως τον τεμπέλη και οκνηρό δούλο τον θεώρησε ανάξιο γι’ αυτό και του ζήτησε πίσω το τάλαντο που του είχε δώσει.
Σε αυτή την ευαγγελική περικοπή και παραβολή ο Χριστός είναι ο πλούσιος άνθρωπος και τα τάλαντα είναι τα χαρίσματα που δίδει σε όλους μας. Κι αυτά τα χαρίσματα που όλοι έχουμε εκ φύσεως καλούμαστε κατά την περίοδο της επιγείου ζωής μας να τα εκμεταλλευτούμε, να τα αξιοποιήσουμε, να τα καλλιεργήσουμε και να τα αυξήσουμε.
Ο Χριστός όμως δεν σταματάει σε αυτό. Δεν θέλει να αξιοποιήσουμε μονάχα για τον εαυτό μας τα χαρίσματα που μας έδωσε· θέλει να τα αποδώσουμε, να τα ξαναπροσφέρουμε δηλαδή στην Εκκλησία, στην κοινωνία και την οικογένειά μας. Με αυτό τον όρο λοιπόν ο Κύριός μας δίδει σε κάθε άνθρωπο τάλαντα. Διότι με το να καλλιεργούμε τις δεξιότητες για τον εαυτό μας δεν κερδίζουμε τίποτε.
Η ευαγγελική αυτή περικοπή είναι, θα λέγαμε, η αντίθετη όψη της ιδιωτικοποίησης. Όταν λέμε ότι κάποιος ιδιωτεύει, σημαίνει ότι κάθεται σπίτι και ασχολείται με τον εαυτό του και μόνο. Ο Χριστός όμως μας νουθετεί να μην ενεργούμε έτσι στη ζωή μας, αλλά με κάθε τρόπο, όλοι μας, αναλόγως των δυνατοτήτων και των χαρισμάτων μας, να προσφέρουμε και να εργαζόμαστε για το καλό του τόπου, της Πατρίδος, της κοινωνίας και της Εκκλησίας».
Προ της απολύσεως, τελέσθηκε το μνημόσυνο του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κυρού Ευγενίου, επί τη συμπληρώσει 43 χρόνων από της προς Κύριον εκδημίας του.
Ο Σεβασμιώτατος ανέφερε για τον σπουδαίο Αρχιερέα: «Είναι το καύχημα και καμάρι του χωρίου της Βουλισμένης αλλά και ολόκληρης της Κρήτης! Δοξάζουμε τον Θεό που ανέδειξε στον τόπο μας μια τέτοια μεγάλη προσωπικότητα για την Εκκλησία και την κοινωνία. Ο μακαριστός κυρός Ευγένιος αξιοποίησε στο έπακρο τα χαρίσματά του, αλλά δεν τα κράτησε για τον εαυτό του· τα παρέδωσε στην Εκκλησία, στην Πατρίδα και στον τόπο, κατά την ρήση και τη διδαχή της σημερινής ευαγγελικής διηγήσεως.
Γι’ αυτό αποτελεί ένα μεγάλο φωτεινό παράδειγμα για όλους μας σήμερα. Γι’ αυτό και κάθε χρόνο τον τιμούμε με πολύ σεβασμό επιτελώντας το μνημόσυνό του. Και τον παρακαλούμε, διά των πρεσβειών του, ο Κύριος να μας δίδει υγεία, ειρήνη και δύναμη να πορευόμαστε σε αυτούς τους δύσκολους, τους ιδιαίτερους και παράξενους καιρούς, που ακόμη και η υπέρτατη αξία της ελευθερίας και της ακεραιότητός μας τίθεται υπό αμφισβήτηση».
