Στον Ι. Ναό Αναστάσεως του Κυρίου στην Τουλόν (ρωσικής παραδόσεως – ιουλιανού ημερολογίου), λειτούργησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, ενορία του νεοσύστατου Βικαριάτου της Ι. Μητροπόλεως Γαλλίας.
Τον Σεβασμιώτατο υποδέχθηκαν όλοι με ενθουσιασμό ενώ μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε εορτή της νεολαίας της ενορίας στον κήπο του Ι. Ναού.
Ο Μητροπολίτης Γαλλίας επίσης αναφέρθηκε στην πανδημία Covid-19 και τα περιοριστικά μέτρα στους Ναούς της Ι. Μητροπόλεως Γαλλίας, τα οποία ισχύουν για το σύνολο των χώρων λατρείας στη Γαλλία. Προέτρεψε το ποίμνιο να εκμεταλλευτεί αυτή την δύσκολη για όλους κατάσταση, συνειδητοποιώντας ότι όλα είναι ρευστά και εφήμερα, αλλά και την ανάγκη να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο. Να νοιώσουμε ότι είμαστε αδύναμοι μπροστά στην παντοδυναμία του Θεού και ότι μόνον η συστράτευση με τον Αναστημένη Χριστό της δόξης μπορεί να μας σώσει.
Κατά τα άλλα, στην ομιλία του υπογράμμισε, “πολλοί μπορεί να μας υποσχεθούν όλα τα αγαθά του κόσμου, δυστυχώς όμως όλα αυτά είναι εφήμερα. Το μόνο που έχει αξία στη ζωή μας είναι η αγάπη μας για τον Ιησού Χριστό. Αυτός είναι η ελπίδα σωτηρίας και ο μόνος Κύριος της ζωής μας. Την αφοσίωσή μας στον Ιησού μπορούμε εμπράκτως να την δείχνουμε με την αγάπη μας προς τον συνάνθρωπο που είναι εικόνα του Θεού. Μπορεί να απογοητευόμαστε πολλές φορές στη ζωή μας, να θυμόμαστε όμως ότι όλες αυτές οι θλίψεις είναι εφήμερες και χάνονται όπως τα φύλλα παρασύρονται από τον άνεμο. Το μόνο που μένει πίσω είναι η σχέση μας με τον Χριστό, η εμπιστοσύνη μας στους λόγους Του και το βάθος της πίστεώς μας. Αυτός είναι που δίδει την άφεση των αμαρτιών και θεραπεύει την ψυχή και το σώμα μας από κάθε κακό”.
Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος ανέφερε, “οι Πατέρες της Εκκλησίας αγωνίστηκαν για την ενότητα και απέκλεισαν αιρετικές διδασκαλίες και επικίνδυνες απειλές για την πίστη μας. Οι διχαστικές τάσεις ποτέ δεν έλειψαν και ακόμα και στις μέρες μας η Εκκλησία βάλλεται ποικιλοτρόπως από έξω και από μέσα. Φιλαρχικές κινήσεις προκαλούν σχίσματα και διαιρέσεις. Πρόσωπα που κινούνται με βάση το συμφέρον τους και όχι το καλό της Εκκλησίας, λες και πρόκειται να ζούνε για πάντα, μη έχοντας φόβο Θεού. Εμείς όμως, αγαπητοί Χριστιανοί, οφείλουμε να χαρακτηριζόμαστε από πνεύμα καταλαγής και ενότητας, ειρήνης και αλληλεγγύης. Η Εκκλησία δεν είναι κτήμα κανενός ούτε περιορίζεται σε έθνη, γλώσσα και παραδόσεις. Είναι οικουμενική. Όπως ακριβώς την ίδρυσαν οι Απόστολοι με εντολή του Κυρίου”.
