Εκδόθηκε η ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2019 εκ μέρους του ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΟΥΗΔΙΑΣ κ. ΚΛΕΟΠΑ, όπου, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, “Η «αλειτούργητη λαμπάδα» του Παπαδιαμάντη, ας μην χαρακτηρίσει τη δική μας ζωή”.
Διαβάστε αναλυτικά την ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟ:
Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί και Πατέρες,
Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν Λαοί, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα!
Η σημερινή ημέρα αποτελεί για τους Χριστιανούς της οικουμένης την απαρχή μιας νέας ζωής, μια άλλης ζωής. Είναι ημέρα Αναστάσεως, αναστάσεως του Κυρίου, Εκείνου που λίγες ώρες πριν, Τον είχαμε αντικρύσει «νεκρόν, γυμνόν, άταφον» , «μη έχοντα είδος, ουδέ κάλλος».
Είναι η ημέρα εκείνη που νοηματοδοτεί την πίστη και απετέλεσε την εσωτερική βεβαιότητα των χιλιάδων μαρτύρων, που, βιώνοντας το νόημα της αποψινής Αναστάσεως, πέρασαν στην αιωνιότητα της Βασιλείας των Ουρανών. Γιατί η Ανάσταση δεν είναι τίποτε άλλο, παρά Πάσχα, πέρασμα δηλαδή από έναν τόπο σ᾽ έναν άλλον, από μια κατάσταση σε κάποια άλλη.
Με την βίωση της Αναστάσεως, γινόμαστε έτοιμοι, να περάσουμε από τον κάθε χώρο της βασάνου, στο χώρο του Παραδείσου, της μακαριότητος, της Αγάπης του Χριστού, από την κατάσταση της πτώσης, της φθοράς και του θανάτου, στη δωρεά της λυτρωτικής θυσιαστικής θεανθρώπινης ζωής.
Δεν είναι η εορτή της Αναστάσεως, το γεγονός αυτό που συνέβη μυστικά και μυστηριακά, ένα σημείο στο χωρόχρονο μιας συμβατικής κτιστότητας, αλλά μια διαρκής και επαναλαμβανόμενη πορεία ενός ολοένα και βαθύτερα βιουμένου θαύματος της μεταμόρφωσης του κόσμου.
Η νύχτα της Αναστάσεως «ἐν ᾗ τὸ ἄχρονον φῶς, ἐκ τάφου σωματικῶς πᾶσιν ἐπέλαμψεν» , μας καλεί να συμμετάσχουμε, ψυχή τε και σώματι, όχι στα όσα διερμηνεύει ο ανθρώπινος νους, αλλά όσα συναισθάνεται η έσω καρδία του ανθρώπου ως πλάσματος Θεού.
Η «αλειτούργητη λαμπάδα» του Παπαδιαμάντη, ας μην χαρακτηρίσει τη δική μας ζωή, γιατί δε φτάνει απλά να την ανάψουμε από το Φως του Μεγάλου Σαββάτου, αλλά θα πρέπει να πυρπολήσουμε μ᾽ αυτό τις καρδιές μας! Θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα και αποφασίζουμε για την ζωή μας, και ενεργούμε, τόσο για εμάς, όσο και για εκείνους που αγαπούμε.
Το Φως της Ανάστασης του Θεανθρώπου θα πρέπει να σμιλεύει μέσα μας το «λευκό της ψυχής», εκείνο το «λευκό της ψυχής» για το οποίο ο Οδυσσέας Ελύτης παραδέχεται: «Και σας εξομολογούμαι πως η κατεργασία του λευκού μέρους της ψυχής είναι πιο σκληρή κι από του μαρμάρου» !
Ὢ θείας, ὢ φίλης, ὢ γλυκυτάτης σου φωνῆς·
μεθ’ ἡμῶν ἀψευδῶς γάρ, ἐπηγγείλω ἔσεσθαι,
μέχρι τερμάτων αἰῶνος Χριστέ.
Η αποψινή εορτή μελωδεί στις ακοές μας, που βρίθουν θορύβων και λόγων κενών, τη βεβαίωση του Αναστημένου Χριστού ότι θα βρίσκεται μαζί μας, όχι προς καιρόν, αλλά μέχρι τη συντέλεια του κόσμου αυτού.
Κι είναι η φωνή Του φιλική και θεϊκή ταυτόχρονα, γιατί ακριβώς είναι και αψευδής, αποδεικνύοντας επί δύο χιλιάδες χρόνια περίπου την παρουσία Του στη Θεία Ευχαριστία και την Πρόνοιά Του σε ολόκληρη την κτίση.
Αυτόν τον Αναστημένο Κύριο και Λυτρωτή ζητούμε να συμπορεύεται πλάι μας, ως συνοδοιπόρος της προσωπικής μας πορείας προς Εμμαούς, με το Λουκά και τον Κλεόπα, να μας ενισχύει με την παρουσία Του και να μας αλλοιώνει με την Χάρη Του, ώστε να επαναλαμβάνουμε και εμείς καθημερινά τη φράση που Του ειπώθηκε από τους εν λόγω μαθητές και αποστόλους: «Μείνον μεθ’ ημών»!
Χριστός Ανέστη, Αδελφοί μου!
Με όλη μου την αγάπη και εγκάρδιες Αναστάσιμες ευχές,
+ Ο Μητροπολίτης Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας Κλεόπας