Του Αρχιμ. Αλέξανδρου Λουκάτου
Ήταν Κυριακή, 7 Απριλίου 2019, όταν για δεύτερη φορά συνόδευσα τον Σεβ. Μητροπολίτη μας κ. Κλεόπα (σσ. Μητροπολίτη Σουηδίας) και επισκέφθηκα την Ισλανδία με την ευκαιρία της ιδρύσεως και των θυρανοιξίων της ενορίας του Αγίου Αποστόλου Βαρθολομαίου στο Ρέικιαβικ.
Είχε προηγηθεί ήδη η επίσημη Πατριαρχική επίσκεψη τον Οκτώβριο του 2017, η ομιλία του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, παρουσία πολυπληθούς ακροατηρίου στο συνέδριο του Αρκτικού Κύκλου, με θέμα το περιβάλλον, και η Χοροστασία του, στον κατάμεστο, χωρητικότητας 500 ατόμων, ναό Χάλγκριμουρ στο Ρέικιαβικ.
Τον Δεσπότη μας συνόδευαν και οι εξ Ελλάδος φίλοι κληρικοί, αρωγοί στο έργο μας εδώ, Παν. Αρχιμανδρίτες π. Σωφρόνιος Γκουτζίνης, π. Ιάκωβος Βασιλείου και π. Δαμασκηνός Μούρτζης, ο τότε πρόεδρος του Συμβουλίου μας στο Όσλο κ. Μιχαήλ Μπίκουλης και το αγαπητό ζεύγος των κ. κ. Δημήτριου και Φωτεινής Μπατσέλα από τη Στοκχόλμη, που υπηρετούν τον Καθεδρικό Ναό της Στοκχόλμης, ο κ. Δημήτρης εθελοντικά ως ιεροψάλτης και η κ. Φωτεινή ως πρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητος.
Για τον Σεβ. Μητροπολίτη μας ήταν η τρίτη φορά που επισκεπτόταν την Ισλανδία, από το 2014 που ενθρονίστηκε στην Στοκχόλμη.
Θυμάμαι, τον κόπο και τις βαλίτσες που κουβαλήσαμε όλοι μας για να αφήσουμε στον καλό φίλο και υποστηρικτή της όλης αυτής προσπάθειας Επίτιμο Πρόξενο της Ελλάδος στην Ισλανδία κ. Rafn Alexander Sigurdsson όλα όσα ήταν αναγκαία να υπάρχουν για να ξεκινήσει η νέα αυτή ενορία
Είχαμε μαζί μας ιερά σκεύη, εικόνες, κεριά, αντιμήνσιο, καρβουνάκια, λιβάνι, νάμα, ευαγγέλιο, καλύμματα για την Αγία Τράπεζα, μάκτρα, θυμιατό, κηροπήγια, ιερατικό και βιβλία, εικόνες μικρές για ευλογίες στον κόσμο και λοιπά ώστε όποτε θα ξαναπηγαίναμε να μην χρειαστούν όλα αυτά να μετακινηθούν.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με την ίδρυση και τα θυρανοίξια του ναού του Αγίου Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις στη Δανία. Λίστες με τα χρειώδη, να μην ξεχάσουμε τίποτα, όπως άλλωστε και σε κάθε ποιμαντική επίσκεψη εκτός των ενοριών μας.
Θυμάμαι μιας κι εγώ ταξίδεψα Όσλο-Στοκχόλμη και έπειτα Ρέικιαβικ να κουβαλώ ακόμα και πρόσφορα για τη Προσκομιδή μαζί μου.
Δεν είναι τόσο εύκολα όλα, είναι όμως ευλογημένα, γίνονται όμως με αγάπη. Ποιος είχε πάει ποτέ στην Ισλανδία; Και αν δεν είχε μεσολαβήσει η πανδημία με όλες αυτές τις αντιξοότητες της καθημερινότητας και Ισλανδία θα είχαμε ξαναπάει κι εγώ θα είχα ταξιδέψει κι αλλού και ο Δεσπότης μας.
Δεν είναι τόσο εύκολα όλα λοιπόν, αλλά είναι όντως ευλογημένα, είναι απλά, έχουν σκοπό όχι την προβολή μας αλλά τη δόξα του Θεού, γι’ αυτό ας δούμε πίσω από πρόσωπα και καταστάσεις το έργο που έχει επιτελεσθεί τα 7 αυτά χρόνια.
Παραθέτω και λίγες φωτό από το προσωπικό μου αρχείο έτσι για τη θύμηση της ημέρας.
