Να ακολουθήσουμε κι εμείς τα γνήσια πατήματα που χάραξαν οι Απόστολοι και με τις πρεσβείες των Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, να δίνουμε την καλή ομολογία με έργα και λόγους αγαθούς προέτρεψε ο Μητροπολίτης Σουηδίας κ. Κλεόπας από τον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Όσλο Νορβηγίας, όπου ιερούργησε την Κυριακή 14 Ιουλίου 2024.
Αναλυτικά το κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου:
“Έχει καθιερωθεί η σημερινή Κυριακή να είναι αφιερωμένη στην μνήμη των Αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι συνήλθαν στην Χαλκηδόνα της Κωνσταντινουπόλεως, το 451, για να καταδικάσουν την αίρεση του μονοφυσιτισμού και να διατυπώσουν το δόγμα της Θεανθρώπινης φύσης του Χριστού.
Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα προτρεπόμεθα, να βλέπουμε τα καλά μας έργα και να δοξάζουμε τον Ουράνιο Πατέρα μας. Μέσα σ᾽ αυτή την δόξα του Θεού, πρέπει να νοήσουμε και την μακαριότητα των λογικών όντων, τα οποία, εκδηλώνοντας με έργα και λόγια την δοξολογική τους διάθεση προς τον Δημιουργό τους, αισθάνονται την χαρά, την οποία χαρίζει ο Θεός σε εκείνους που Τον δέχονται και Τον ομολογούν.
Η δοξολογία του Θείου Ονόματος προκαλείται από την σπουδή των δημιουργημάτων του Θεού, που εξαγγέλλουν την δόξα Του: «οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ».
Έπειτα, η ενδοσκόπηση του εαυτού μας έχει πολλά να αποκαλύψει από το ανεξιχνίαστο και απύθμενο βάθος του εσωτερικού μας κόσμου, που είναι κι αυτός απαύγασμα της Θεϊκής αγάπης. Τέλος, η Θεία αποκάλυψη για την σωτηρία του πεπτωκότος ανθρώπου γεμίζει την ψυχή και την διάνοια από ευγνωμοσύνη, που δεν πρέπει να αφήνει να απομακρύνεται από την «θεωρία» του προσώπου του Σωτήρος Χριστού.
Η σωστή τοποθέτησή μας απέναντι στον Τριαδικό Θεό, έχει ως συνέπεια και όλες εκείνες τις ευεργετικές προεκτάσεις μέσα στο κοινωνικό σύνολο, διότι όσοι δέχονται την οικοδόμηση της ζωής τους πάνω στα θεμέλια της Ορθόδοξης θεολογίας, αισθάνονται οργανικά δεμένοι με το σύνολο των ομοφρόνων τους, με τους οποίους αποτελούν ως μέλη Του, το μυστικό Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία.
Παράλληλα, αισθάνονται ως αδελφούς και όλους τους ανθρώπους, στα πρόσωπα των οποίων διακρίνουν την «εικόνα» του Θεού. Έτσι, ανθεί μέσα τους η διάθεση της ευποιΐας και οι καρποί των αγαθών δόσεων προς τους άλλους πολλαπλασιάζονται και δίνουν τους γλυκούς χυμούς της αγάπης, που εκτείνεται μέχρι τους εχθρούς.
Βλαστάνει την παρηγοριά στους θλιμμένους, την επίσκεψη στους φυλακισμένους, την τροφοδοσία στους πεινασμένους. Οι καρποί αυτοί είναι εκείνοι, τους οποίους τόση ανάγκη έχει ο ταλαιπωρημένος και ψυχικά κουρασμένος σύγχρονος κόσμος.
Έπειτα, έρχεται η ανταπόκριση της ψυχής, που αισθάνεται την γνησιότητα της ειλικρινούς αγάπης, που πραγματώνεται στις διαπροσωπικές σχέσεις. Η ανταπόκριση αυτή είναι μια πλήρης αναγνώριση της οντότητάς μας μέσα στην όλη δημιουργία.
Τότε η ψυχή βρίσκει την διάθεσή της εκπεφρασμένη μέσα στο λειτουργικό χώρο, όπως διατυπώνεται σε μια ευχή: «σύ ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι ἡμᾶς παρήγαγες καί παραπεσόντας ἀνέστησας πάλιν καί οὐκ ἀπέστης πάντα ποιῶν, ἕως ἡμᾶς εἰς τόν οὐρανόν ἀνήγαγες καί τήν βασιλείαν σου ἐχαρίσω τήν μέλλουσαν».
Την απόδειξη της ευεργετικής δράσεως των έργων μας, έδωσαν πρώτα οι Απόστολοι, οι οποίοι, σύμφωνα με τον Μέγα Βασίλειο: «έλαμπαν με τα έργα της δικαιοσύνης και εισέρχονταν στις ψυχές των ανθρώπων, με λεπτότητα επί των διδασκομένων».
Έτσι, ο καλός λόγος και η αγαθή πράξη παίρνουν νόημα, έξω και πέρα από την ύλη, και γίνονται φορείς θεϊκής δόξης, που ωθούν τις ψυχές σε μια αιώνια κίνηση προς τον Δημιουργό Θεό, που φέρνει την τελεία ένωση της υλικής φύσεως με τον Θεό, κατά το πρότυπο του Θεανθρώπου Ιησού.
Ας ακολουθήσουμε κι εμείς, Αδελφοί μου, τα γνήσια πατήματα που χάραξαν οι Απόστολοι και με τις πρεσβείες των σήμερον τιμωμένων Πατέρων της Δ΄ Οικ. Συνόδου, ας δίνουμε την καλή ομολογία με έργα και λόγους αγαθούς. Αμήν!”
