Την Κυριακή των Αγίων Πατέρων, στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης, έγινε η Παρέλαση των Ελλήνων με επικεφαλής τους Εύζωνες της Προεδρικής Φρουράς της Ελλάδος για τον καθυστερημένο – λόγω πανδημίας- εορτασμό των Ομογενών για τα 200 έτη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Επιμέλεια-Μετάφραση: Ευγενία Δίτσα
Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος αφού τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος στη Νέα Υόρκη, στη Δοξολογία, που ακολούθησε, ευχαρίστησε τους Εύζωνες, παραλληλίζοντας τη δική τους στάση με την στάση των Χριστιανών.
Διαβάστε τον λόγο του:
Σήμερα είναι η Κυριακή των Αγίων Πατέρων, η Ημέρα Κυρίου, που γεφυρώνει τις γιορτές της Αναλήψεως και της Πεντηκοστής.
Αλλά σήμερα, έχουμε την πρόσθετη χαρά να γιορτάζουμε με την παρουσία ευγενών αδελφών της Προεδρικής Φρουράς της Ελλάδας. Έκαναν ένα υπερατλαντικό ταξίδι, για να ενωθούν μαζί μας στην παρέλαση μέχρι την Πέμπτη Λεωφόρο και να αναδείξουν την υπερηφάνεια και τη δόξα των Ελλήνων όσον αφορά την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Πολλοί από εσάς θα είστε μεταξύ των χιλιάδων, που θα βρεθούν στη διάσημη λεωφόρο, προκειμένου να χαρούν σε αυτή την υπέροχη περίσταση. Καθυστέρησε πολύ και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εκείνους που εργάστηκαν για να καταστεί δυνατή αυτή η εκδήλωση – κυρίως την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, την Εξοχότητά της, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, για τη συγκατάθεσή της να στείλει τη φρουρά.
Οι Εύζωνες, όμως, είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια ελίτ φρουρά, την οποία η ιστορική και ξεχωριστή στρατιωτική στολή ταυτίζει με την Ελλάδα στο μυαλό του κόσμου γενικότερα.
Είναι στην πραγματικότητα ένα σύμβολο ενός μεγάλου βάθους και εύρους του ελληνικού πνεύματος. Ακόμη και το όνομα με το οποίο είναι ευρύτερα γνωστό – Εύζωνες – είναι μια λέξη που στην ελληνική γλώσσα εκτείνεται πίσω στην Ιλιάδα του Ομήρου. Κυριολεκτικά σημαίνει “Καλά ζωσμένοι”, με την έννοια ότι το ένδυμά τους είναι τέτοιο που είναι έτοιμοι να συναντήσουν οποιονδήποτε εχθρό για την υπεράσπιση της πατρίδας τους. Μόνο με την Αυγουστιάτικη παρουσία τους, μας θυμίζουν τις αρετές-πνευματικές αρετές, αν θέλετε-που όλοι πρέπει να φιλοδοξούμε να μιμηθούμε και να επιτύχουμε.
Στέκονται προσοχή -όπως πρέπει επίσης να κάνουμε κι εμείς, αν θέλουμε να διατηρήσουμε την ελευθερία μας εν Χριστώ, που έρχεται μέσω της ενσάρκωσης, και τις ευλογίες της ελευθερίας, που είναι το όφελος της ζωής στις δημοκρατικές μας δημοκρατίες. Υπάρχει λόγος που καθ ‘όλη τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ακούμε τους διακόνους να λένε:” Πρόσχωμεν!” Είναι για να προσκαλέσουμε τη σκόπιμη εξέταση και συγκέντρωσή μας στο μήνυμα της στιγμής – είτε με λόγια είτε με πράξεις. Ως εκ τούτου, καθώς οι Εύζωνες στέκονται προσοχή, μας εμπνέουν να το κάνουμε και στις καρδιές και στο μυαλό μας.
Στέκονται, επίσης, υπάκουοι στον διοικητή τους, όποιος κι αν είναι. Κι εμείς έχουμε “αρχηγόν της σωτηρίας”, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Είναι ο ουράνιος διοικητής μας και οι εντολές του είναι να σταθούμε καλώς και μετά φόβου, όπως τονίζουμε στη Θεία Λειτουργία: «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετὰ φόβου». Και πάνω απ’ όλα, να σταθούμε στις αρετές της αγάπης, της συμπόνιας, του ελέους και της συγχώρεσης, έτσι ώστε από την ιερή ζωή Του να παραδειγματιστούμε, για να το δει όλος ο κόσμος.
Καθώς ετοιμαζόμαστε να ψάλλουμε τη δοξολογία μας, βλέπουμε αυτούς τους ηρωικούς Εύζωνες να στέκονται μπροστά μας και να ευχαριστούν για την ανεξαρτησία της Ελλάδας, που αποτελεί μια ελευθερία που έχει προικίσει εμάς και τον κόσμο με μια τεράστια πολιτιστική κληρονομιά, φιλοσοφίας, γλώσσας, τέχνης και πολλών άλλων. Τα χαρίσματα αυτά βαφτίστηκαν από τους Χριστιανούς προγόνους μας, για να γίνουν η δόξα του Βυζαντίου, δηλαδή μια δόξα που ζει στο πνεύμα και τη διακονία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Και αυτοί οι Εύζωνες εδώ σήμερα, μας υπενθυμίζουν πως πρέπει να είμαστε οι πυλώνες της πίστης μας τόσο όσο εκείνοι είναι οι στέρεοι πυλώνες, που στέκονται στον οίκο του Θεού μας, όπως υπόσχεται το βιβλίο της Αποκάλυψης:
Θα κάνω τον νικητή στύλο στο ναό του Θεού μου, σταθερό και ακίνητο 9στέρεο), πάνω στον οποίο θα γράψω το όνομα του Θεού μου και το δικό μου νέο όνομα…
Βλέπετε λοιπόν, αγαπητοί μου χριστιανοί, οι Εύζωνες είναι πολύ περισσότερα από ό, τι μπορεί να φαίνεται. Αντιπροσωπεύουν ό, τι είναι καλύτερο και λαμπρότερο στις παραδόσεις μας και φέρνουν την αξιοπρέπειά τους στη δοξολογία μας και στην παρέλασή μας.
Πράγματι, είμαστε ευγνώμονες σε αυτούς τους ευγενείς αδελφούς αυτή την Κυριακή των Αγίων Πατέρων. Και εμπνευσμένοι από το παράδειγμά τους, ας ευχαριστήσουμε τον Θεό στη δοξολογία μας σήμερα για την εν Χριστώ ελευθερία μας και την ελευθερία που απολαμβάνουμε στους τόπους της γέννησής μας και στη γη της ζωής μας.
Ας πορευθούμε με χαρά, περηφάνια και βαθιά ευγνωμοσύνη για τις θυσίες των άλλων, που έκαναν δυνατή τη ζωή μας – στεκόμενοι σταθεροί και πιστοί, όπως οι ισχυροί Εύζωνες, στην υπόθεση της ελευθερίας για κάθε άνθρωπο.
Ζήτω ἡ Ἑλλάς! Ζήτω τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος!
