Στο χρέος που έχει η Εκκλησία να θεραπεύσει τα τραύματα και τα σκάνδαλα των σχισμάτων του ταλανίζουν την Αρχιεπισκοπή αναφέρθηκε ο Αυστραλίας Μακάριος – Επέστρεψε στην κανονική Εκκλησία μέχρι πρότινος αντικανονικός κληρικός
Δύο χειροτονίες κληρικών, ενός Διακόνου και ενός Πρεσβυτέρου, τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος την Κυριακή, 16 Ιανουαρίου, στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στο προάστιο South Yarra της Μελβούρνης.
Συγκεκριμένα, πλαισιούμενος από τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Σωζοπόλεως κ. Κυριακό και Κερασούντος κ. Ευμένιο, από τον Πρωτοσύγκελο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Χριστοφόρο Κρικέλη, και από άλλους ιερείς της πόλεως, ο Σεβασμιώτατος χειροτόνησε Διάκονο τον κ. Ειρηναίο Κόικα και Πρεσβύτερο τον κ. Παντελεήμονα Λάσκαρη.
Ο υποδιάκονος κ. Ειρηναίος, ο οποίος μέχρι πρότινος εξυπηρετούσε τα μέλη της Κοινότητας Αγίας Παρασκευής St Albans ως αντικανονικός κληρικός, κατά την προσφώνησή του, προ της εις Διάκονον χειροτονίας του, εξέφρασε καταρχάς την ευγνωμοσύνη του προς τον Αρχιεπίσκοπο κ. Μακάριο, για τη στοργή με την οποία τον δέχθηκε στους κόλπους της κανονικής Εκκλησίας. «Στο πρόσωπό σας βλέπω τον στοργικό πατέρα της παραβολής του Ασώτου υιού», ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ ζήτησε από τον Σεβασμιώτατο να τον συγχωρήσει για την πρότερη αντικανονική του συμπεριφορά.
Στη συνέχεια, εξέφρασε την αγωνία του για την ευόδωση των προσπαθειών επιστροφής όλης της Κοινότητας St Albans στην κανονική Εκκλησία, χαιρετίζοντας την παρουσία πολλών μελών της στην τελετή της χειροτονίας του. «Όσο καιρό ήμουν στην κοινότητα, κύριος σκοπός μου και μέριμνά μου, ιδίως μετά από την εκλογή σας στην ηγεσία της Εκκλησίας μας, ήταν ο τερματισμός του σχίσματος που προκάλεσε τόσα πολλά δεινά στην παροικία και την Εκκλησία μας», τόνισε, απευθυνόμενος στον Σεβασμιώτατο, και συνέχισε: «Καμαρώσαμε και χαρήκαμε για την ένταξη της Κοινότητας του Αγίου Σπυρίδωνος Clayton, το 2019, στους κόλπους της μητρός Εκκλησίας. Ευελπιστούσαμε, και ήταν και δικός μας επίσης διακαής πόθος, και το δικό μας θέμα στην κοινότητα του St Albans να είχε την ίδια ευτυχή κατάληξη. Πιστεύω όμως ακράδαντα και ολόψυχα, κρίνοντας και από τη σημερινή παρουσία μερικών ιστορικών, παλαιών προέδρων, και των κυριών και της προ ολίγων ημερών Προέδρου της Φιλοπτώχου της Κοινότητας St Albans, ότι σύντομα και η κοινότητα αυτή θα έρθει στην φιλόξενη, πατρική αγκαλιά του Ποιμενάρχου μας».
Από την πλευρά του, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος συνεχάρη τον νέο Διάκονο για το θάρρος του και για την πνευματική του ανδρεία να αφήσει το σκοτεινό παρελθόν του σχίσματος και να εισέλθει στο φωτεινό παρόν και στο ένδοξο μέλλον της αληθείας της Εκκλησίας και της κανονικότητας της ιερωσύνης. «Η χάρις του Θεού», τόνισε, «σε αξιώνει σήμερα να παρουσιαστείς ενώπιον του κανονικού και υπό της Ορθοδόξου Εκκλησίας αναγνωρισμένου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας για να λάβεις τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης, μετά από μια μεγάλη περιπέτεια της ζωής σου ή, αν μου επιτρέπεις να χαρακτηρίσω ορθότερα, μετά από έναν εκκλησιαστικό εφιάλτη μέσα στο σχίσμα και την αντικανονικότητα. Ο Θεός όμως πραγματικά σου έδειξε τον δρόμο της αληθείας και εσύ από την πλευρά σου έκλινες τον αυχένα και υπήκουσες στην κλήση του Θεού, και με υποδειγματική ταπείνωση αναγνώρισες τα λάθη σου, ομολόγησες τα σφάλματά σου και ζήτησες το έλεος της Εκκλησίας».
Ακολούθως, ο Σεβασμιώτατος απηύθυνε στον χειροτονούμενο πνευματικές νουθεσίες και συμβουλές, με κεντρικό μήνυμα, κατά την ιερατική του πορεία, να αφιερωθεί στον αγώνα για την ενότητα και την ειρήνη της Εκκλησίας. «Αυτήν την ειρηναία κατάσταση, την κατάσταση της αγάπης και της ενότητας, οραματίστηκα και διακονώ με όλες μου τις δυνάμεις από την πρώτη στιγμή της ελεύσεώς μου στην ευλογημένη μεγάλη ήπειρο της Ωκεανίας», ανέφερε σχετικά ο Αρχιεπίσκοπος και συνέχισε: «Οφείλουμε, ως γνήσιοι διάδοχοι των Αποστόλων, να θεραπεύσουμε τα τραύματα και τα σκάνδαλα των σχισμάτων, που μαστίζουν από πολλών ετών την Ιερά Αρχιεπισκοπή μας. Γι᾽ αυτό, αγαπητέ μου υποδιάκονε, η επιστροφή σου στην κανονικότητα της Εκκλησίας μού έδωσε τη χαρά και την ελπίδα ότι θα μπορέσουν συντόμως όλοι οι αδελφοί μας να επιστρέψουν, εν πνεύματι μετανοίας και ενότητας, στην κανονικότητα, και να ενταχθούν στους κόλπους της αγίας μας Εκκλησίας, η όποια τους αναμένει, ως κοινή μητέρα, με ανοικτές αγκάλες και με πολλή αγάπη».
Η εις Πρεσβύτερον χειροτονία του π. Παντελήμονος Λάσκαρη
Προ της έτερης χειροτονίας, ο Διάκονος π. Παντελεήμων Λάσκαρης απηύθυνε λόγους ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης προς όσους τον καθοδήγησαν και τον υποστήριξαν στη ζωή του, οδηγώντας τα βήματά του στην ιερωσύνη και φέρνοντάς τον ενώπιον του Ποιμενάρχου του για να λάβει τον βαθμό του Πρεσβυτέρου. Ευχαρίστησε, συγκεκριμένα, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ και τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Σωζοπόλεως κ. Κυριακό και Κερασούντος κ. Ευμένιο, τον πνευματικό του πατέρα, π. Χρήστο Δημολιάνη, και άλλους κληρικούς από τη Βικτώρια, τους ανθρώπους των Ενοριών Αγίου Ευσταθίου και Αγίων Κωνσταντίνου κα Ελένης στη Μελβούρνη, καθώς επίσης την οικογένεια και τους φίλους του, ιδίως δε τη σύζυγό του, Σιλουανή, για την θυσιαστική αγάπη, υποστήριξη και ενθάρρυνση που του παρείχε. «Με υποστήριξες χωρίς δισταγμό, γεγονός που δείχνει τη μεγάλη αγάπη και τη διακονία σου στον Χριστό και την Εκκλησία», ανέφερε χαρακτηριστικά απευθυνόμενος προς τη σύζυγό του, αναγνωρίζοντας πως εκείνη και τα δύο τέκνα τους αποτελούν πηγή έμπνευσης για τη δική του διακονία.
Επιπλέον, ο νέος Πρεσβύτερος έκανε ειδική μνεία στον Ποιμενάρχη του κ. Μακάριο, δηλώνοντας ότι «σας είμαι υπόχρεος για την αγάπη, την καθοδήγηση, την υποστήριξη και την εμπιστοσύνη που μου δείξατε». Έκλεισε δε την ομιλία του, σημειώνοντας: «Μέσα από όλους αυτούς τους ανθρώπους που ευχαρίστησα, έχω δει την αγάπη του Θεού και αυτή η αγάπη του Θεού είναι που με φέρνει εδώ σήμερα. Αυτή είναι που μου δίνει τη δυνατότητα να δώσω τη ζωή μου στη διακονία του Χριστού και της Εκκλησίας, με πλήρη εμπιστοσύνη και πίστη στον Θεό».
Στη συνέχεια, ο π. Παντελεήμων, ο οποίος θα υπηρετεί εφεξής στην Ενορία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, άκουσε με σεβασμό τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας να σκιαγραφεί τον τρόπο διακονίας με τον οποίο ένας κληρικός ασκεί με συνέπεια τα πνευματικά και ιερατικά του καθήκοντα. Ο Σεβασμιώτατος, παραθέτοντας αποσπάσματα από πατερικά κείμενα, προέτρεψε τον νέο Πρεσβύτερο να έχει συναίσθηση της αμαρτωλότητάς του και ταυτόχρονα της συγχωρητικότητας που πρέπει να δείχνει προς τους πιστούς, καθώς και να ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας του Χριστού, μην παρασυρόμενος από τα ανθρώπινα. «Ο Θεός δε θα σε σώσει για τα καλά σου έργα, ούτε θα σε καταδικάσει για τα λάθη και τις παραλήψεις σου», του τόνισε, «αλλά θα σε ελεήσει, ως παντελεήμων και φιλάνθρωπος, για την αγάπη σου προς Εκείνον και για την αγάπη σου προς τους αδελφούς Του τους ελαχίστους».
Κλείνοντας, δήλωσε πεπεισμένος πως ο νέος Πρεσβύτερος έχει λάβει πολλά χαρίσματα από τον Θεό και διαθέτει τα στοιχεία και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να διακονήσει την Εκκλησία και τον άνθρωπο και να τον οδηγήσει στη σωτηρία. «Είμαι σίγουρος ότι θα διανοήσεις την Εκκλησία μας επιτυχώς και αγιοπνευματικώς και θα φανείς αντάξιος των απαιτήσεων των καιρών και των προσδοκιών του Ποιμενάρχου και Αρχιεπισκόπου σου», κατέληξε.
