Το Σάββατο, 29 Ιουνίου, εορτή των Αγίων ενδόξων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος ιερούργησε στον Ιερό Ναό του Αγίου Στυλιανού, στην περιοχή Gymea του Σύδνεϋ, όπου πανηγυρίζει το αριστερό κλίτος του Ναού, αφιερωμένο στους Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους.
Τον Σεβασμιώτατο καλωσόρισε με εγκάρδιους λόγους ο Ιερατικώς Προϊστάμενος π. Κωνσταντίνος Βαρυπάτης, ο οποίος μετέφερε τα αισθήματα υιικής αγάπης και σεβασμού των ενοριτών του Αγίου Στυλιανού προς τον Ποιμενάρχη τους και του ευχήθηκε καταλλήλως για τη συμπλήρωση πέντε ετών καλλικάρπου Ποιμαντορίας του στην Αυστραλία.
«Ευχαριστούμε για την αγάπη που δείχνετε σε όλους μας, για τη θυσιαστική διακονία σας και για την πολύτιμη πνευματική καθοδήγηση που μας παρέχετε», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο π. Κωνσταντίνος και ακολούθησε η επίδοση στον Αρχιεπίσκοπο, από τη νεολαία της Ενορίας, ενός αναμνηστικού δώρου για τη χαρμόσυνη ημέρα της επετείου ενθρονίσεώς του.
Αντιφωνώντας ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος, αφού ευχαρίστησε άπαντες για τις εκδηλώσεις αγάπης προς το πρόσωπό του, υπενθύμισε ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία οτιδήποτε θετικό και ωφέλιμο επιτυγχάνεται, δεν οφείλεται σε ένα πρόσωπο μόνο, αλλά στην ενότητα και τη συνεργασία όλων των μελών της, του Αρχιεπισκόπου, των Επισκόπων, των κληρικών, των διακόνων και των πιστών που εργάζονται για τη δόξα του Θεού. «Για αυτό καλούμαστε να είμαστε ενωμένοι», επισήμανε, «διαφορετικά δεν θα μπορέσουμε να βαδίσουμε προς τη σωτηρία».
Στη συνέχεια, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας ανέλυσε το ευαγγελικό και το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας, εστιάζοντας ιδιαίτερα στις δοκιμασίες, τις κακουχίες και τα παθήματα που υπέμειναν οι Απόστολοι κατά την επιτέλεση του ιερού έργου της διάδοσης της διδασκαλίας του Χριστού στην οικουμένη.
Υπενθύμισε, μεταξύ άλλων, ότι από τους Δώδεκα Αποστόλους μόνο ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος δεν είχε μαρτυρικό θάνατο, μολονότι και εκείνος ταλαιπωρήθηκε πολύ κατά τον επίγειο βίο του.
Επίσης, παρουσιάζοντας στο εκκλησίασμα τις σχετικές αναφορές του Αποστόλου των Εθνών, από τη Β´ προς Κορίνθιους επιστολή του, διέκρινε ότι, παρόλο που οι περιγραφόμενες δοκιμασίες είναι ιδιαίτερα επώδυνες και σκληρές, ο Παύλος τις διηγείται με στωικότητα, σαν να αποτελούν αναπόφευκτα μέρος της ζωής κάθε ανθρώπου.
Ο Σεβασμιώτατος εμβάθυνε στη φράση «ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται», για να επισημάνει ότι πρόκειται για έναν επαναστατικό λόγο του Αποστόλου, ο οποίος διαμηνύει στους σύγχρονους Χριστιανούς ότι δεν έχουν αξία οι κοσμικές επιδιώξεις, όπως η απόκτηση εξουσίας και χρημάτων, η διασημότητα και η κοσμική καταξίωση.
Αντίθετα, το μήνυμα του Αποστόλου Παύλου, όπως επισήμανε, είναι ότι «ολοκληρωνόμαστε και γινόμαστε δυνατοί όταν περνούμε μέσα από το καμίνι των δοκιμασιών».
Τέλος, ορμώμενος από την ευαγγελική περικοπή, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας ανέλυσε τα της κανονικής ιερωσύνης και της αποστολικής διαδοχής, και ολοκληρώνοντας την ομιλία του ευχήθηκε στους πιστούς να έχουν την ευλογία των Πρωτοκορυφαίων Αποστολών και να τους μιμούνται ως προς την αγάπη και τον ζήλο που είχαν για τον Χριστό. «Να είναι η ζωή μας γεμάτη ζήλο όχι για τα του κόσμου, τα οποία είναι φθαρτά και εφήμερα, αλλά για τα τίμια, τα άγια και τα ευλογημένα», παρότρυνε κλείνοντας.
Σημειώνεται ότι παρόντες στο Ιερό Βήμα, συμπροσευχόμενοι, ήταν οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβος και Χαριουπόλεως κ. Βαρθολομαίος.
Περισσότερες φωτογραφίες:
