Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης κ. Αρσένιος τόνισε, ἐν πρώτοις καί μέ ἀφορμή τόν σχετικό λόγο τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Ἱεροσολυμίτου, Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης, τήν σημασία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στή ζωή τῶν χριστιανῶν, πού ἐπί τῶν ἡμερῶν μας ἔχει ἀτονήσει. Κατά δεύτερον, ἀναφέρθηκε στό ἱστορικό γεγονός τῆς εὐρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπό τήν Ἁγία Ἑλένη, τήν μητέρα τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, στήν Ἁγία Πόλη καί τῆς ὑψώσεώς του ἀπό τόν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Μακάριο κατά τόν 4ο αἰώνα, γιά νά μπορέσουν ἁπαξάπαντες νά τόν δοῦν καί νά λάβουν τήν εὐλογία του. Ἐπίσης, σημείωσε ὅτι παλαιότερα οἱ χριστιανοί ἔκαναν πολλάκις τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ κατά τή διάρκεια τῆς ἡμέρας∙ τό πρωΐ, τό βράδυ, πρίν καί μετά τό φαγητό, ὄχι μόνον γιά νά ὁμολογήσουν τήν πίστη τους, ἀλλά φέρνοντας στίς σκέψεις τους τίς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ, νά Τόν εὐχαριστήσουν γιά κάτι ἤ ἀκόμη νά Τόν παρακαλέσουν νά ἐκπληρώσει κάποια ἐπιθυμία τους.
Ἀκόμη, ἔκανε λόγο γιά τό ποιά στάση πρέπει νά ἔχουμε ὅταν κάνουμε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ καί τί συμβολίζει αὐτό πού πράτουμμε καθημερινῶς. Ὁ Τίμιος Σταυρός πρέπει νά χαράσσεται κανονικά, χωρίς βιασύνη μέ τά τρία δάκτυλα (μέγας, λιχανός καί μέσος) ἑνωμένα καλῶς εἰς τῦπον τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τά ἄλλα δύο (παράμεσος καί μικρός) μέσα στήν παλάμη, εἰς τῦπον τῶν δύο φύσεων τοῦ Κυρίου μας. Κάνοντας μία μικρή ὑπόκλιση τῆς κεφαλῆς μας, φέρομε τά τρία δάκτυλα στό μέτωπο, ἀφοῦ ὁ Χριστός εἶναι ἡ κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας καί γιά νά μᾶς φωτίσει τόν νοῦν, κατόπιν στήν κοιλία, ἀφοῦ κατοίκησε στήν κοιλία τῆς Παναγίας μας καί κατῆλθε ἕως Ἄδου ταμεῖον γιά νά μᾶς σώσει, μετά στόν δεξιόν ὦμο, ἀφοῦ κάθεται ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός, ὅπου κι ἐμεῖς ἐπιθυμοῦμε νά βρεθοῦμε, καί εἴτα στόν ἀριστερό, ἀφοῦ προασπιζόμαστε ἐκ τῶν ἐφόδων τοῦ διαβόλου, πού ἐξ ἀριστερῶν προσπαθεῖ νά μᾶς ὑποσκελίσει. Τέλος, ἀνασηκώνουμε τήν κεφαλή μας ὁμολογῶντας ἔτσι τήν πίστη μας στήν κοινή Ἀνάσταση. Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἐκτέθηκε σέ προσκύνηση ἱκανό τεμάχιο Τιμίου Ξύλου πού φυλάσσεται στόν Ἱ.Μ.Ναό τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.
