Ακολουθεί η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Σουηδίας κ. Κλεόπα την οποία θα εκφωνήσει στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Ευαγγελισμoύ της Θεοτόκου στο Όσλο της Νορβηγίας κατά την εορτή της Κοιμήσεως της Παναγίας. Στο πρόσωπο της Παναγίας εκπληρώνεται ο λόγος που κατέγραψε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, καθώς άκουγε τον Κύριο μας να λέγει: «ὁ πιστεύων τῷ πέμψαντί με, ἔχει ζωήν αἰώνιον καί εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλά μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν» (Ἰωάν. 5,24). Αφού σήμερα εορτάζουμε Πάσχα, γίνεται και πάλι επίκαιρος ο Κατηχητικός Λόγος του Ιερού Χρυσοστόμου, που τον διαβάζουμε εις ακρόασιν πάντων το βράδυ της Αναστάσεως: «Μηδείς φοβείσθω θάνατον· ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος.
Δείτε αναλυτικά:
Σήμερα, όλος ο χριστιανικός κόσμος ανά την οικουμένη, συνεορτάζει ένα ακόμα υπερφυές θαύμα, αυτό της σεβασμίας Κοιμήσεως και Μεταστάσεως της Κυρίας Θεοτόκου. Προσπαθώντας να κατανοήσουμε το μέγεθος του μεγαλείου Εκείνης, που έγινε «η υψηλοτέρα των ουρανών και καθαρωτέρα λαμπηδόνων ηλιακών», αναφωνούμε μαζί με τον ιερό υμνωδό: «Τείχισόν μου τάς φρένας Σωτήρ μου· τό γάρ τεῖχος τοῦ κόσμου ἀνυμνῆσαι τολμῶ, τήν ἄχραντον Μητέρα Σου…»
Και αν αγαπητοί μου, σε μνήμες αγίων της πίστεώς μας, αναρωτιόμαστε με ποιές λέξεις θα συνθέσουμε το εγκώμιό τους, πολύ περισσότερο για Εκείνην που είναι η Κεχαριτωμένη Μητέρα του Θεανθρώπου.
Αν ο ιερός ψαλμωδός αναφωνεί στον Θεό ότι η καρδιά του είναι έτοιμη να Τον ανυμνήσει, το ερώτημα που θα πρέπει να μάς απασχολεί είναι κατά πόσο και η δική μας καρδιά είναι πλημμυρισμένη από την ίδια δοξολογική διάθεση.
Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς αναφέρει ότι: «έτοιμη καρδιά σημαίνει καθαρή από υπερηφάνεια και ταπεινωμένη μπροστά στην μεγαλειώδη δύναμη και σοφία του Θεού». Αυτό άλλωστε δεν είναι και ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που συνθέτουν την προσωπικότητα της Κυρίας Θεοτόκου; Γι’ αυτό και ο Θεός ευαρεστήθηκε από την υπερβάλλουσα ταπεινοφροσύνη της και «ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ» (Λουκ. α΄ 48).
Γνωρίζουμε, εξάλλου, ότι ο Θεός αναπαύεται στους ταπεινούς ανθρώπους και τους χαριτώνει: «ἐπί τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ’ ἤ ἐπί τόν ταπεινόν καί ἠσύχιον καί τρέμοντα τούς λόγους μου»; (Ησ. 66,2).
Στην σημερινή εορτή αξιωνόμαστε να ζήσουμε ένα ακόμη υπερφυές θαύμα που συνδέεται με ένα ερώτημα, που απασχολεί το ανθρώπινο γένος, από την εμφάνισή του στον κόσμο μέχρι και της συντελείας των αιώνων, αν δηλαδή υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο; Την απάντηση μάς την δίδει η Παναγία Μητέρα, η οποία αξιώθηκε να κυοφορήσει τον χορηγό της ζωής.
Ο Υιός της την αξίωσε να λάβει μία επιπλέον δωρεά. Ενώ το σώμα της ακολουθεί το κοινό του βίου χρέος και τίθεται σε μνημείο, ταυτόχρονα ο τάφος της γίνεται κλίμακα προς τον ουρανό. Έτσι, ο τάφος και η νέκρωση δεν μπόρεσαν να την συγκρατήσουν στην γη, αφού την μετέστησε στους ουρανίους θαλάμους Εκείνος, που για λίγους μήνες ενοίκησε στην παρθενική Της μήτρα και την κατέστησε Αειπάρθενο.
Στο πρόσωπο της Παναγίας εκπληρώνεται ο λόγος που κατέγραψε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, καθώς άκουγε τον Κύριο μας να λέγει: «ὁ πιστεύων τῷ πέμψαντί με, ἔχει ζωήν αἰώνιον καί εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλά μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν» (Ἰωάν. 5,24). Αφού σήμερα εορτάζουμε Πάσχα, γίνεται και πάλι επίκαιρος ο Κατηχητικός Λόγος του Ιερού Χρυσοστόμου, που τον διαβάζουμε εις ακρόασιν πάντων το βράδυ της Αναστάσεως: «Μηδείς φοβείσθω θάνατον· ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος».
Σήμερα, η χάρις του Αγίου Πνεύματος και η ευκαιρία του εορτασμού της Θεομητορικής αυτής εορτής, μάς συνήγαγε στον πάνσεπτο αυτό ναό της Θεομήτορος, στον Μητροπολιτικό Ναό του Όσλο, για να συνεορτάσουμε και να συνευφρανθώμεν από το χαρμόσυνο αυτό γεγονός.
Ως πνευματικός σας πατέρας, παρακολουθώντας την πρόοδο και τα καλά έργα, των οποίων προΐστασθε, δοξολογώ το όνομα του Τριαδικού Θεού. Διαπιστώνω και παρακολουθώ και από κοντά, με πολλή χαρά και συγκίνηση, τις εργασίες ανακαινίσεως και αποκαταστάσεως που πραγματοποιούνται στον Μητροπολιτικό μας Ναό και στην αίθουσα δεξιώσεων, έργα σημαντικώτατα που συντελούνται χάρη στην ανύστακτη φροντίδα και επίβλεψη του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου κ. Αλεξάνδρου Λουκάτου, των εκλεκτών και αφοσιωμένων συνεργατών του στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, αλλά και χάρη στην ολόθερμη συμπαράσταση όλων σας.
Εύχομαι σύντομα ο έκπαγλος αυτός ναός της Ιεράς Μητροπόλεως Σουηδίας αποκατασταθείς πλήρως να συνεχίσει να αποτελεί το κόσμημα της τοπικής μας Εκκλησίας, που θα αναπαύει τους εισερχομένους και θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την πνευματική ανάταση και επικοινωνία με τον Θεό. Η διάθεσή σας αυτή επιμαρτυρεί αυτό που κι εμείς έχουμε υιοθετήσει ως σύνθημα στην πορεία μας και ο Ιερός Χρυσόστομος τόσο εύστοχα αναφέρει στις ομιλίες του: “Ουκ ιστάμεθα, πορευόμεθα γαρ”. Είμαστε διαρκώς και ακαταπαύστως εν κινήσει και εν δράσει.
Εύχομαι η Παναγία μας να μάς διατηρεί υπό την σκέπη και προστασία της, να γίνεται το απόρθητο τείχος της ζωής μας κι εμείς να πλησιάζουμε το σεβάσμιο εικόνισμά Της, αποθέτοντας τις προσευχές και τα δάκρυα μας, έχοντας την βεβαιότητα ότι απομακρύνεται από κοντά Της κατησχυμένος, “αλλ’ αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα προς το συμφέρον της αιτήσεως”.
Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και σε όλους σας!
