Τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων 2019, ἤτοι τήν 23ην Ἰουνίου, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αὐστρίας, Ἔξαρχος Οὑγγαρίας καί Μεσευρώπης κ. Ἀρσένιος ἐπισκέφθηκε τήν ὁμώνυμη Ἐνορία εἰς Klagenfurt καί προεξῆρχε τῆς Θείας Λειτουργίας πλαισιούμενος ὑπό τοῦ Πρεσβυτέρου καί Ἐφημερίου αὐτῆς Δημητρίου Μακρῆ, τοῦ σέρβου Πρεσβυτέρου Ljubomir Radovanov καί τοῦ Ἀρχιδιακόνου Μαξίμου Rudko.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας ἀναφέρθηκε μέ ἀφορμή τήν φράση τοῦ θείου Παύλου ἀπό τήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή του „῞Οσοι γάρ εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε“ (γ΄ 27), στή σημασία τῶν λέξεων „Χριστόν ἐνεδύσασθε“ τονίζοντας ὅτι τό βάπτισμα ἐνδύει τόν ἄνθρωπο μέ τόν Χριστό. Γεννιέται μέσα σ᾽ αὐτόν ὁ Χριστός καί ἀρχίζει ὁ καινούργιος αὐτός ἄνθρωπος νά λειτουργεῖ στόν κόσμο ὡς ἄλλος Χριστός. Μάλιστα διά τοῦ ἁγίου βαπτίσματος ἀρχίζει οὐσιαστικά καί αὐτό πού ὀνομάζεται στήν ᾽Εκκλησία μας πνευματική ζωή. ῾Ο πιστός ζεῖ τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ζεῖ δηλαδή τόν Χριστό καί ὡς Χριστός, προσπαθώντας ἀδιάκοπα νά κρατάει καθαρή τήν καρδιά του ἀπό τίς ἐπήρειες τοῦ κακοῦ. Τοῦτο βεβαίως προϋποθέτει τήν ἐμπιστοσύνη μας στόν Θεό. Ὅπως τά ἄνθη τοῦ ἀγροῦ δέν κοπιάζουν οὔτε γνέθουν (Ματθ. στ΄ 28) καί τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ δέν σπείρουν οὔτε θερίζουν (Ματθ. στ΄ 26), ἀλλά ἀφήνονται στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἔτσι κι ἐμεῖς θά πρέπει νά Τόν ἐμπιστευόμαστε ἀπολύτως καί νά μήν ἀγωνιοῦμε γιά τήν ζωή μας. Ὅταν ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί ταπείνωση ὅλα τά προβλήματά μας λύνονται. Τά προηγούμενα ἀποτελοῦν ἰσχυρό ἀντίδοτο ἔναντι πάσης φύσεως φόβου καί ψυχικῶν νοσημάτων, πού μποροῦν νά προκύψουν λόγῳ τοῦ ἄγχους τῆς καθημερινότητας στήν οἰκογένεια, ἀλλά καί στό ἐπαγγελματικό μας περιβάλλον. Μάλιστα πολλοί Πατέρες τονίζουν, ὅτι ἡ θεία πρόνοια πολλάκις ἐμποδίζεται ἀπό τόν ἐγωϊσμό τοῦ ἀνθρώπου καί τήν πεποίθησή του πώς μπορεῖ νά τακτοποιήσει μόνος του τά ἰδικά του ζητήματα πού δέν μποροῦν ἀνθρωπίνως νά ἀντιμετωπιστοῦν. Τέλος, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας προέτρεψε τούς πιστούς νά μιμηθοῦν τούς καθόλου ἁγίους ἀθλητάς τῆς πίστεώς μας πού ἑορτάζουν σήμερα, οἱ ὁποῖοι μᾶς καλοῦν νά γίνουμε μιμητές τους ὡς ἔκφραση ἀγάπης καί ἐμπιστοσύνης πρός τόν Θεό.
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἀκολούθησε ἑόρτια τράπεζα, ὅπου ὅλοι εἶχαν τήν εὐκαιρία νά συζητήσουν μέ τόν Ἐπίσκοπό τους καί νά λάβουν τήν εὐλογία του. Μάλιστα τοῦ ζήτησαν νά μποροῦν νά ἐκκλησιάζονται πιό συχνά μέ τόν Σεβασμιώτατο νά τούς διαβεβαιώνει ὅτι θά ἀνταποκριθεῖ στό αἴτημά τους.
