Εγκύκλιος Αρχιεπισκόπου Καναδά για Ευαγγελισμό και 25η Μαρτίου

Μ Α Ρ Τ Ι Ο Σ 2 0 2 3

Θεοφιλεστάτους Επισκόπους, Ευλαβεστάτους Ιερατικώς Προϊσταμένους, Εντιμοτάτους Προέδρους και Αξιότιμα Μέλη των Δ.Σ., Φιλοπτώχους Αδελφότητες, Διδασκάλους, Διδασκάλισσες, Μαθητές και Μαθήτριες, Νεολαία των Κοινοτήτων και άπαν το ευλαβές πλήρωμα της Ελληνικής Ορθοδόξου Αρχιεπισκοπής Καναδά

Χαίρε κεχαριτωμένη…

Αρχιεπισκόπου Καναδά Σωτηρίου

Εκτελώντας το θέληµα του Θεού, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ κατεβαίνει στη γη. Με δέος στέκεται µπροστά στην Παρθένο. Μειλίχια της λέγει «Χαίρε κεχαριτωµενη, ο Κύριος µετά σου». Και συνεχίζει ο Γαβριήλ. «Μη φοβού Μαριάµ, εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν… Πνεύµα άγιον επελεύσεται επί σε και δύναµις Υψίστου επισκιάσει σοι, διό και το γεννώµενον άγιον κληθήσεται υιός Θεού… ότι ούκ αδυνατήσει παρά τω Θεώ παν ρήµα». Και σε όλα αυτά απήντησε η Μαριάµ. «Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό µοι κατά το ρήµα σου».

«Σήµερον της σωτηρίας ηµών το κεφάλαιον και του απ’ αιώνος µυστηρίου η φανέρωσις. Ο υιός του Θεού, υιός της Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται».

Η Παρθένος βρήκε χάρη από τον Θεό, γιατί ήταν κεχαριτωµένη. Αυτό το κεχαριτωµένη σηµαίνει, ότι είχε την αγνή διάθεση να ακούσει και να υπακούσει στο θέληµα του Θεού. Γι’ αυτό και ο Θεός ήταν µαζί της. Έχουµε εµείς και ο κάθε άνθρωπος αυτή την αγνή διάθεση να ακούµε και να υπακούµε στο θέληµα του Θεού για να είναι ο Θεός µαζί µας; Για να βρίσκουµε κι εµείς χάρη από τον Θεό. Για να κατοικεί και να εµπεριπατεί µέσα µας ο Χριστός και να µας σώζει.

Η Παρθένος είπε «Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό µοι κατά το ρήµα σου». Εσύ κι εγώ λέµε πάντα «γενηθήτω το θέληµά Σου»; Κι αν το λέµε, το λέµε πάντα µε την καρδιά µας ή µόνο µε τα χείλη; Το κάνουµε καθηµερινό µας βίωµα; Προσπαθούµε πάντοτε ό,τι κάνουµε, αυτό να είναι το θέληµα του Θεού; Μόνο εάν έχουµε αγνή διάθεση και πάντοτε κάνουµε το θέληµα του Θεού, η σωτηρία την οποία έφερε ο Χριστός, θα είναι δική µας και η επιστροφή µας στον παράδεισο, δηλαδή στους ουρανούς, εγγυηµένη.

Διπλή, όµως, είναι η σηµερινή γιορτή. Ο ευαγγελισµός της ελευθερίας µας και της σωτηρίας µας από τα δεσµά της αµαρτίας και ο ευαγγελισµός της ελευθερίας του ελληνικού έθνους και του ορθοδόξου γένους.

«Τέτοια ηµέρα διάλεξε η σπλαχνική Μαρία να πει στον Κύριο του παντός που τ’ άψυχα εµψυχώνει, κοίτα στη γη τους χριστιανούς που µ’ άπειρη λατρεία εµέγιορτάζουν σήµερα, πόση σκλαβιά πλακώνει».

Άκουσε ο Θεός τη θερµή προσευχή της σπλαχνικής Μαρίας, αλλά και την προσευχή των δεινοπαθούντων χριστιανών. Στα τετρακόσια χρόνια που «όλα τά ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» οι χριστιανοί δεν ξέχασαν τον αληθινό Θεό. Υπέφεραν τα πάνδεινα, αλλά κράτησαν την πίστη τους. Αυτή η πίστη τους, τους κράτησε Έλληνες και τους έδωσε και τη λευτεριά τους.

Επίγειο άγγελο έστειλε τώρα ο Θεός, τον Παλαιῶν Πατρῶν Γερµανό. Κι εκείνος έφερε το µήνυµα του ξεσηκωµού και της λευτεριάς. Ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης και στο όνοµα της Αγίας Τριάδας όρκισε τα παλληκάρια. Έγινε ξεσηκωµός παντού. Η αδικία, ο πόνος και το κλάµα των χριστιανών έγινε κύµα αντρειωµένο και βροντοφώναξε: «µέριασε βράχε να διαβώ». Ο βράχος, που καταπλάκωνε τα στήθια της Ελλάδας και των χριστιανών, έπεσε. Η λευτεριά, λυγερόκορµη, έκανε τον περίπατό της σ’ ένα µικρό µέρος της Ελλάδας.

Το ελληνικό έθνος, γένος και κράτος, από αρχαιοτάτων χρόνων έχει κάνει θαύµατα. Κανένα άλλο έθνος δεν έχει την ιστορία του. Γιατί κανένα άλλο έθνος δεν προσέφερε τόσα στην ανθρωπότητα, όσα το ελληνικό έθνος. Μεσουράνησε στον χρυσό αιώνα του Περικλή, αλλά και στην υπερένδοξη ιστορία της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Διαλύθηκε και ξαναζωντάνεψε, όπως ο φοίνικας από την στάχτη του. Στη νεώτερη µετεπαναστατική ιστορία του πέρασε µεγάλες µπόρες και φουρτούνες, όπως οι Βαλκανικοί πόλεµοι. Ο Α’ Παγκόσµιος Πόλεµος. Η Μικρασιατική καταστροφή. Ο Β΄ Παγκόσµιος Πόλεµος. Και µε όλα αυτά κατάφερε να βγει αντρειωµενο, σήµερα, ισότιµο µέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Υπάρχουν µερικά ερωτήµατα εδώ. Γιατί δε συνέχισε την ιστορία του, όπως στον χρυσό αιώνα της αρχαιότητας; Γιατί διαλύθηκε το 1453; Γιατί υπέφερε τα όσα υπέφερε στη Μικρασιατική καταστροφή; Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες. Ίσως, διότι όταν βρέθηκε σε ευηµερία παραδόθηκε στη χλιδή. Ίσως, γιατί ξέχασε τον ίδιο τον Θεό. Ίσως, γιατί εγκατέλειψε τη γραµµή της τίµιας εργασίας, της ηθικής, του σεβασµού του Θεού και των ανθρώπων.

Σήµερα το ελληνικό έθνος ευηµερεί στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσµο, όπου υπάρχουν Έλληνες. Οι ίδιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν παντού. Και ο κάθε Ἕλληνας πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός και πολύ επιφυλακτικός. Να ρωτάει καθηµερινά. Σέβοµαι τις αξίες που κήρυξαν οι αρχαίοι Έλληνες; Είµαι ορθόδοξος και µάλιστα εν επιγνώσει ορθόδοξος; Στέκοµαι στις ρίζες του έθνους µου και της Ορθοδοξίας µου; Όποιος χάσει αυτές τις αρχές ξεριζώνεται, γκρεµίζεται και χάνεται.

Ευλογηµένοι µου χριστιανοί, στη διπλή µας γιορτή, ζήστε σήµερα τη λευτεριά από την αµαρτία. Δοξάστε τον Θεό και ευγνωµονείτε την Παρθένο Μαρία. Κρατείστε τις αρχές που χάραξαν οι αρχαίοι πρόγονοί µας. Καµαρώστε τον ηρωϊσµό των προγόνων µας που µας χάρισαν τη λευτεριά µας. Δείξτε σεις και ο καθένας µας τον ίδιο ηρωϊσµό, κρατώντας τις αρχές του έθνους µας και της Ορθοδοξίας µας. Μεταλαµπαδεύστε όλοι τις ίδιες ιδέες και τις ίδιες αρχές στα παιδιά σας. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να γιορτάζουµε τη διπλή µας γιορτή. Όταν τα τηρούµε αυτά θα µας ευλογεί ο Θεός και θα συνεχίζουµε την ανεπανάληπτη ιστορία του έθνους µας µέσα σε όλα τα έθνη της ανθρωπότητας.

Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω ο Καναδάς! Ζήτω η Ελευθερία!

Με πατρική αγάπη και θερμές ευχές

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

Ο ΚΑΝΑΔΑ ΣΩΤΗΡΙΟΣ