Σε πανηγυρική και χαρμόσυνη ατμόσφαιρα εορτάσθηκε στο Σεπτό Κέντρο της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας η μεγάλη Εορτή της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Στη Θεία Λειτουργία, που τελέστηκε την Τετάρτη, 25 Δεκεμβρίου 2024, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, προεξήρχε η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και συλλειτούργησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Φιλαδελφείας Μελίτων, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίος, Μύρων Χρυσόστομος, Ικονίου κ. Θεόληπτος, Προύσης κ. Ιωακείμ και Σελευκείας κ. Θεόδωρος. Συμμετείχαν, επίσης, οι Ηγούμενοι των Ι. Μονών Βατοπαιδίου Αγίου Όρους, Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Εφραίμ και Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου Έσσεξ, Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Πέτρος.
Κατά τη διάρκειά της, ο Παναγιώτατος χειροτόνησε στο βαθμό του Πρεσβυτέρου τον διάκονο Βαρνάβα Χριστοδούλου, αδελφό της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου Έσσεξ.
Ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Βοσπόριος, ανέγνωσε την Πατριαρχική Απόδειξη για την εορτή των Χριστουγέννων.
Εκκλησιάστηκαν κληρικοί, αγιορείτες Μοναχοί, εκπρόσωποι χριστιανικών κοινοτήτων της Πόλεως, ο Εξοχ. Πρέσβυς της Ελλάδος στην Τουρκία κ. Θεόδωρος Μπιζάκης, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας υπό τον Γενικό Γραμματέα της Αδελφότητός τους “Παναγία η Παμμακάριστος”, Εντιμολ. κ. Κωνσταντίνο Δεληκωσταντή, Άρχοντα Διδάσκαλο του Γένους, ο Γενικός Πρόξενος της Ουκρανίας στην Πόλη, Εντιμ. κ. Roman Nedilskyi, και ο Πρόξενος της Ελλάδος Εντιμ. κ. Θεόφιλος Γεωργάκης, και πλήθος πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό.
Ακολούθως, ο Παναγιώτατος δέχθηκε στο Πατριαρχικό Γραφείο τον Εξοχ. Πρέσβυ της Ελλάδος με τον οποίο αντήλλαξε θερμές εόρτιες ευχές, ζητώντας του να μεταφέρει προς την Ελληνική Πολιτεία και τον ευσεβή ελληνικό λαό τις Χριστουγεννιάτικες ευχές και την αγάπη της Μήτρος Εκκλησίας. Στη συνέχεια δέχθηκε σε ακρόαση τον Ηγούμενο της Ι. Μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους, Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη κ. Εφραίμ, με μέλη της αδελφότητός του και λαϊκούς συνεργάτες του.
Στη συνέχεια, κατά την εόρτιο δεξίωση στην παρακείμενη Πατριαρχική Αστική Σχολή Μαρασλή, η οποία μετά την ανακαίνισή της εξυπηρετεί τις ανάγκες του Πατριαρχείου, ο Παναγιώτατος απηύθυνε πατρικές νουθεσίες και συμβουλές προς τον νεοχειροτονηθέντα Πρεσβύτερο της Εκκλησίας. Μεταξύ άλλων, είπε:
“Σήμερον, κατέστης Οσιολογιώτατε, ιερεύς του Υψίστου, λειτουργός των Μυστηρίων Του. Εις το εξής, θα έχης το προνόμιον να ατενίζης κατενώπιόν σου την αγίαν Αναφοράν, να υψώνης γεγυμνωμέναις χερσί το Πανάγιον Σώμα του Κυρίου και θα βιώνης εν τη Θεία Ευχαριστία την παρουσίαν Του. Όπως προσφυώς επεσήμανεν ο Άγιος Σωφρόνιος ο Αθωνίτης, «όσον και εάν επαναλαμβάνωμεν την διακονίαν ταύτην, την δοθείσαν εις ημάς κατά την αγαθήν περί ημών πρόνοιαν Αυτού, όσον και εάν πληρούμεθα συνεχώς νέας πείρας εκ της διεισδύσεως εις την λειτουργικήν πραγματικότητα, ουδέποτε φθάνομεν το “τέλος” αυτής. Εν τούτοις, είμεθα εν χαρά και φόβω, κοινωνούμεν της Θείας Ζωής και δεν δυνάμεθα πλέον να αποσπασθώμεν εκ του αποκαλυπτομένου εις ημάς ασυλλήπτως μεγάλου σχεδίου του Δημιουργού και Πατρός ημών. Αληθώς ο Θεός υπερηγάπησε και εκάλεσεν ημάς, ίνα είμεθα μετ᾽ Αυτού εις τους αιώνας των αιώνων» (Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ, 1993, Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστι, Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας, σ. 350).
Αυτήν την μαρτυρίαν πρέπει να αποπνέη η όλη παρουσία και η βιοτή σου. Ο ιερεύς είναι ψυχή τε και σώματι αφιερωμένος εις την αγίαν αποστολήν του. Πιστός εις την κλήσιν του Χριστού, πάντοτε λέγει και πράττει όσα εκήρυξε και ειργάσθη ο Χριστός, ο ενανθρωπήσας Λόγος του Θεού, εις το γεγονός του Σταυρού και της Αναστάσεώς Του, εις την Εκκλησίαν Του και διά την Εκκλησίαν Του, την σάρκα της οποίας ανέλαβε.
Το πνευματικόν και ποιμαντικόν σου έργον πρέπει να επιτελήται με διάκρισιν, λεπτότητα, ενσυναίσθησιν και με σεβασμόν των προσωπικών χαρακτηριστικών των ανθρώπων με τους οποίους συναντάσαι. Δεν υπάρχει αφηρημένη και απρόσωπος ποιμαντική. Με την στάσιν σου και την συμπεριφοράν σου πρέπει να αναδεικνύης την παγκοσμιότητα της εν Χριστώ σωτηρίας και την δύναμιν της χριστιανικής αγάπης, η οποία αφ᾽ ενός δεν γνωρίζει όρια, αφ᾽ ετέρου δε είναι πάντοτε συγκεκριμένη και προσωποκεντρική μέριμνα διά τον πλησίον.”
Και ο Πατριάρχης πρόσθεσε :
“Ελέγετο προ μερικών δεκαετιών, όπως έχομεν αναφέρει και εις άλλην ευκαιρίαν, ότι ο θεολόγος και ο ιερεύς οφείλουν να κρατούν «στο ένα χέρι την Βίβλο και στο άλλο την εφημερίδα», εν τη εννοία ότι, ομού μετά της θεολογίας, απαραίτητος είναι και η ενημέρωσις περί των ανθρωπίνων πραγμάτων, η γνώσις των υπαρξιακών αναγκών και των οραμάτων του συγχρόνου ανθρώπου, των κοινωνικών προβλημάτων, του πνεύματος της εποχής και των τάσεων του πολιτισμού. Σήμερον, βεβαίως, οι πάντες κρατούν το μαγευτικόν και πανέξυπνον smart phone, το οποίον εμπεριέχει τα πάντα, ακόμη και το κείμενον της Βίβλου, χωρίς να είναι βέβαιον ότι οι χρήσται θα το αναζητήσουν μέσα εις την πληθώραν των ψηφιακών δεδομένων, των data.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Περγάμου και παγκοσμίου κύρους θεολόγος Ιωάννης Ζηζιούλας έλεγεν ότι αυτό που ήτο διά τους μεγάλους Πατέρας της Εκκλησίας του τετάρτου αιώνος η ελληνική φιλοσοφία ως πρόκλησις διά την χριστιανικήν θεολογίαν, είναι εις την σύγχρονον εποχήν η επιστημονική γνώσις και η πρόοδος της τεχνολογίας. Η συνάντησις θεολογίας και επιστήμης πρέπει να είναι σήμερον διάλογος δύο μεγάλων δυνάμεων που διακονούν τον άνθρωπον, όχι δύο αντιπάλων αλλά δύο εταίρων και συνεργατών. Είμεθα βέβαιοι ότι εσύ, αγαπητέ Πρεσβύτερε Βαρνάβα, κατανοείς αυτήν την ανάγκην βαθέως, ως ειδικός εις τους ηλεκτρονικούς υπολογιστάς και αριστούχος θεολόγος.
Ανήκεις εξ άλλου εις τον κλήρον του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίον ποτέ δεν υπήρξεν εκφραστής μιάς εσωστρεφούς και κλειστής Ορθοδοξίας, κατά το Κυριακόν «Ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη» (Ματθ. ε´, 14). Ποτέ, επίσης, δεν είχε συντηρητικώς εστραμμένα τα όμματα προς το παρελθόν αλλά, εν τη βεβαιότητι ότι η Παράδοσις είναι η ιδία η ζωή της Εκκλησίας εν τη αδιαλείπτω συνεχεία και συνοχή αυτής, εξήγγελλε και εξαγγέλλει το Ευαγγέλιον της εν Χριστώ ελευθερίας επικαίρως εις το εκάστοτε παρόν. Η εσωστρέφεια και η κλειστότης, όπου και όταν εμφανίζωνται, μαρτυρούν εσωτάτην αλλοίωσιν της εκκλησιαστικής ζωής και της πνευματικότητος, αι αιτίαι και αι επιπτώσεις της οποίας είναι δυσκόλως ιάσιμοι, αφού κατά κανόνα δεν καταγράφονται ως κίνδυνος.”
Ακολούθως, ο Οικουμενικός Πατριάρχης δέχθηκε, στον ίδιο χώρο, τις εγκάρδιες ευχές των Εντιμ. Δημάρχων Beyoğlu (Πέρα) κ. İnan Güney, Şişli κ. Resul Emrah Şahan, και Sariyer κ. Mustafa Oktay Aksu, καθώς και του εκπροσώπου του Δήμου Beşiktaş. Στη σύντομη ομιλία που πραγματοποίησε στην τουρκική γλώσσα, ευχαρίστησε αυτούς και τους συνεργάτες τους για την παρουσία τους, υπογραμμίζοντας ότι αυτή δεικνύει πνεύμα ενότητας και αλληλεγγύης. Υπογράμμισε δε ότι επιθυμία του είναι να κυριαρχήσει ανάλογο πνεύμα και στη Μέση Ανατολή, όπου χιλιάδες συνάνθρωποί μας, ιδιαιτέρως παιδιά, ζουν στην σκιά του πολέμου, και απηύθυνε εκ νέου έκκληση για την επικράτηση της ειρήνης.
“Προσευχόμαστε στον Παντοδύναμο Θεό να σταματήσει η αιματοχυσία”, είπε ο Πατριάρχης εκφράζοντας την ελπίδα ότι οι πολιτικοί, μέσω του διαλόγου, θα βάλουν ένα τέλος στις πολεμικές συγκρούσεις. Ιδιαιτέρως δε για την κατάσταση στην Συρία, δήλωσε και πάλι την συμπαράστασή του προς το Παλαίφατο Πατριαρχείο Αντιοχείας και ευχήθηκε οι νέοι κυβερνήτες της χώρας να υπηρετήσουν όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, καθώς όλοι είναι παιδιά του ίδιου Θεού. Ολοκληρώνοντας την σύντομη ομιλία του εξέφρασε την χαρά του για την επικείμενη επίσκεψη του Πάπα στην Τουρκία, και ευχήθηκε καλά Χριστούγεννα σε όλους τους χριστιανούς που ζουν στην χώρα, και καλή χρονιά σε όλους τους πολίτες.
Το μεσημέρι, ο Πατριάρχης ευλόγησε την τράπεζα που παρετέθη στην Μαράσλειο, στην οποία, για πρώτη φορά, προσεκάλεσε να παρακαθήσουν μοναχικοί ρωμηοί της Πόλεως, για να συνεορτάσουν μαζί με τον πνευματικό τους πατέρα, σε οικογενειακή ατμόσφαιρα, τα Χριστούγεννα.
Φωτογραφίες: Νίκος Παπαχρήστου.