Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος απένειμε την Δευτέρα, 2 Νοεμβρίου 2020, στο Πατριαρχικό Παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέου στο Φανάρι, το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου στον Πανοσιολ. κ. Στέφανο Τόμα, κληρικό της Ι.Μητροπόλεως Γερμανίας, παρουσία κληρικών και λαϊκών της Πατριαρχικής Αυλής.
“Εν χαρά και κατανύξει πραγματοποιείται εις το Ιερόν Πατριαρχικόν Παρεκκλήσιον του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου η χειροθεσία σου εις Αρχιμανδρίτην του Οικουμενικού Θρόνου”, είπε ο Παναγιώτατος απευθυνόμενος προς τον π. Στέφανο και συνέχισε: “Τιμάται τοιουτοτρόπως η εύορκος εκκλησιαστική μαρτυρία σου, κύρια χαρακτηριστικά της οποίας υπήρξαν η απόλυτος αφοσίωσις εις την Αγίαν του Χριστού Μεγάλην Εκκλησίαν και εις την οικουμενικήν αποστολήν της, καθώς και η αφιέρωσίς σου εις την θεολογικήν έρευναν και εργασίαν. Την γνησιότητα του εκκλησιαστικού σου φρονήματος επιβεβαιοί η πιστότης και η υπακοή σου προς τον Ιερώτατον Μητροπολίτην Γερμανίας κ. Αυγουστίνον, ο οποίος σε περιβάλλει με αγάπην, εμπιστοσύνην και πατρικήν στοργήν. Διά της διακονίας σου εις την Γερμανίαν αναδεικνύεται ο υπερεθνικός χαρακτήρ της Ορθοδοξίας και ακυρούται ο άκαιρος ισχυρισμός εκείνων, οι οποίοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Ορθοδοξία παραμένει εγκλωβισμένη εις τον ορθοδοξισμόν και τον εθνοφυλετισμόν. Περιεβλήθης το τίμιον ράσον, εν βεβαία πεποιθήσει ότι ο θεολόγος ολοκληρούται, και θεολογικώς, ως κληρικός. Όντως, η διακονία της Εκκλησίας και η ποιμαντική πράξις είναι «θεωρίας επίβασις» και η θεολογική παιδεία αποτελεί εμπλουτισμόν και στηριγμόν διά το έργον του κληρικού”.
Στη συνέχεια ο Οικουμενικός Πατριάρχης επαίνεσε τον νέο Αρχιμανδρίτη για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του να μελετήσει το εκκλησιαστικό έργο, τα συγγράμματα και την θεολογία του αγίου Γενναδίου Σχολαρίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, και του έδωσε πατρικές συμβουλές και νουθεσίες.
“Εις αυτήν την χαρμόσυνον στιγμήν της ζωής σου, υπενθυμίζομεν ότι είναι μεγάλη ευλογία και προνόμιον διά σε το γεγονός ότι ανήκεις εις τον κλήρον του Οικουμενικού Θρόνου, του φυλάσσοντος αμετακινήτως τας Αποστολικάς και Πατερικάς παραδόσεις, το δόγμα, το ήθος και τον πολιτισμόν της Ορθοδοξίας. Πρέπει να αισθάνεσαι υπερήφανος δι᾿ αυτό, αλλά και να κατανοής ότι η τιμή αύτη συνεπάγεται ιδιαιτέρας ευθύνας, δέσμευσιν και ολικήν αφιέρωσιν, αποφασιστικότητα να αγωνίζεσαι διά τα δίκαια της Μεγάλης Εκκλησίας, τα οποία αποτελούν το θεμέλιον της ενότητος και της συνοδικής ταυτότητος της Ορθοδοξίας. Όταν αυτά αμφισβητούνται, κλονίζεται ολόκληρον το οικοδόμημα της Εκκλησίας. Συμμεριζόμεθα την χαράν σου. Να συνεχίσης την διακονίαν σου με πιστότητα εις την παρακαταθήκην της πίστεως, και με πνεύμα ανοικτοσύνης προς τον άνθρωπον και τον πολιτισμόν. Να είσαι πάντοτε απαιτητικός προς τον εαυτόν σου. Δεν ανήκεις εις τον εαυτόν σου, αλλά εις την Εκκλησίαν, όπως εξ άλλου κάθε κληρικός. Σε συνοδεύουν αι ευχαί και αι προσευχαί πάντων των εν Φαναρίω αδελφών σου, όλων μας εδώ, φυλάκων των πατρώων παραδόσεων. Ο φιλάνθρωπος Δοτήρ παντός αγαθού να ευλογή την ζωήν και τα έργα σου και να κατευθύνη την πορείαν σου εν τη Αγία Εκκλησία Αυτού. Άξιος!”.
Στην αντιφώνησή του ο Πανοσιολογιώτατος ευχαρίστησε τον Παναγιώτατο για την απονομή του οφφικίου το οποίο χαρακτήρισε μεγάλη ευλογία και τιμή. Μεταξύ άλλων σημείωσε:
“Υπάρχουν στιγμές στην ζωή κάθε ανθρώπου οι οποίες μπορούν να χαρακτηρισθούν ιερές και ιδιαίτερες. Μία από τις ποιό ευλογημένες στιγμές στην ζωή μου είναι και η παρούσα, διότι με την πατρική και Πατριαρχική Σας ευλογία, Παναγιώτατε, με αξίωσε η Πρόνοια και το Έλεος του Μεγάλου Θεού και η χάρις της Παναγίας Φανερωμένης να ξαναβρεθώ μετά από παραπάνω από ένα χρόνο και δύο μήνες στο ιερό και μαρτυρικό κέντρο της Αγίας και Μεγάλης μας του Χριστού Εκκλησίας, στο Φανάρι των εθνών, σε αυτό τον ευλογημένο τόπο που όλοι οι καλοπροαίρετοι ορθόδοξοι απανταχού της γης τον έχουν στην καρδιά τους.
Ο χρόνος που πέρασε από την στιγμή που πήρα το επουράνιο δώρο της ιερωσύνης από τα πατριαρχικά και πατρικά Σας χέρια, σε τόπο άγιο, στον χώρο τού τότε περικαλλούς Καθολικού της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Παναγίας Φανερωμένης της Κυζίκου, ήταν ένας χρόνοπλήρης πνευματικών και ποιμαντικών εμπειριών, σε μια από τις πιο ευλογημένες αυλές του Πατριαρχείου μας στην δυτική Ευρώπη, στην Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας, στην ενορία της Αναλήψεως του Κυρίου, στο Βερολίνο. Δοξάζω με όλη τη δύναμη της ψυχής τον εν Τριάδι δοξαζομένο Θεό, και ευχαριστώ για την αγάπη Σας, όπως και για την αγάπη του Σεβασμιωτάτου μας Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου και του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Χριστουπόλεως κ. Εμμανουήλ προς την αναξιότητά μου”.
Αμέσως μετά ο π.Στέφανος δέχθηκε τις συγχαρητήριες ευχές των παρισταμένων.