Ξημερώνοντας η 6η Οκτωβρίου 2024, ένα ιστορικό ορόσημο επισφραγίστηκε για την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας. Εκ των σεπτών χειρών του Πρώτου της Ορθοδοξίας κ.κ. Βαρθολομαίου και σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, ενώπιον χιλιάδων ευσεβών χριστιανών που συμμετείχαν στην Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στο στάδιο International Convention Centre του Σύδνεϋ, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος παρέλαβε επισήμως το προσφάτως εγκριθέν νέο Σύνταγμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.
Η Θεία Λειτουργία σηματοδότησε τη συμπλήρωση ενός αιώνα παρουσίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην πέμπτη ήπειρο.
Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε την Πατριαρχική Θεία Λειτουργία
Στην ιστορική Θεία Λειτουργία επί τω εορτασμώ της εκατονταετηρίδος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, η οποία τελέστηκε προεξάρχοντος του Προκαθημένου της Ορθοδόξου Εκκλησίας κ.κ. Βαρθολομαίου και συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Μακαρίου, των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων, μελών της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου, των Σεβασμιωτάτων και Θεοφιλεστάτων Ιεραρχών:Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ, Σεβαστείας κ. Σεραφείμ, Ίμβρου και Τενέδου, κ. Κυρίλλου, Μιλητουπόλεως κ. Ιακώβου, Μαγνησίας κ. Χριστοδούλου και Νικοπόλεως κ. Θεμιστοκλή (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), και κληρικών και μοναχών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, παρίσταντο, μεταξύ άλλων, ο Πρωθυπουργός της Νέας Νοτίου Ουαλίας, κ. ChrisMinns, Υπουργός Μικρών Επιχειρήσεων, Περιουσίας και Πολυπολιτισμικότητος ΝΝΟ, κ. SteveKamper, άλλοι Αυστραλοί Υπουργοί, Βουλευτές και Γερουσιαστές, ο Υφυπουργός Πολιτισμού της Ελλάδος, κ. Ιάσων Φωτήλας, εκπροσωπών την Ελληνική Κυβέρνηση, Πρέσβεις και Πρόξενοι, Άρχοντες της Μ.τ.Χ.Ε., και οι γονείς του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, Εμμανουήλ και Φωτεινή Γρινιεζάκη.
Φωτογραφίες: Νίκος Παπαχρήστου
“Ἀληθῶς, ἡ χαρά ἡμῶν πεπλήρωται σήμερον, διότι κοινωνοῦμεν ἐν Χριστῷ, ἐν τῷ Ποτηρίῳ τῆς Ζωῆς, καί γινόμεθα σύσσωμοι καί σύναιμοι Χριστοῦ καί συναπτόμεθα, δι᾽ Αὐτοῦ προς ἀλλήλους καί φανεροῦμεν τό ἅγιον Σῶμα Του, τουτέστι τήν Ἁγίαν ἡμῶν Ἐκκλησίαν, ἥτις ὡς Μήτηρ φιλόστοργος «ἐπισυνάγει τά νοσσία ἑαυτῆς ὑπό τάς πτέρυγας» (Μτ. 23, 37) καί παρηγορεῖ εἰς τάς θλίψεις καί τάς δοκιμασίας, καί συναίρει μετά τῶν τέκνων της τόν σταυρόν αὐτῶν, καί χαίρει μετά χαιρόντων, καί συνευφραίνεται μετά τῶν εὐφραινομένων καί συμπορεύεται μετά τῶν κοπιώντων, καί συστενάζει μετά τῶν ὀδυνομένων καί κλαίει μετά τῶν κλαιόντων καί, ἐν ἑνί λόγῳ εἰπεῖν, ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία όχι ἁπλῶς καί μόνον περιλαμβάνει ἁπάσας τάς ἐκφάνσεις τοῦ ἀνθρωπίνου βίου, ἀλλά συνιστᾷ τό ὅλον τοῦ ἀνθρώπου, διότι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ ὅλος καί ὁ παρατεινόμενος εἰς τούς αἰῶνας Χριστός”, τόνισε, μεταξύ άλλων, κατά την αντιφώνησή του ο Παναγιώτατος.
Το νέο Σύνταγμα
Κατά την αντιφώνησή του προς τον Ποιμενάρχη της πέμπτης ηπείρου καθώς και προς τους Επισκόπους, τους κληρικούς και τον λαό του Θεού που είχε κατακλύσει το θέατρο συμμετέχοντας προσευχητικά στη Θεία Λειτουργία, ο Παναγιώτατος κ.κ. Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στο νέο Σύνταγμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας υπογραμμίζοντας ότι: “ὁ Ἱερώτατος ἀδελφός Ἀρχιεπίσκοπος Μακάριος καί κατήρτισε, τῇ συνδρομῇ καί βοηθείᾳ ἐπιτελείου ἐκλεκτῶν ἐπιστημόνων -θεολόγων, κανονολόγων καί νομικῶν- καί τῇ συνεργασίᾳ τῶν παρ᾽ αὐτῷ θεοφιλεστάτων Ἐπισκόπων καί τῶν νομικῶν τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς, τό Σχέδιον τοῦ Νέου Συντάγματος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς, ἔργον ἐπιπόνου ἐργασίας καί ἐνδελεχοῦς μελέτης, καί τό κατέθεσε πρός ἔγκρισιν ὑπό τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. Πρόκειται περί ἑνός ἀρίστου, ἐκ πάσης ἀπόψεως, κειμένου, τό ὁποῖον ὄχι μόνον θεραπεύει τάς συγχρόνους διοικητικάς καί ποιμαντικάς ἀνάγκας τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, ἀλλά συγχρόνως ἐπαναφέρει τήν ἀπόλυτον κανονικήν τάξιν εἰς τήν διάρθρωσιν καί διακυβέρνησιν αὐτῆς, ἀποτυπώνει μέ τόν πλέον εὔγλωττον τρόπον τήν ἱεροκανονικήν ἐξάρτησιν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί ἱσχυροποιεῖ τό νομικόν “status quo” τοῦ Πατριαρχείου ἔναντι τῆς Αὐστραλιανῆς Κοινοπολιτείας”.
Όπως τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης “ἡ πλέον καινοτόμος καί ρηξικέλευθος πρόνοια τοῦ νέου Συντάγματος εἶναι ἡ σύστασις τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου, ἡ ὁποία θά ἀποτελῇ ἀπό τοῦδε καί ἐφ᾽ ἑξῆς τό ἀνώτατον ἱεροκανονικόν ἐκεῖνο σῶμα τό ὁποῖον θά διαρρυθμίζη τά τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς ὑπό τήν προεδρίαν καί πρωτοστασίαν τοῦ ἱερωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ. Μακαρίου, πρός τόν ὁποῖον καί πάλιν ἐκφράζομεν τόν ἔπαινον καί τήν εὐαρέσκειαν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί τῆς ἡμῶν Μετριότητος προσωπικῶς διά τάς τολμηράς ἀποφάσεις καί διά τήν ριζικήν αυτήν ἀλλαγήν εἰς τά πράγματα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς, ἥτις διέρχεται ἡμέρας ήδη λαμπράς ὑπό τήν στιβαράν καί πεπνυμένην πηδαλιουχίαν του. Αὐτό τό Νέον Σύνταγμα παραδίδομεν σήμερον ἐν ἐγκαυχήσει πολλῇ καί μέ χρηστάς ἐλπίδας εἰς τάς χεῖρας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καί ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ κ. Μακαρίου, εὐχόμενοι ἐκ βαθέων, ὅπως ἡ Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Αὐστραλίας συνεχίσῃ καί ὑπό τό νέον καθεστώς τήν ἀγλαόκαρπον καί ἀνοδικήν της πορείαν, εἰς δόξαν τοῦ Ὀνόματος τοῦ Θεοῦ καί ἔπαινον τῆς Ἁγίας του Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας”.
Ανεπίτρεπτο να υπάρχει σύγχυσις χαρισμάτων και αρμοδιοτήτων
Πριν την αναφορά του στο νέο Σύνταγμα ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα δεινά τα οποία υπέστη κατά το παρελθόν η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αυστραλία.
“Εἶναι ἀληθές ὅτι κατά τό παρελθόν ἡ Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Αὐστραλίας ὑπέστη πολλά δεινά ἐξ αἰτίας μιᾶς στρεβλῆς καί ἀντορθοδόξου νοοτροπίας περί τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας ὑπό τινων λαϊκῶν, κοινοταρχῶν κυρίως, ἡ ὁποία ἐπέφερε διχασμούς καί σχίσματα καί πληγάς εἰς τό ἅγιον τῆς Ἐκκλησίας Σῶμα. Ἀσφαλῶς, τό λαϊκόν στοιχεῖον δέν θεωρεῖται ὑποδεέστερον μέσα εἰς τήν Ἐκκλησίαν, μή γένοιτο, ἀλλά ὑπάρχει διάκρισις τῶν λειτουργιῶν καί τῶν διακονιῶν, ἥτις εἶναι διάκρισις χαρισματική καί όχι ἀξιακή, ὡς τονίζει καί ὁ Μέγας τῶν ἐθνῶν Ἀπόστολος: «ἔθετο ὁ Θεός ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν» (Α’ Κορ. 12, 28). Αὐτή ἀκριβῶς ἡ χαρισματική καί θεσμική διάρθρωσις ἐκπορεύεται ἀπό τήν λειτουργικήν διάταξιν τῆς Θείας Λειτουργίας, εἰς τό κέντρον τῆς ὁποίας ἵσταται πάντοτε ὁ Ἐπίσκοπος, ὅστις καί διανέμει, κατά τήν κρίσιν αὐτοῦ, τά εἴδη τῶν χαρισμάτων. Ἄλλωστε, καί πάλιν κατά τήν παύλειον διδασκαλίαν, ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ (Βλ. Α΄ Κορ. 12, 12-30 καί Ἐφ. 1, 22-23), ἤτοι σύνολον μελῶν συνηρμοσμένων ἀδιαστάτως πρός ἄλληλα, τά ὁποῖα ἐπιτελοῦν συγκεκριμένας λειτουργίας καί δέν εἶναι δυνατόν, ἐπί παραδείγματι, ἡ χείρ νά ἐπιτελέσῃ τό ἔργον τοῦ ὀφθαλμοῦ ἤ ἡ καρδία τήν λειτουργίαν τοῦ ἐγκεφάλου. Κατ᾽ ἀπόλυτον ἀναλογίαν, εἰς τήν διάρθρωσιν τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας εἶναι παντελῶς ἀνεπίτρεπτον, ἀντικανονικόν καί, ἐν τέλει, ἀλυσιτελές νά ὑπάρχῃ φυρμός καί σύγχυσις τῶν χαρισμάτων καί τῶν ἁρμοδιοτήτων”, είπε.
Πατήστε ΕΔΩ για να διαβάσετε αναλυτικά την αντιφώνηση
Αυστραλίας: Στην Υμετέρα σεπτή Κορυφή οφείλουμε το “ευ είναι”
“Η Ι. Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας πορεύεται πλέον στην προοπτική της ενότητος και της ομονοίας και της υπερβάσεως των παραπικρασμών του παρελθόντος”, υπογράμμισε, νωρίτερα, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος, αποκαλύπτοντας ότι, με την προτροπή και παραίνεση του Πατριάρχου, πρώτιστο μέλημα της διακονίας του στην πέμπτη ήπειρο “υπήρξε και θα συνεχίσει αδιαπτώτως να είναι η διασφάλιση της ενότητος εν τη τοπική Εκκλησία, αλλά και η αναθέρμανση και ενίσχυση της ενότητος αυτής μετά του Ιερού Κέντρου και η σύσφιγξις των σχέσεων της θυγατρός προς την Μητέρα αυτής”. Ο ανωτέρω σκοπός υπηρετείται και κατοχυρώνεται δια του νέου Συντάγματος, όπως εξήγησε ο Σεβασμιωτατος, ο οποίος εξέφρασε ευγνώμονες ευχαριστίες προς τον Οικουμενικό Πατριάρχηγια τη συμβολή του στην ανανεωτική πορεία της τοπικής Εκκλησίας, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι “στον μακαριστό Πατριάρχη Γρηγόριο χρωστούμε το “είναι”, στην Υμετέρα σεπτή Κορυφή οφείλουμε το “ευ είναι””.
