“Τιμούμε σήμερα τους Μεγάλους ομολογητές της Πίστεως, τους ποιμένες της Εκκλησίας, Αρχιερείς, Πρεσβυτέρους και Διακόνους” είπε, μεταξύ άλλων, στον πανηγυρικό λόγο της ημέρας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο κατά την Κυριακή της Ορθοδοξίας ο Μητροπολίτης Λαοδικείας κ. Θεοδώρητος, ενώ συμπλήρωσε, “Η υπεράσπιση της ορθοδόξου πίστεως παρακολουθεί την μαρτυρική πορεία της Εκκλησίας, η οποία αφιέρωσε μέγα μέρος του ιστορικού χρόνου και του δυναμισμού της διά να διαφυλάξει αυτή ακριβώς την γνησιότητα και την αλήθεια της πίστεως”.
Αναλυτικότερα ο Μητροπολίτης Λαοδικείας κ. Θεοδώρητος σημείωσε τα εξής: «Οι τα θεία καλώς διαταξάμενοι θεοκήρυκες Πατέρες, ώρισαν, τη πρώτη Κυριακή των Νηστειών, να εορτάζωμεν τον θρίαμβον της Ορθοδοξίας, την ανάμνησιν δηλονότι της Αναστηλώσεως των αγίων και σεπτών Εικόνων, γενομένης το έτος 843, παρά των αειμνήστων αυτοκρατόρων Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ και της μητρός αυτού Θεοδώρας, επί της πατριαρχίας του αγίου και ομολογητού Μεθοδίου Κωνσταντινουπόλεως.
Τιμώμεν σήμερον τους μεγάλους ομολογητάς της πίστεως, τους ποιμένας της Εκκλησίας, Αρχιερείς, Πρεσβυτέρους και Διακόνους, μαζί με τους μοναχούς και λαικούς, οι οποίοι ωρθοτόμησαν τον λόγον της αληθείας, θυσιάζοντες, πολλάκις, ακόμη και την ζωήν των.
Η υπεράσπισις της ορθοδόξου πίστεως παρακολουθεί την μαρτυρικήν πορείαν της Εκκλησίας, η οποία αφιέρωσε μέγα μέρος του ιστορικού χρόνου και του δυναμισμού της, διά να διαφυλάξη αυτήν ακριβώς την γνησιότητα και την αλήθειαν της πίστεως.
Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός υπήρξεν ο μέγας υπερασπιστής και πρόμαχος της Ορθοδοξίας κατά την εποχήν των εικονομαχικών ερίδων. Διά δε του περιφήμου έργου του «Περί των Εικόνων», αλλά και διά του ετέρου «Έκδοσις Ακριβής Ορθοδόξου Πίστεως», το οποίον αποτελεί σύνοψιν της θεολογίας και εμπειρίας των Οικουμενικών Συνόδων και σηματοδοτεί το τέλος μιάς μακράς περιόδου διαμορφώσεως του χριστολογικού δόγματος της Εκκλησίας, συνέβαλε τα μέγιστα αφ’ ενός εις την κραταίωσιν της αληθούς πίστεως περί του θεανδρικού προσώπου του Κυρίου και αφ’ ετέρου εις την ανόθευτον παράδοσιν αυτής εις τας επερχομένας των πιστών γενεάς».
Ο Μητροπολίτης Λαοδικείας, σε άλλο σημείο της ομιλίας του, επεσήμανε τον ρόλο και τη διαχρονική προσφορά της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.
«Εν τη Πόλει ταύτη, τη βασιλίδι των πόλεων, ως εν άλλω παραδείσω, ελήφθη η οριστική απόφασις διά την αναστήλωσιν των αγίων Εικόνων.
Η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία κατέβαλε ηρωικάς προσπαθείας διά την διαμόρφωσιν του χριστιανικού δόγματος και εχρησιμοποίησε το «πρωτείον τιμής», ως πρωτείον ευθύνης και διακονίας διά την ενότητα, την διαφύλαξιν της ορθής πίστεως και της κανονικής τάξεως της Εκκλησίας.
Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, ως ο πρώτος θρόνος της Ορθοδοξίας, ήσκησε την εκκλησιαστικήν του αυθεντίαν εις το πλαίσιον της κανονικής παραδόσεως και της συνοδικής του αυτοσυνειδησίας.
Η καθημαγμένη και αγιοστόλιστος Μήτηρ Εκκλησία διακονεί επί αιώνας, με πιστότητα και αφοσίωσιν, το πλήρωμα της Εκκλησίας, πρωτοστατούσα εις έργα θυσιαστικής αγάπης και ιεραποστολικής δράσεως. Συνεχίζει δε να υπηρετή με υπευθυνότητα και αυταπάρνησιν τας ανάγκας των κατά τόπους ορθοδόξων Εκκλησιών, διαλεγομένη προθύμως μεθ’ όλου του χριστιανικού κόσμου και καταθέτουσα την αυθεντικήν μαρτυρίαν της περί της ορθοδόξου πίστεως και ζωής.
Η εμπειρία των νεωτέρων χρόνων με τας δικαιοδοσιακάς διεκδικήσεις απέδειξε τον σημαντικόν ρόλον του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αναφορικώς με την προαγωγήν των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών σχέσεων.
Η σύγκλησις και η λειτουργία των Πανορθοδόξων και Προσυνοδικών διασκέψεων, και ιδιαιτέρως της Αγίας και Μεγάλης, προ τριετίας, εν Κρήτη συγκροτηθείσης Συνόδου, προβάλλουσι την υπεύθυνον διακονίαν της Μεγάλης Εκκλησίας των του Χριστού πενήτων.
Διά των συντονιστικών αρμοδιοτήτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου επιτυγχάνεται η διασφάλισις των αρμονικών σχέσεων των κατά τόπους ορθοδόξων Εκκλησιών, εντός των ορίων της ορθοδόξου παραδόσεως και πνευματικότητος.
Ο Οικουμενικός θρόνος ήσκησε και ασκεί πάντοτε το πρωτείον τιμής και διακονίας με σύνεσιν και ευθύνην, ως ακοίμητος φρουρός και άγγελος αγαθός, έχων ως κριτήριον την μακραίωνα ορθόδοξον αυτοσυνειδησίαν και την εκκλησιαστικήν πατερικήν παράδοσιν και ευταξίαν.
Όμως, δεν δύναμαι, κατά την ιεράν ταύτην στιγμήν, να μη αναφερθώ αξιοχρέως εις την θυσιαστικήν διακονίαν της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος με την δυναμικήν προσωπικότητα και την λιπαράν θεολογικήν και κανονικήν κατάρτισίν του, στηρίζει, χάριτι θεία, την διορθόδοξον αποστολήν του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ταυτοχρόνως παραμένει ο σύνδεσμος των αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Συνεπεία τούτου, με αίσθησιν βαθείας ευθύνης και αποστολικής τόλμης, ο δραστήριος και οραματιστής Πατριάρχης μας παρεχώρησε προσφάτως τον Τόμον της Αυτοκεφαλίας εις την Εκκλησίαν της Ουκρανίας, ώστε να δώση την ενδεδειγμένην και πλέον πρόσφορον λύσιν εις το χρονίζον εκκλησιαστικόν πρόβλημα της εν λόγω χώρας».
Φώτο Αρχείου